15 มิถุนายน 2548 15:14 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
สิมักอ้ายน้องทำใจ๋ได้บ่หล้า
ฮู้บ่ว่าอ้ายนี่มีแฟนหลาย
แตกซวดซวดปานหนูอยู่ล่ายลาย
ถึงผู้ฮ้ายหน้าแหล่แหล่แต่สาวมัก
เฮือนอ้ายตูบต่อเล้าพอเซาอยู่
คือฮังหนูพอซ้นคนฮู้จัก
สิไห่เฮ็ดจั่งใด๋ไผกะฮัก
สาวมามักมาวนจนอุกอั่ง
ต้อยบ้านใต้มาไหว้แม่ซู่มื้อ
บ้านหนองผือสาวณีกะมีหวัง
นกบ้านเหนือแก้มเรื่อเป็นตาซัง
เทียวมานั่งเบิ่งอ้ายยามไถนา
ติ๋มบ้านโคกมาซ่อยอ้ายเลี้ยงเป็ด
แล้วกะไป๋หาเห็ดอยู่ในป่า
แป๋วบ้านหนองชวนอ้ายไปหาปลา
งมถืกขากะหลายเทื่อเหลือใจแฮง
มาตักน้ำให้ซู่มื้อคือสาวแอ๋ว
ตักน้ำแล้วกะถูเฮือนฮ้ายกว่าแหล่ง
เฮ็ดกับข้าวมาให้ซู่เช้าแลง
กะสาวแดงข้างบ้านนั่นกะแม่น
สิมักอ้ายน้องทำใจ๋ได้อยู่บ้อ
ถึงบ่หล่อแต่ผู้สาวยาดควงแขน
คันอยากได้อ้ายนี่ไปเป็นแฟน
กะฟ่าวแล่นมาตี๊ที่พอยัง.........ฯ
8 มิถุนายน 2548 10:07 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
เพียงได้เจอครั้งแรกแปลกยิ่งนัก
ได้รู้จักหญิงมากมายก็หลายหน
ไม่มีใครทำหวั่นไหวในกมล
มาวันนี้แค่ได้ยลพี่หวั่นใจ
เปิดเทอมใหม่พบพักตร์น่ารักจริง
โอ้น้องหญิงเฟรชชี่หน้าใสใส
อยากจะถามคนงามคณะอะไร
รังเกียจไหมถ้าขอใกล้ใจของเธอ
อยู่ตรงนี้เรียนที่นี่หลายปีแล้ว
สนแต่แก้วน้ำเหล้าเมาเสมอ
ไม่เคยสนหญิงใดได้พบเจอ
แต่วันนี้ใจมันเพ้อเจอทรามวัย
คบซุปเปอร์อย่างพี่นี้ดีแท้
รักจริงแน่มั่นคงไม่เฉไฉ
จะคอยช่วยปกป้องคุ้มครองภัย
มหา'ลัยแห่งนี้พี่จัดเจน
เป็นน้องใหม่มีอะไรที่ไม่รู้
พี่จะพาโฉมตรูไปดูไปเห็น
บอกให้ทราบที่มาและที่เป็น
จุดหลืบเร้นไม่ปลอดภัยใคร่ชี้แจง
ยามที่เจ้าเลิกจากเชียร์เพลียอ่อนล้า
พี่จะมานวดให้อย่าหน่ายแหนง
ให้ผ่อนคลายจะได้มีเรี่ยวแรง
แม้ยามแฮงค์ไม่หวั่นเพื่อขวัญใจ
แม็ทฟิสิกส์อิงลิชคิดปวดหัว
อย่าไปกลัวจอมขวัญอย่าหวั่นไหว
อีกเค็มแคลถนัดกว่าวิชาใด
พี่เรียนมาหลายไม้ติวให้เอง
มาเถิดเจ้าแก้มเรื่อเพื่อวันพรุ่ง
รับรองรุ่งจริงแน่แม่คนเก่ง
คบซุปเปอร์ใช่ว่าคบนักเลง
ไม่ข่มเหงนงเยาว์แม้เมามาย
โอ้...เฟรชชี่หน้าใสอย่าให้เศร้า
อย่าให้เหงาเลยคนดีพี่ใจหาย
จบไปไร้คู่ควงคงน่าอาย
ปีสุดท้ายอย่าให้เศร้าไร้เงาแฟน.....
