มองแก้วเปล่าวางเอียงอยู่เพียงหนึ่ง ให้คิดถึงคืนค่ำที่ฉ่ำหวาน รสดีกรีแสนนุ่มชุ่มคอนาน เหมือนเพิ่งผ่านครู่เดียวเสี้ยวนาที หยิบเอาแก้วที่วางเอียงมาเคียงแก้ม หัวใจแย้มกลิ่นเมรัยใจสุขี แม้จืดจางแต่ก็ยังพอมี เพียงแค่นี้ก็สดชื่นกว่าอื่นใด สูดดอมดมกลิ่นหอมพร้อมนึกฝัน หาคืนวันสุขอย่างนี้ได้ที่ไหน รสดีกรียังฝังแน่นแท่นหัวใจ ตราตรึงไว้ชาตินี้มิลืมเลือน.....