21 เมษายน 2545 15:21 น.
ข้าวปล้อง
เพราะไม่เคยลืมว่ามีเธอเป็นที่หนึ่ง
เลยไม่เคยคิดจะซึ้งกับใครให้หัวใจ..เธอมัวหมอง
อยากให้เธอวางใจว่าหัวใจมีเพียง..เธอจับจอง
ทั้งสี่ห้องยกให้หมด ไม่ต้องผ่อน - - ไม่ต้องดาวน์
อยู่ทางโน้นฉันก็รู้ว่าเธอเหงา
ฉันก็เศร้า คิดถึงเธอ..จนบ่อยครั้งต้องนั่งหาว
ทุกค่ำคืนได้แต่มองลอดหน้าต่างเฝ้ามอง..ดูแสงดาว
เผื่อเมฆฟ้าจะมีข่าวของคนดีที่กำลังบอกว่า..คิดถึงกัน
อยากให้รู้ว่าหัวใจยังฝันถึง
ทุก ๆ ห้วงคำนึงยังรอคอยให้เธอกลับ..มาหาฉัน
อย่าได้ห่วงเลยนะ ว่าหัวใจคนทางนี้จะไหวหวั่น
เพราะถึงแม้ขอบฟ้าจะกางกั้น - -
- - ก็ไม่ทำให้ฉันลืมรักเธอ..เหมือนที่ตัวฉันเองไม่เคยลืมหายใจ
21 เมษายน 2545 03:21 น.
ข้าวปล้อง
บอกมานะ - - เธอรักใครกันแน่
ระหว่างฉันคนนี้กับเขาแม่คนนั้น
บอกมาสิเธอรักใครมากกว่ากัน
บอกให้รู้พร้อมกันไปเลยถ้าจะดี
ไหนเคยบอกว่ารักฉันเพียงคนเดียว
ไม่เคยเหลียวมองใคร นอกจากฉันคนนี้
แล้วยังไง อธิบายหน่อยสิพ่อตัวดี
แม่คนนี้เขาข้องเกี่ยวกับเธอยังไงกัน
คิดดี ๆ หาเหตุผลก่อนนะที่จะพูด
เพราะถ้าเธอหัวปูดขึ้นมาอย่าโทษฉัน
เธอก็รู้อารมณ์ฉันเคยแน่นอนที่ไหนกัน
พูดไม่เข้าหูกันฉันว่าเธออ่วมแน่พ่อตัวดี
ปากก็บอก บอกว่า มีแต่ฉัน รักแต่ฉัน
เพื่อนเท่านั้นไม่เคยมีอะไรนอกจากนี้
ฟังดูแล้วก็เกือบ ๆ คล้าย ๆ ว่าจะดี
แต่เหตุผลแค่นี้มันไม่ง่ายไปหน่อยรึไงเธอ
ไปเลยนะ รีบ ๆ ไปไกล ๆ จากตัวฉัน
แล้วก็เชิญไปรักกันให้สนั่นอย่างที่ใจเธอฝันเพ้อ
สิ่งสุดท้ายที่จะให้คงเป็นคำอวยพรดี ดีจากใจนี้ให้เธอ
ขอให้เธอกับแม่คนนั้นรักกัน - -
- - จนกระทั่งเวรกรรมตามทัน และเจ็บช้ำมากกว่าที่ฉันเป็น
20 เมษายน 2545 02:24 น.
