....เกิดอะไรขึ้นกับตัวเรา..... เผลอใจไปรักเขาแล้วใช่ไหม ทำไมต้องเขินอายเมื่ออยู่ใกล้ๆ ทำไมต้องห่วงใยเมื่อเขาไม่มา ....แล้วเวลาที่เดินสวนกัน.... ทำไมต้องหุนหันทำหลบหน้า ใจเต้นระรัวเมื่อยามมองสบตา แค่เพียงเขายิ้มมา..ก็แทบเป็นบ้าแล้วตัวเรา.. ....เขาจะสังเกตุเห็นบ้างไหม.... กลับการเปลี่ยนไปที่ไม่เหมือนเก่า จะรักไหมนะ...ก็เพียงได้แค่แอบเดา หวังเพียงคำตอบของเขา..จะเป็นคำว่า ชอบเราเหมือนกัน