24 มกราคม 2550 12:34 น.
ขาว-กรมท่า
หลังแม่นกฟักเจ้า ลูกน้อย
หลังพ่อแม่คงคอย ใฝ่เฝ้า
หลังลูกนกเดิมต้อย เป็นหนุ่ม
หลังนั่นจะลาเหย้า ว่ายฟ้าทัศนา
เตรียมปีกท่องโลกหล้า ฟ้าใส
เตรียมตัวผจญภัย ไต่เต้า
เตรียมจิตคิดคล้อยใจ ฝันใฝ่
เตรียมโบกบินอย่าเศร้า นะเจ้านกน้อย
เจ้าจะต้องสุดสู้ เภทภัย
เจ้าต้องเตรียมการใหญ่ เพื่อเจ้า
เจ้าต้องมั่นตั้งใจ สู้สุด
เจ้าอย่าเศร้าถ้าเคล้า จักสู้ได้ฤา
สู้อันตรายเพื่อได้ เป็นพญา
สุ้สุดแรงแกร่งกล้า มั่นตั้ง
สู้ได้ไม่ก็หา พ้องพวก
สู้อย่าได้เผลอพลั้ง อย่าได้ประมาท
หวังเจ้าจ้อยอย่าได้ หลงทาง
หวังเจอะเจ้าที่สว่าง แจ่มแจ้ง
หวังปณิธานที่สร้าง สำเร็จ
หวังจะเห็นเจ้าแย้ม ที่ได้ดั่งฝัน
จงอย่าลืมแผ่นแคว้น แห่งเดิม
จงตระเตรียมตนเติม ใฝ่รู้
จงยึดหลักสร้างเสริม ธรรมมั่น
จงมั่นใจพร้อมสู้ สู่จ้าวนกเอย...
23 มกราคม 2550 12:30 น.
ขาว-กรมท่า
คืนหนึ่งนอนหลับกลางหญ้า มีจันทร์ดารา
มาเป็นมิตรพาผ่อนคลาย
ราตรีชวนหลับสบาย ทุกข์โศกห่งหาย
จิ้งหรีดกรีดร้องเรไร
ใบไม้มาโบยโบกใบ สร้างพิณเสียงใส
เสียดสีสรรสร้างเสียงซอ
คล้อยเคลิบเคลิ้มสุขแท้หนอ จึงไม่รีรอ
บังเกิดฝันให้ประจักษ์
ว่าดาราพลีตนถัก เป็นผ้าดีนัก
มาประดับแต่งกายา
หมายจับเจ้าดวงจันทรา มาให้แก้วตา
เป็นของขวัญหมั้นดวงใจ
มั่นเป็นปักษาบินไกล ว่ายฟากฟ้าไกล
สู่ห้วงแห่งจักรวาล
ฝันอยากหยุดกระแสกาล เพื่ออยู่คู่นาน
กับยอดรักนานสืบไป
หลังนั้นสะดุ้งกระตุกใจ เพราะเราฝันไป
จนจริงถูกฝันกินกลืน
ขอหลับต่อดีกว่าฝืน เช้าแล้วค่อยตื่น
ด้วยสวัสดิมงคลเอย
21 ธันวาคม 2549 20:01 น.
ขาว-กรมท่า
พันธุ์พฤกษ์พันธุ์พืชไม้ คิดไกล
เมื่อรักดั่งพันธุ์ไม้ แอบอ้าง
ชื่อรูปร่างยั่วใจ ให้คิด
ที่รักฉันขอสร้าง คิดคล้อยร้อยกรอง
โอ้ความรักดุจดั่งเหล่าดอกไม้
ชวนหลงใหลให้คิดจิตฉงน
มีทั้งชื่อรูปร่างสร้างสรรค์มนต์
โดยได้ดลบทกลอนแด่ดวงใจ
ดอกรักแกเหมือนเราเริ่มแรกรัก
ลิลี่จักเทียบเธอสวยสดใส
สวีทพีเทียบที่คราลาไกล
ชวนเชิญให้คิดถึงไม่เว้นวาย
คราวเจอเธอฉันเทียบทานตะวัน
ที่ได้หันมองเธอหาห่อนหาย
หัวใจแนบแอบรักดั่งเขินอาย
ดอกรักในสายหมอกลอกลายกัน
ต้นหัวใจล้านดสงเปรียบปวงถ้อย
ที่เรียงร้อยแด่เธอล้านคำสรร
ดอกบานไม่รู้โรยร่างร่ายฝัน
คงรักมั่นดั่งชื่อชื่นตรางตรึง
ดอกแพนซีหรือที่ชื่อหน้าแมว
สื่อวี่แววว้าวุ่นสุดคิดถึง
ทิวลิปหยิบมายกให้ชวนซึ้ง
เธอคือหนึ่งหัวใจนิรันดร
โบตั๋นนั้นดั่งเธอผู้แสนเลิศ
เธอให้เกิดหัวใจได้โดนศร
กุหลาบนั้นเหมือนเธอยามอรชร
มะลิซ้อนเสกสื่อรักขาวนวล
ดอกรักนั้นประจักษ์สมกับชื่อ
ขอให้มือเธอถือลงพื้นสวน
ไอริสนั้นคำนึงคราคร่ำครวญ
ช่วยเชิญฉันเธอหันคืนดี
พวงชมพูดิสิรูปหัวใจ
ทั้งกลีบนอกเมล้ดในล้วนมากมี
ขอเอ็นดูด้วยดอกดาห์ลเบิร์กเดซี่
พวงแก้วมณีกลิ่นมาละมุนละไม
ขอชื่นชมชอบด้วยคาร์เนชั่น
เหมือนที่ฉันชอบเธอหาห่างไม่
ดอกบุหงาแต่งงานคิดไปไกล
ว่าเราได้แต่งงานเคียงครองคู่
มีดอกหนึ่งดึงฉันหันโหยหา
ชื่อดอกฟ้าหมายตาเพ่งเล็งดู
ก็คือเธอยอดรักโปรดรับรู้
ขอได้อยู่เชยชมชั่วกัลป์เทอญฯ
12 ธันวาคม 2549 12:38 น.