ข้าวปล้อง
ได้โปรดทำร้ายฉันมากกว่านี้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - -- - - - - -- - - - - - - - dokkoon
ด้วยสิ่งที่เป็นอยู่เพียงแค่นี้
ยังไม่มีเหตุผลเพียงพอสำหรับฉัน
ที่จะตัดเธอออกไปจากใจกัน
ก็เพราะฉันรักเธอมั่นมากเกินไป
เพียงแค่เธอไปมีคนอื่น
หัวเราะเยาะยิ้มระรื่นขนาดไหน
ไม่ว่าเธอจะสบัดทิ้งฉันอย่างไร
ยังไม่ทำให้ฉันปวดร้าวจนเกินทน
เพียงแค่เธอบอกว่าไม่สน
สำหรับคนอย่างฉันยังไม่หม่น
เพียงแค่เธอบอกเลิกกับฉันมันยังไม่ข้น
ขนาดนี้เหตุผลยังไม่พอ
กลับมาทำร้ายฉันมากกว่านี้
เพราะใจที่มีฉันให้เธอเกินกว่าท้อ
หากต้องการจากไปฉันร้องขอ
กลับมาทำให้ร้ายฉันให้ท้อ....หากเกินทนฉันจะขอเดินจากไป
เหนื่อยใจกับเธอจริง ๆ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - -- - - - - -- - - - - - - - ข้าวปล้อง
ฉันไม่เคยรักเธอนะคนบ้า
ยังมาหาบอกว่ารักกันอยู่ได้
รู้มั้ยเนี่ยเธอทำฉันรำคาญใจ
พูดยังไงก็ไม่ไปจากฉันสักกะที
บอกว่ามีคนใหม่ก็ไม่เชื่อ
ฉันละเบื่อคนอะไรช่างเซ้าซี้
ไล่ก็แล้ว ทิ้งก็แล้วยังรอรี
ฉันยิ่งหนี เธอยิ่งตาม โอ้ย! เหนื่อยใจ
นี่เธอคิดจะไม่ไปจริง ๆ หรือ
พ่อคนซื่อเธอจะตื้ออีกนานไหม
เหนื่อยแล้วนะที่ต้องหนีเธอเรื่อยไป
จะจัดการเธอยังไงดีนะ...พ่อตัวดี
อยากจะรักก็รักไปซะให้เข็ด
น้ำตาเช็ดหัวเข่า..อย่ามาโทษฉันคนนี้
ในเมื่อเธออยากจะรอ...ฝืนทนก็ตามที
ส่วนตัวฉันคนนี้จะคอยดู - - ว่ารักมั่นของเธอจะยาวนานสักเพียงใด
20 เมษายน 2545 00:00 น.
ข้าวปล้อง
มองดูเธอสองคนในวันนี้
ด้วยสายตาที่กำลังบอกว่าความรู้สึกทุก ๆ อย่างได้เปลี่ยนไป
ยิ้มให้เธอทั้งสองเพื่อย้ำเตือนว่าฉันคนนี้ยังคงไม่เป็นไร
ความรู้สึกที่มีให้ยังคงเป็นความรัก แต่เป็นรักครั้งใหม่ที่ไม่เหมือนเคย
บ่อยครั้งที่ผลั้งเผลอไปกับการร้องไห้
เศร้าเสียใจกับความรัก - - ที่ไม่อาจจะเปิดเผย
รักของเพื่อนคนนึงต้องซ่อนเร้น เพียงเพราะเป็นคนคุ้นเคย
ความรักที่ไม่เคยคิดเฉลย คงได้แต่ซุกซ่อนความรู้สึกไว้ในใจ
แต่ในวันนี้ฉันคนเดิมกลับมาแล้ว
กลับมาพร้อมหัวใจที่ผ่องแผ้วและรอยยิ้มที่สดใส
กลับมาเป็นเพื่อนคนเดิมที่รัก คอยหวงและห่วงใย
และจากนี้ต่อ ๆ ไปความรู้สึกจากหัวใจจะคงมั่น - -
- - ในความรักของเพื่อนไม่เปลี่ยนแปลง
17 เมษายน 2545 21:50 น.
ข้าวปล้อง
แค่ได้ยินเสียงเธอก็อยากจะร้องไห้
ในหัวใจหวาดหวั่นแค่ไหนเธอรู้ไหม
ฉันเป็นคนขลาดกลัวตั้งแต่เธอจากไป
ฉันไม่เหลือความมั่นใจตั้งแต่วันสูญเสียเธอ
เคยคิดว่าเมื่อถึงวันที่เธอต้องลาจาก
ความรู้สึกดี ดีมากมายจะคงเดิมอยู่เสมอ
แม้ต่อไปวันข้างหน้าฉันไม่อาจจะพบเจอ
รักของฉันและเธอจะมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง
แต่เมื่อถึงวันที่เธอจากฉันไปจริง จริง
เหมือนหัวใจหยุดนิ่งจนไม่อาจจะแอบแฝง
ความรู้สึกคงมั่นเริ่มหวั่นไหวหวาดระแวง
หัวใจถูกเคลือบแคลงเพราะความอ่อนแอของหัวใจ
ไม่ใช่ ไม่เชื่อในความรักของเธอ
แต่ทุกครั้งที่เผลอหัวใจก็มักแสดงความอ่อนไหว
คำพูดหนึ่งคำที่เอื้อนเอ่ยบอกกับเธอว่าฉันไม่เป็นไร
นั่นไม่ใช่ว่าฉันจะไม่อ่อนไหว - - ในวันที่หัวใจนั้นกำลังอ่อนแอ