29 มกราคม 2545 14:24 น.
ข้าวปล้อง
จะให้รักอย่างไรเมื่อไม่รัก
จะให้ทักอย่างไรเมื่อไม่เห็น
จะให้ทำเหมือนเช่นที่เคยเป็น
จะให้เย็นตามใจเธอได้ยังไง
เมื่อไม่รักก็เพราะว่าฉันไม่รัก
เมื่อไม่ทักก็เพราะว่าฉันไม่เห็น
เมื่อไม่ทำก็เพราะว่าไม่จำเป็น
เมื่อไม่เย็นก็เพราะใจมันไม่ยอม
อย่าบังคับให้ใจฉันต้องมารัก
อย่าทึกทักให้ฉันต้องมาเห็น
อย่าให้ฉันต้องทำในสิ่งที่ทำไม่เป็น
อย่าเคี่ยวเข็ญหัวใจฉันกันนักเลย
ถ้าจะรัก..ฉันรักเองไม่ต้องบอก
ไม่เคยหลอกใจตัวเองเลยสักหน
แต่อย่ามาบังคับ ฉันนะ..ฉันก็คน
ฉันไม่ทนหรอกนะเรื่องของใจ
29 มกราคม 2545 13:55 น.
ข้าวปล้อง
นอนนับดาวที่พราวพร่างกลางเวิ้งฟ้า
ท้องนภายามคืนค่ำย้ำความหมาย
มีน้องสาวช่วยนับดาวที่เรียงราย
กับพี่ชายพลัดกันนับ สลับกัน....
___________________________ธนรัฐ
พี่นับหนึ่ง น้องนับสอง สามสี่ห้า
นับแซงหน้าพี่ชาย... ไปแล้วนั่น
แย่งพี่นับคอยปั่นป่วนพัลวัน
สบตาพลัน พี่ชายจ๋าช่วยนับที...
___________________________ข้าวปล้อง
พี่นับต่อเลยนะจ๊ะ น้องสาวจ๋า
ดาวบนฟ้าดวงที่หก คือดวงนี้
นั่นดวงนั้นดวงที่เจ็ด เจอพอดี
ดาวดวงนี้พี่ขอจองไว้ในใจ...
___________________________ธนรัฐ
อุ้ย! พี่จ๋า นั่นดาวตกใช่รึเปล่า
แล้วนั่นเล่าดาวอะไรหรือดาวไถ
ว่าแต่ว่า ดาวตรงนั้นดาวอะไร
เห็นไกล ไกล น้องอยากรู้ช่วยบอกที
___________________________ข้าวปล้อง
ไหน ไหน ไหน ดาวดวงไหนน้องอยากรู้
พี่ดูอยู่เห็นไกล ไกล ใช่ไหมนี่
อ๋อ..เจอแล้วดาวดวงนั้น รู้จักดี
ดาวของพี่ คือดวงดาวประจำใจ...
___________________________ธนรัฐ
อ๊ะ อ๊ะ พี่ชายน้อง เล่นไม่ซื่อ...
อยู่ดื้อ ดื้อ เป็นเจ้าของ ดาวตอนไหน
น้องไม่ยอมอยากมีบ้าง ดาวของใจ
ดาวดวงไหนพี่ชายจ๋าหาให้ที
___________________________ข้าวปล้อง
ดาวดวงนี้ น้องสาวพี่จะเอาไหม?
ดางดวงใหญ่ใกล้ดวงจันทร์เลยนะนี่
ดาวดวงนี้ชื่อดาวศุกร์ สดใสดี
ดาวดวงนี้พี่ให้น้องด้วยดวงใจ
___________________________ธนรัฐ
นั่นดาวพี่... นี่ดาวน้องสวยจังเลย
เพิ่งจะเคยเห็นดาวน้อยสวยสดใส
แต่ว่าดาว..ของน้องพี่อยู่ตั้งไกล
จะทำไงถ้าพรุ่งนี้ไม่เจอดาว
___________________________ข้าวปล้อง
หากพรุ่งนี้ ดาวของน้องต้องหายไป
ไม่เป็นไรหรอกนะจ๊ะ... นะ น้องสาว
ไว้พรุ่งนี้ พี่จะพามาดูดาว
ดาวน้องสาวจะเจอไหมหรือไม่เจอ
___________________________ธนรัฐ
อุ้ย! พี่จ๋าโทษทีน้องเผลอหลับ
เอ๊ะ! เรานับถึงไหนกันแล้วเหรอ
แหะ แหะ โทษทีน้องเบลอ เบลอ
ก็มันเผลอหลับคาตักหนุนพี่ชาย
___________________________ข้าวปล้อง
่
อ้าว... ไปไหนแล้วละจ๊ะ น้องสาวพี่
เมื่อตะกี้ ยังคุยกันเรื่องดาวหาย
แต่ตอนนี้น้องสาวพี่... หลับสบาย
หลับคาตักของพี่ชาย... สบายเอยฯ
___________________________ธนรัฐ
สุดท้าย... พี่ชายและน้องสาวก็นอนหลับฝันดี
ภายใต้อ้อมกอด ของท้องฟ้าและดวงดาว....
