24 กรกฎาคม 2545 10:39 น.
ข้าวปล้อง
ฉันตอบเธอไม่ได้
ว่าจะรักเธอนานแค่ไหน
รู้แต่ว่าวันนี้รักเธอ - - หมดทั้งใจ
แต่จะนานแค่ไหน ฉันไม่รู้เลยจริง ๆ
อย่าบอกให้ฉันนั้นสัญญา
เพราะวันเวลา - - ไม่เคยจะหยุดนิ่ง
สักวันนึงหากเธอพบ คนที่ใช่นั้นจริง ๆ
คำสัญญาของผู้หญิงคนนี้จะมีค่าอะไร
แค่ตอนนี้ เวลานี้เท่านั้น
ที่สามารถยืนยัน - - ว่ารักเธอมากแค่ไหน
บอกอีกครั้งว่ารักเธอหมดเลย หมดทั้งใจ
มากกว่านี้คงไม่ได้ เพราะหมดใจแล้วที่ให้เธอ
นี่คือความรู้สึกที่ฉันมี
คือคำตอบของความรักที่ฉันภูมิใจนำเสนอ
ร้อยถ้อยคำ ล้านคำรักที่มากมาย - - จนล้นเอ่อ
เพียงเท่านี้ พอจะแทนคำสัญญาที่ว่างเปล่า - - ได้มั้ยเธอ
13 กรกฎาคม 2545 23:46 น.
ข้าวปล้อง
ในวันที่เธออ่อนล้า
ฉันเป็นคนเช็ดน้ำตาให้เธอ จำได้ไหม
แม้ในวันที่เธอหมดหวัง ไม่เหลือใคร
ยังเป็นฉันใช่ไหม ที่อยู่เคียงข้างเธอ
แต่ในวันที่ฉันนั้นอ่อนล้า
คนที่เช็ดน้ำตากับเป็นเขาคนนั้นอยู่เสมอ
ใครอีกคนที่เคียงข้าง ห่วงใย ไม่ใช่เธอ
คนที่ฉันพบเจอ แม้ในวันที่ฉันไม่มีใคร
และวันนี้คงไม่ผิดถ้าฉันจะเลือกเขา
คนที่เฝ้าดูแล หัวใจยามอ่อนไหว
คนที่คอยปลอบโยน ในวันฉันทุกข์ใจ
เขาคือคนที่ใส่ใจ รักฉันอย่างแท้จริง
ถ้าจะผิดคงผิดที่ตัวฉัน
ที่มองข้ามความสำคัญชายคนนึงที่ดียิ่ง
กลับโง่งมอยู่กลับคนที่ไม่เคยรักกันจริง
คนที่ปล่อยทิ้งให้ฉันอยู่กับรอยคราบน้ำตา
พอเถอะนะคนดีที่เคยรัก
เลิกจมปลักอยู่กับรักที่เธอไม่เห็นค่า
ฉันเหนื่อยเกิน กับความรักที่ผ่านมา
รักที่ฉันแน่ใจว่า ไม่เคยเจอ รึว่าสัมผัสมัน
นับจากนี้ความรักฉันคือเขา
คนที่เข้าถึงตัวตนความเป็นฉัน
หากวันนึงฉันกับเขามีอันต้องเลิกกัน
อย่างน้อย ๆ ฉันก็เคยได้เป็นคนสำคัญสำหรับใครบางคน
3 กรกฎาคม 2545 23:29 น.
ข้าวปล้อง
เพราะความรักของฉันมาทีหลัง
จึงพลาดพลั้งเสียหลักไม่เป็นท่า
ทั้งที่รู้ความเจ็บปวดต้องตามมา
แต่ยังคงไขว้คว้าความรักในสายลม
แม้ความรักของฉันจะเริ่มที่ความเศร้า
และจบลงตรงความเหงาสุดขื่นขม
แม้ความรักจะจากไปพร้อมสายลม
ฉันยอมตรมเพียงเพราะมั่นในรักเธอ
นั่นก็เพราะความรักมีเธอเป็นเหตุผล
ทำให้คนหนึ่งคนยังคงมีรอยยิ้มอยู่เสมอ
แม้ไม่อาจเป็นใครคนที่อยู่เคียงข้างเธอ
แค่ครั้งนึงเคยได้รับรักจากเธอก็สุขใจ
หน้าส่วนตัว
1039
