24 ตุลาคม 2546 14:19 น.
ข้าวปล้อง
ขอโทษนะ.. ที่ทำได้เพียงแค่นี้
ปฏิเสธความรู้สึกดี-ดี ที่เธอมีให้กับฉัน
ขอโทษนะ..ที่ไม่อาจรับความรู้สึกดี-ดีที่เธอมีให้แก่กัน
เพราะว่าในใจทุก-ทุกวัน เขายังคงผูกพันอยู่ในใจ
และขอบคุณ สำหรับทุก-ทุกอย่าง
ในทุก-ทุกก้าวย่างที่เธอทำเพื่อผู้หญิงคนนึงที่อ่อนไหว
ขอบคุณนะ สำหรับความผูกพันที่แสนอบอุ่นและจริงใจ
แต่ได้โปรดเก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ เพื่อใครที่รักเธอจะดีกว่า
เพราะว่าฉันคงให้เธอได้แค่ความเป็นเพื่อน
อยากให้เธอลืมเลือนเพื่อนอย่างฉันจะดีกว่า
ไม่อยากให้เธอหรือใครต้องมาเสียเวลา
กับผู้หญิงบ้า-บ้า ที่ไม่อาจลืมอดีตได้เสียที
22 ตุลาคม 2546 19:01 น.
ข้าวปล้อง
อย่าร้องไห้อีกเลยนะคนดี
ค่ำคืนนี้ฉันรู้สึกเหนื่อยเกินไปก็เท่านั้น
วันเวลาที่ล่วงเลยผ่านไป แต่ละวัน
มีแต่ทำให้ตัวฉันและเธอเจ็บปวดใจ
ฉันรู้ว่า...เธอรักและหวังดี
อยากมองเห็นฉันเข้มแข็งไม่หวั่นไหว
แต่ฉันเองที่อ่อนแอ เหนื่อยล้ามากเกินไป
จนไม่อาจฝืนทนไหวกับทุกสิ่งที่รุ้มเร้า...ทำร้ายกัน
อย่าห่วงเลย...
...ฉันก็แค่นอนหลับและพักผ่อน
ในหน้าร้อนที่คราวนี้ไม่มีเธอ มีเพียงฉัน
นับจากนี้ฉันจะอยู่เคียงคู่ฟ้าอิงแอบชิดตะวัน
ใต้ผืนดินที่กลบฝังร่างกายอันไร้วิญญา จากนี้ไป
อยากให้เธอยิ้มให้ฉันอีกสักครั้ง
เพียงเท่านั้นครั้งสุดท้าย - - จะได้ไหม
ระบายยิ้มอีกสักครั้งเพื่อให้ฉันอบอุ่นในหัวใจ
ว่าอย่างน้อยก็มีรักตามติดใจของฉันมา
ขอบคุณเธอมากนะ และลาก่อน
อย่าอาทรกับความรักของฉัน อย่าห่วงหา
จากนี้ไปฉันเป็นเพียงแค่อดีต ภาพลวงตา
เป็นช่วงนึงของเวลาที่ขาดหาย - - ไปจากเธอชั่วนิรันดร์
หน้าส่วนตัว
932