ขาว-กรมท่า
เธอทำให้เหม่อเพ้อ สงสัย
เหมือนดั่งโดนโยงใย ชิดใกล้
ฤาเคยร่วมขันไว้ รึเปล่า
ทูลเทพช่วยเราให้ ทราบแจ้งเห็นจริง
เราใกล้ใจตื่นเต้น เหลือเกิน
เราต่างตัวขวยเขิน ยากแก้
เราพานพบพาเพลิน ฉงนสุด
เราร่วมบางอย่างแท้ จึ่งได้เจอกัน
ชาติก่อนเราร่วมฟ้า หรือเปล่า
ผลนี่โดยคาดเดา ส่งให้
เจอแม้นซึ่งเขาเรา ต่างถิ่น
พรหมลิขิตลิขิตไว้ แน่แท้จึงเจอ
พาปาริชาตให้ สูดกลิ่น
ทูลท่านพรหมองค์อมรินทร์ อย่าแสร้ง
เราเคยร่วมชีวิน จริงปด
ใครใคร่ช่วยก็แจ้ง หลอกแท้บอกที
ยังไงขอคบค้า กันดู
จึงจะพิสูจน์รู้ ช่วยชี้
สองเราหากเป็นคู่ กันจริง
ปาฏิหารย์รักนี้ โปรดให้ประจักษ์
หากเธอเป็นคู่แท้ จริงจริง
ฉันทุ่มเทไม่ทิ้ง มั่นตั้ง
หากแต่เธอช่วยอิง รักตอบ
จักรักอย่างอย่ายั้ง มั่นแม้นชั่วกาล
6 ธันวาคม 2549 15:36 น.
ขาว-กรมท่า
ด้วย เธอเป็นคู่หมั้น แก้วตา
รัก มากแม้ชะตา ถูกแก้
และ รำลึกสัญญา รักมั่น
ผูกพัน กันมากแม้ หมดสิ้นดับกัลป์
เนื่องในครั้นวันฉันดับอินทรีย์
วันนั้นที่เธอท้อทำร่ำร้อง
เฝ้าชอบช้ำน้ำตาตกไหลนอง
นึกว่าสองเราพรากจากนิรันดร์
โปรดอย่าเศร้าเรายังคงครองคู่
ฉันจะอยู่ข้างเคียงคราวตื่นฝัน
จำนรรจาเธอฉันยังจำมั่น
ถึงกระนั้นขอเธอให้เย็นใจ
ลมพัดพาแทนวาจามากระซิบ
ดาวไกลตาแทนตาตามามองใกล้
กลิ่นดอกไม้มาปลอบละมุนละไม
น้ำอาบไซร้แทนมือมากอดกาย
ฉันยังอยู่ในห้องแห่งห้วงจิต
อย่าคาดคิดผิดว่าชีวาวาย
แค่ร่างฉันดับสูญสิ้นสลาย
เธอจะไม่เดียวดายอย่าท้อปลง
อยาก เห็นเธอคงเกียรติกับศักดิ์ศรี
อยู่ โดยที่กายใจยังยรรยง
อย่า ให้เป็นเพราะฉันให้ไม่คง
อย่าง เช่นหงส์สง่าร่างราศี
ขอเป็นดินให้เธออยู่กินนอน
ขอเป็นน้ำดับร้อนชุ่มชีวี
ขอเป็นลมให้ได้หายใจดี
ขอเป็นไฟที่ทำให้ไออุ่น
เนื่องจากเราร่วมขันร่วมกันมา
เราจึงมาเคียงคู่เนื่องในบุญ
ขอองค์พรหมเมตตาโปรดการุณ
โปรดช่วยหนุนเราคู่ชั่วกัลป์เทอญฯ