26 เมษายน 2548 16:29 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
เตรียมหาสุราดีมีมากมาย
เพื่อนหญิงชายเร็วไวมาพร้อมหน้า
อย่ายึกยักรีบหน่อยเร็วเข้ามา
รินสุราลงแก้วแล้วชนกัน
วันนี้วันดียี่สิบหก
วันฝนตกสดชื่นคืนสุขสันต์
คืนนี้จะเมามายใต้แสงจันทร์
ร่วมอวยพรให้ฉันวันเกิดกาย
กับแกล้มดีจัดมาหาให้พร้อม
ก้อยกะปอมกับแย้แหมแซบหลาย
ต้มอึ่งอ่างกบเขียดล้วนมากมาย
ลาบวัวควายทั้งก้อยต้มรสขมดี
ส่วนผู้ที่ไม่ถนัดในเรื่องเหล้า
ดื่มน้ำเปล่าละกันนะน้องพี่
น้ำอัดลมตัวผมนั้นไม่มี
ขอโทษทีอย่าเพิ่งด่าหรือว่ากัน
ขอเพียงแค่ได้พบหน้าเพื่อนพี่น้อง
ไม่เรียกร้องไม่อยากได้เรื่องของขวัญ
แต่คงดีถ้ามีเหล้ามารวมกัน
คืนนี้คงเมามันวันเกิดเรา....อิอิอิ
25 เมษายน 2548 14:07 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
เมาเพราะรักหักใจได้เจ็บช้ำ
ใจหมางคำอำลาพาหม่นเหงา
ไหนว่ารักภักดีมีเพียงเรา
หนีจากเจ้าเมามายจนคนหมางใจ
ใจหมางคนจนมายเมาเจ้าจากหนี
เราเพียงมีดีภักดิ์รักว่าไหน
เหงาหม่นพาลาอำคำหมางใจ
ช้ำเจ็บได้ใจหักรักเพราะเมา
22 เมษายน 2548 14:41 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
๏ อะโหลเทสต์วันนี้วันศุกร์........ปลดปล่อยความทุกข์
มาร่วมตั้งวงสังสรรค์
๏ ทำงานมาตั้งหลายวัน..............ได้ทีเฮกัน
ให้มันสำราญเริงใจ
๏ เร็วเข้าอย่าช้าอยู่ใย................มีเหล้าหลายไห
ไว้ให้พี่น้องดื่มกิน
๏ ยกไหวางแก้วแล้วริน.............ดื่มให้คลายสิ้น
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าการงาน
๏ บันเทิงรื่นเริงเบิกบาน.......... เมาแล้วอย่าพาล
เดี๋ยวคนข้างบ้านเขาชัง
๏ ร้องเพลงไม่ต้องเสียงดัง.........เดี๋ยววงจะพัง
เมื่อมีกระถางปลิวมา
๏ ถึงจะขี้เหล้าเมายา..................เมาแล้วไม่บ้า
เวลาเมาแล้วน่ารัก
๏ ใครเห็นก็อยากรู้จัก ..............อย่าทำยึกยัก
ทักทายสหายสุรา
๏ เร็วไวอย่าได้ชักช้า................ยกจอกเฮฮา
พาเพลินเหลือเกินวันเมา
๏ มาเถิดพี่น้องผองเรา .............วันนี้ต้องเอา
น้ำเหล้าคลายเหงาเมาเฮ
18 เมษายน 2548 14:55 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
น้ำตาล้นสองตาคราน้องหมั้น
เคยรักกันหวานชื่นกลับขื่นขม
สัญญารักที่จดจำคำลวงลม
อกต้องตรมหน้าเศร้าเมื่อเขามา
รักกันมาหลายปีไม่มีหวัง
จะได้รดน้ำสังข์เป็นฝั่งฝา
ด้วยฐานะต่ำต้อยด้อยราคา
ไม่มีสิทธิ์ไขว่คว้ามาเคียงกาย
ก็เข้าใจที่คนดีคิดตีจาก
เขามีมากทุกสิ่งน้องหญิงหมาย
แต่งกับเขาแล้วเจ้าสุขสบาย
ส่วนพี่ชายคงต้องเศร้าเมาน้ำตา...
8 เมษายน 2548 10:12 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
เพราะหัวใจอ่อนหัดสะบัดสะบิ้ง
จึงเกลือกกลิ้งอ่อนแรงระแหงระโหย
ค่ำยันเช้าเมามายกระวายกระโวย
ร้องโอดโอยครวญคร่ำพิร่ำพิไร
ด้วยอ่อนไหวอารมณ์ประสมประเส
โดนพิษรักซวนเซเถลไถล
ใครเขาเตือนไม่ฟังระวังระไว
ต้องร้องไห้ซมซานละลานละลน
ใจเอ๋ยเจ้าเจ็บหนักกระอักกระอ่วน
มันปั่นป่วนหาทางเลือกกระเสือกกระสน
เหมือนจมอยู่ในปลักพะวักพะวน
เกินจะปีนป่ายพ้นกระวนกระวาย
เพราะหัวใจไม่นิ่งสะบิ้งสะบัด
รักร้อยรัดเล่ห์กลฉงนฉงาย
จึงต้องมาทุกข์ทนทุรนทุราย
เป็นขี้เหล้าเมามายทุรายทุรน ฯ