จบบริบูรณ์
29 มกราคม 2545 00:14 น.
ข้าวปล้อง
ใครก็ได้สักคนช่วยฉันที
พาฉันหนีความอ่อนแอที่สั่งสม
ช่วยผลักดันให้ฉันพ้นจากโคลนตม
ที่หมักหมมเลอะเทอะเปรอะเปื้อนใจ
ขาเคยยืนมือเคยหยัดยั้งอยู่ได้
ด้วยหัวใจไม่ยอมแพ้ต่อสิ่งไหน
แม้อาจล้มคลุกคลานมากเพียงใด
ไม่หวั่นไหวด้วยศรัทธาจากแรงใจ
แต่วันนี้หมดแล้วซึ่งศรัทธา
ใจเหนื่อยล้าอ่อนแรงสู้ไม่ไหว
มันหมดแล้วทั้งแรงกายและแรงใจ
มันหมดไป..พร้อม พร้อมใจที่อ่อนแอ
27 มกราคม 2545 17:16 น.
ข้าวปล้อง
อาจเป็นเพียง..เพราะสองเรา..คือเพื่อนกัน
ความสัมพันธ์..ที่ก่อขึ้น..จึงอ่อนไหว
หรือเป็นเพราะ..ฉันไม่เคย..คิดรักใคร
ในหัวใจ..จึงไม่เคย..คิดรักเธอ
ฉันขอโทษ..ที่เคยทำ..ให้เธอคิด
เข้าใจผิด..ในรักลวง..ที่เพ้อเจ้อ
ให้ความหวัง..เก็บไปฝัน..เฝ้าละเมอ
เพราะฉันเผลอ..คิดไปว่า..เรารักกัน
มันเป็นความ..รู้สึกผิด..ที่เผลอไผล
มันหวามไหว..ใจวาบวิว..เลยหุนหัน
กว่าจะรู้..เกือบถอนตัว..แทบไม่ทัน
เธอกับฉัน..เป็นได้มาก..แค่เพื่อนกัน
เธอคงโกรธ..ที่ตัวฉัน..ทำอย่างนี้
ไม่ใยดี..จะสานต่อ..ความสัมพันธ์
แต่นานวัน..เธอคงต้อง..ขอบใจกัน
ที่ตัวฉัน..ตัดรอนสิทธิ์..ความรักเธอ
แล้ววันนึง..เธอจะรู้..รักฉันท์เพื่อน
ไม่มีเกลื่อน..ให้เธอเก็บ..แบบฟุ้งเฟ้อ
ต่างกับรัก..ที่เธอเอง..เคยพบเจอ
มันเลิศเลอ..มากกว่ารัก..ของหญิงชาย
27 มกราคม 2545 17:16 น.
ข้าวปล้อง
อาจเป็นเพียง..เพราะสองเรา..คือเพื่อนกัน
ความสัมพันธ์..ที่ก่อขึ้น..จึงอ่อนไหว
หรือเป็นเพราะ..ฉันไม่เคย..คิดรักใคร
ในหัวใจ..จึงไม่เคย..คิดรักเธอ
ฉันขอโทษ..ที่เคยทำ..ให้เธอคิด
เข้าใจผิด..ในรักลวง..ที่เพ้อเจ้อ
ให้ความหวัง..เก็บไปฝัน..เฝ้าละเมอ
เพราะฉันเผลอ..คิดไปว่า..เรารักกัน
มันเป็นความ..รู้สึกผิด..ที่เผลอไผล
มันหวามไหว..ใจวาบวิว..เลยหุนหัน
กว่าจะรู้..เกือบถอนตัว..แทบไม่ทัน
เธอกับฉัน..เป็นได้มาก..แค่เพื่อนกัน
เธอคงโกรธ..ที่ตัวฉัน..ทำอย่างนี้
ไม่ใยดี..จะสานต่อ..ความสัมพันธ์
แต่ต่อไป..เธอคงต้อง..ขอบใจกัน
ที่ตัวฉัน..ตัดรอนสิทธิ์..ความรักเธอ
แล้ววันนึง..เธอจะรู้..รักฉันท์เพื่อน
ไม่มีเกลื่อน..ให้เธอเก็บ..แบบฟุ้งเฟ้อ
ต่างกับรัก..ที่เธอเอง..เคยพบเจอ
มันเลิศเลอ..มากกว่ารัก..ของหญิงชาย