28 มิถุนายน 2554 13:37 น.
ขุนศรี
ร้อยเรียงเสียงพิณถิ่นทุ่งนา
ตามประสาครูบ้านนอกถักทอผัน
เอ่ยสำเนียงเพียงกระซิบกับดวงตะวัน
สุริยะฉันร้อยรุ่มกลุ้มเหลือทน
หยดฝอยฝนหล่นรินกลิ่นสดชื่น
เพื่อขอคืนปลาปูมากับห่าฝน
รากเหง้าหญ้ารอเวลาแทงยอดบน
ความหมองหม่นลบเลือนจากแผ่นดิน
เมื่อฝนแล้งแทงทิ่มใจให้เจ็บปวด
ครูราวรวดศิษย์ทุกข์ยากฝันหมดสิ้น
ข้าวกลางวันทุกห่อนปลาเคยกิน
ฝากความหวังไว้ฟ้าดินสิ้นละลาย
จุไรรัตน์ ประวันนา
ครูโรงเรียนปทมุรัตต์พิทยาคม
28 มิถุนายน 2554 12:57 น.
ขุนศรี
โอ้อาลัยใจวิโยคเศร้าโศกศัลย์
รำพึงพันเศร้าสร้อยละห้อยหา
เสียงคร่ำครวญป่วนจิตใจไหลน้ำตา
อัมพวาแดนเกิดเหตุเภทภัยมี
คุณความดีที่สร้างสมอบรมศิษย์
ฝากความคิดให้คำนึงถึงศักดิ์ศรี
โจรใจบาปหยาบช้ามาย่ำยี
สิ้นชีวียังห่วงแสนแสนติดใจ
เทพเทวัญเนาสวรรค์ชั้นแดนสรวง
ชี้นำดวงวิญญาณวิมานใส
สอ่งสว่างเป็นทางอย่างอำไพ
สถิตในเมืองแมนดินแดนงาม
นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว
โรงเรียนปทุมรัตต์พิทยาคม
อำเภอปทุมรัตต์ จังหวัดสุรินทร์ ๔๕๑๙๐
22 มิถุนายน 2554 08:20 น.
ขุนศรี
ข้าฯขอยอกรอักษรศาสตร์
กวีวาดเรียงร้อยถ้อยแถลง
จักจารึกผนึกคำนำแสดง
บรรจงแต่งกลอนกานท์จารจากใจ
รวบรวมร้อยเรียงถ้อยสร้อยภาษา
แทนผการวยรินกลิ่นสดใส
น้อมบูชาครูกวีศรีเมืองไทย
นามเกรียงไกร " สุนทรภู่ " ครูกวี
ยะยามฤกษ์เบิกบานสำราญสรวล
ศิษย์บังควรเคารพครบดิถี
น้อมรำลึกนึกถึงคุณหนุนความดี
ดั่งมณีล้ำค่าน่าเยินยอ
บทกลอนกานท์ประสานคำล้ำเลิศหลาย
แฝงความหมายสอนคิดติดใจหนอ
ถ้อยกล่าวอ้างวางกลอนอักษรพอ
บันเทิงต่อในเรื่องเล่าเราอ่านมา
ตัวละครสอนคนอ่านกลอนกานท์เลิศ
พิสุทธิ์เสริฐสอนใจได้จริงหนา
เป็นแบบอย่างทางทำดีที่เวลา
อักษราเรียบเรียงร้อยถ้อยมากมี
ข้าฯร้อยรสบทกวีที่สร้างสรรค์
กลอนกานท์กลั่นบูชาคุณสุนทรศรี
ขอวิญญาณครูกานท์สำราญดี
ร่ายกวีน้อมบูชา... มาแทนคุณ
นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว
โรงเรียนปทุมรัตต์พิทยาคม อำเภอปทุมรัตต์ จังหวัดร้อยเอ็ด