7 มิถุนายน 2548 10:22 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ปิดเทอมไปหลายเดือนไอ้เพื่อนรัก
มาพบพักตร์วันนี้ดีใจเหลือ
เปิดเทอมใหม่พกตังค์มาเหลือเฟือ
อยากกินเนื้อลาบก้อยซอยขมดี
ไปร้านไหนไม่ต้องคิดมิตรภาพ
ทุกคนทราบอร่อยเลิศในเขตนี้
ถ้าไปช้าที่นั่งอาจไม่มี
เร็วมาซีขึ้นซ้อนท้ายแล้วไปกัน
พอถึงร้านหาโต๊ะนั่งสั่งอาหาร
ก้อยซักจานอย่างเคยเลยตัวฉัน
เอาต้มไหมเผื่อไว้ได้ซดกัน
ได้เคี้ยวมันย่างพวงนมให้สมใจ
ลวกขาลาย อุเพี้ยอย่างละหนึ่ง
ข้าวเหนียวนึ่งสี่กระติบเร็วได้ไหม
น้องหน้าบึ้งบอกว่าต้องทำใจ
ต้องตามคิวนะพี่ชายเดี๋ยวได้นา..
งั้นช่วงรอขออุ่นเครื่องด้วยเหล้าขาว
ไว้ดับคาวกลิ่นเนื้อรีบจัดหา
โน่นไงพี่อยู่ในตู้หลากสุรา
ลุกไปเอาดีกว่าน้องยุ่งงาน
โอเคน้อง...พี่ไปเอาเองก็ได้
บาดคอไปเอาบาวแดงมาประสาน
น้ำเปล่าล่ะมาเสริฟสิน้องนงคราญ
ให้รู้งานไวไวพี่ชายรอ
รินเหล้าขาวลงแก้วแล้วเวียนยก
รีบกระดกตบน้ำตามคำขอ
ให้ขนลุกซาบซ่านผ่านลงคอ
น้ำลายสอรอสักหน่อยเดี๋ยวก้อยมา
เวียนวนยกเมรัยได้หลายแก้ว
ก็มาแล้วสิ่งที่สั่งนั่งรอท่า
ลวกต้มก้อยที่เราเฝ้ารอมา
ไม่ได้กินหลายเดือนกว่าแทบวางวาย
ก้อยจานนี้ร้อนแรงแดงดีนัก
ปั้นข้าวเหนียวคุ้ยหนักหนักเคี้ยวแซบหลาย
แกล้มผักสดแล้วซดต้มตามสบาย
ลวกขาลายจิ้มแจ่วขมสมฤดี
ย่างพวงนมเคี้ยวนุ่มกรุบกรับเหลือ
อุเพี้ยเนื้อซัดไม่ลุกแสนสุขี
รีบจัดการพัลวันไม่รอรี
นานนานทีได้ลิ้มลองของถูกใจ
เฮ้ย..ไอ้ห่... อย่ามัวกินรินสักหน่อย
ไม่ได้เจอกันบ่อยบ่อยจะรีบไปไหน
ยกให้สิ้นกินให้หนำก่อนค่อยไป
ต่อหลังมอกันดีไหม กูเลี้ยงเอง...............ฯ
6 มิถุนายน 2548 15:39 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ฝนเอย....ฝนหลั่ง.....
น้ำสังข์ไหลริน.........
หมดแล้วหมดสิ้น....ข้ารินน้ำตา
หมดแล้ว.....ความหวัง...คำมั่น...สัญญา
วันเธอวิวาห์.....น้ำตาข้าริน...
น้ำสังข์หยุด....ฝนซา....
น้ำตาของข้ายัง...........
ยังไหล.....ไหลให้ความหลัง
ให้หมด....ให้สิ้น....หลั่งรินท่วมใจ........
15 ธันว' 36
2 มิถุนายน 2548 14:37 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ลืมมันเถิดคืนนั้นใต้จันทรา
ลืมเถิดนะพี่จ๋าอย่าสงสาร
อย่าเก็บไปคิดให้ทรมาน
ไม่ต้องการให้รับผิดคิดผูกพัน
ในคืนนั้นพี่เมาน้องเข้าใจ
เราจึงได้เคียงคู่สู่สวรรค์
น้องก็เผลอปล่อยใจไปด้วยกัน
อย่าคิดมันให้ปวดหัวว่าชั่วช้า
ไม่ต้องมารับผิดชอบปลอบใจน้อง
คิดเกี่ยวดองผูกพันกันดอกหนา
ไม่ได้รักแต่ที่ผิดพิษสุรา
น้องไม่ว่าพี่หรอกบอกให้คลาย
น้องจะไม่กล่าวหาว่าพี่ชั่ว
ถึงเสียตัวก็คนหวังดังที่หมาย
สัมพันธ์รักสองเราเพราะเมามาย
น้องไม่ถือหรอกพี่ชาย เพราะพี่เมา ฯ