8 มีนาคม 2545 22:04 น.
ข้าวปล้อง
อยู่ดี ๆ ก็มาบอกว่ารักกันดื้อ ดื้อ
ไม่รู้หรือว่าฉันอายสักแค่ไหน
เนี่ยก็เขินอยู่นะไม่รู้จะทำไง
จะเก็บใจหรือจะแลกกับเธอดี
เก็บหัวใจเอาไว้ก่อนดีไหมนะ
รึว่าจะแลกไปเลยสะตอนนี้
แต่ถ้าแลกก็กลัวใจจะเจ็บฟรี
เอาอย่างนี้เก็บไว้ก่อนก็แล้วกัน
คิดอีกที..จะไม่แลกก็เสียดาย
กลัวเธอหายไปจากชีวิตฉัน
พอเริ่มคิดใจก็ชักจะหวั่น หวั่น
แลกแล้วกัน..ตกลงฉัน-รับรักเธอ ^O^
6 มีนาคม 2545 01:55 น.
ข้าวปล้อง
เสียน้ำตาไปมากมายตั้งเท่าไร
เจ็บช้ำใจมีใครบ้างจะมาสน
เหลือใครบ้างที่พร้อมจะยอมทน
อยู่กับคนขี้งอนเอาแต่ใจ
ก็ไม่อยากทำตัวอย่างนี้หรอก
แค่อยากบอกว่าหัวใจมันอ่อนไหว
อยากให้รู้สิ่งที่ทำก็เพราะรักจึงน้อยใจ
ใช่อื่นใดนั่นเพราะฉัน..คนอ่อนแอ
6 มีนาคม 2545 00:14 น.
ข้าวปล้อง
เธอเคยเห็นทะเลร้องไห้ไหม
นั่นยังไงเสียงคลื่นที่ซัดซาด
ฟังดูคล้ายทะเลคลั่งอาละวาด
คลื่นซัดซาดถาโถมทะเลใจ
ฟังสิฟังเสียงทะเลกำลังร้อง
ดังกึกก้องยินแต่เสียงที่ร่ำไห้
เสียงร่ำร้องดังลั่นมาแต่ไกล
สะอื้นไห้ใครหนอจะได้ยิน
2 มีนาคม 2545 16:33 น.
ข้าวปล้อง
กริ๊ง..กริ๊ง..กริ๊ง นั่นเสียงโทรศัพท์
วิ่งไปรับหกคะเมนจนหน้าหงาย
ก้นกระแทกหน้ามืด โอ้ย! ตาลาย
พอรับสาย ขอโทษครับ โทรผิดเบอร์
บ้าอ่ะป่าวโทรศัพท์ยังโทรผิด
คงเป็นพวกจิตป่วนแอบโทรตอนเมียเผลอ
หลอกให้ฉันวิ่งจ้ำอ้าวเหมือนคนเพ้อ
นึกว่าเป็นเธอคนนั้นซะอีกที่โทรมา
อีกสิบห้านาทีจะตีหนึ่งแล้วนะเนี่ย
ให้ละเหี่ยห่อเหี่ยวใจเป็นหนักหนา
ถ้าเข็มยาวเดินไปถึง ณ.ตรงที่หนึ่งนาฬิกา
เธอยังไม่โทรมาหา..ฉันจะงอน จะงอนเธอ!
กริ๊ง..กริ๊ง..กริ๊ง ฮัลโล! นั่นใครค่ะ
ว่าไงจ๊ะ..เพิ่งเลิกงานกลับมาเหรอ
เหนื่อยรึเปล่าทานข้าวหรือยังเธอ
ฉันรอเจอจนคิดว่าเธอจะลืมโทรหากัน
คิดถึงเหรอ คิดถึงเหมือนกันนะ
เนี้ยรู้ม๊ะฉันน่ะนะคิดถึงเธอแทบทุกวัน
แค่ยินเสียงก็แทบอยากหายตัวไปทันควัน
นั่งนับวันเมื่อไรหนอจะวันเสาร์สักกะที
ง่วงแล้วเหรอ ฉันก็ง่วงแล้วเหมือนกัน
อ๋า..ไรกันนาฬิกาจะตีสามแล้วเหรอนี่
หลับคืนนี้อย่าลืมฝันถึงฉันบ้างนะคนดี
แล้วพรุ่งนี้โทรมาหากันอีกนะ...ฉันจะรอ
ลองมานั่งตรอง ๆ ดู ตัวฉันเองท่าจะบ้า
นั่งถ่างตาจ้องแต่เจ้าโทรศัพท์เครื่องนี้หนอ
แม้อดหลับไม่ได้นอนสักแค่ไหนยังนั่งรอ
เพราะฉันรู้มีค่าพอ..เมื่อได้รู้ว่ามีเธออยู่ไม่ไกลที่ปลายสาย
กริ๊ง..กริ๊ง..กริ๊ง ชอบจังเลยเสียง ๆ นี้
ฟังดูดีเมื่อมีเสียงทุ่มต่ำของเธอมาตามสาย
ค่ำคืนนี้ในวงแขนจะมีโทรศัพท์เครื่องนี้ข้าง ๆ กาย
เพื่อมีสายเรียกเข้า..
...ฉันจะได้ยินเสียงเธอเป็นเสียงแรกในตอนเช้า..รุ่งอรุณ!
1 มีนาคม 2545 03:21 น.
ข้าวปล้อง
ขอแนะนำพี่ชายคนหนึ่งให้รู้จัก
เผื่อจะรักพี่คนนี้เหมือนอย่างฉัน
คือพี่ชายน่ารักที่พร้อมจะแบ่งปัน
ร่วมแบ่งฝันให้ก้าวเดินไปพร้อมกัน
คือพี่ชายที่พร้อมจะหยิบยื่นความรู้ให้
กลอนไฉไลสดใสเพราะพี่ชายมาร่วมฝัน
รู้จักได้เพราะบทกลอนพาพี่น้องให้ผูกพัน
ผูกสัมพันธ์ด้วยเราสองหลงรักในบทกลอน
คือพี่ชายที่น้องหนุนนอนนับดาว
บนทางยาวกลางดอกหญ้าชูสลอน
แสงจันทร์นวลสาดแสงสีเหลืองอ่อน
น้องหนุนนอนหลับคาตักของพี่ชาย
คือพี่ชายที่เคยพาเที่ยวตามหาดาวลูกไก่
แม้แสนไกลจะยังคงมีพี่ชายไม่ห่างหาย
พี่จูงมือกระชับแน่นไม่ยอมให้ห่างกาย
ฟ้าทลายก็ไม่หวั่นด้วยสองมือพี่มั่นคง
คือพี่ชายที่คอยสอนแนะนำคำปรึกษา
คอยเยี่ยวยาหัวใจเมื่อยามความรักหลง
พี่ชายบอกเมื่อมีรักก็ต้องพร้อมที่จะปลง
อย่าลุ่มหลงยึดติดกับความรักให้มากเกิน
คือพี่ชายแสนดีคนนี้คนเดียวแหละ
ที่หมั่นแวะมาดูแลไม่เคยจะห่างเหิน
คอยเคียงข้างประคองน้องให้ก้าวเดิน
เลียบทางเดินบนเส้นทางสายกวี
หน้าส่วนตัว
831
