28 กันยายน 2548 11:44 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
มองเห็นน้องนั่งเหงาข้าเศร้านัก
เห็นคนรักหลั่งน้ำตาข้าเศร้าหมอง
อยากกอดปลอบโอบเจ้าเฝ้าประคอง
เช็ดน้ำตานวลน้องด้วยสองมือ
มาวันนี้ขอโทษน้องอย่าข้องจิต
พี่ทำผิดพลาดพลั้งไปอย่าได้ถือ
ขอโทษทีที่ทำให้ร้องไห้ฮือ
ไม่อาจยื้ออยู่เคียงร่วมเตียงนอน
ยามเย็นย่ำร่ำสุรากับผองเพื่อน
ดาวคล้อยเคลื่อนดึกไปเกินไถ่ถอน
คิดถึงหน้านงเยาว์เจ้างามงอน
จึงรีบมาเพื่อออดอ้อนขอพรเธอ
หอบเอารักมาเต็มใจด้วยใจซึ้ง
ความคิดถึงมีให้ห่วงใยเสมอ
พอพบเจ้าหน้ามนเหมือนคนละเมอ
เห็นน้ำไหลนองเอ่อเต็มสองตา
โอ้คนดีอย่าโกรธขอโทษเจ้า
ฤทธิ์น้ำเมาทำให้พี่รี่มาหา
แต่ไม่อาจจะช่วยเช็ดน้ำตา
เพราะพี่มาเพียงวิญญาณหน้าบ้านเธอ.....
20 กันยายน 2548 15:00 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
แม้หัวใจของพี่มีเจ้าของ
เจ้าก็ยังหมายปองไม่ห่างหาย
แม้รู้ดีใจของพี่ไม่มีคลาย
เจ้าก็ยังหวังหมายได้เกี่ยวพัน
รักทำไมรักกันรอวันร้าง
สุดปลายทางอกหักรักเป็นหมัน
ได้แค่เพียงพบพักตร์รักบางวัน
ก็สุขสันต์สมใจแล้วหรือแก้วตา
รักทำไมรักกันรอวันจาก
สุดท้ายพรากห่างไกลไปหนีหน้า
สวรรค์ที่ร่วมทางบางเวลา
อนิจจาสวรรค์แอบหลบแนบใจ
รักทำไมรักกันไร้วันแต่ง
ไม่อาจแย่งหัวใจไปครองได้
จะรักกันเพื่อเหงาเศร้าอยู่ใย
ถึงไม่ไปหาคนอื่นให้ชื่นทรวง
รักทำไมรักกันรอวันจบ
รักหลบหลบผูกใจแม้ไม่หวง
รักเพียงแค่คลายเหงาเป็นเงาควง
รักรอบ่วงไฟเศร้ามาเผาใจ...ฯ
๑๔.๓๐
๒๐ กันย์ ๔๘
Lovers
0 คน เลิฟขอโทษครับ...ผมเมา
Calendar
หน้าส่วนตัว
1857
