15 กุมภาพันธ์ 2548 15:55 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ตะวันย้ายบ่ายคล้อยล่วงลอยต่ำ
ยามเย็นย่ำใกล้เข้ามาข้าหิวโหย
อยากจิบเบียร์เย็นเย็นเซ่นลมโชย
อยากเห็นสายฝนโปรยโรยฟองเบียร์
อยากกอดจูบลูบไล้ไซร้กลิ่นแก้ว
รินเบียร์แล้วยกดื่มลืมเรื่องเสีย
พักผ่อนใจสุขกายหายอ่อนเพลีย
ยิ่งมีสาวมาเชียร์เบียร์ยิ่งนุ่ม......อิอิ
14 กุมภาพันธ์ 2548 16:04 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
สิบสี่กุมภาสองห้าสี่แปด
เหมือนโดนแดดแผดเผาใจเศร้าหมอง
ไร้เงาคนเคยเคียงใกล้ไซร้ประคอง
คืนนี้ต้องเดียวดายใต้แสงจันทร์
ค่ำคืนนี้จันทร์เสี้ยวโดดเดี่ยวนัก
ไร้คนรักเคยชิดใกล้ใจร่วมฝัน
คนเคยรักเคียงกายหายจากพลัน
เหลือเพียงฉันคนเดียวเปลี่ยวหัวใจ
หยิบเอาเจ้าเหล้าเถื่อนรสเฝื่อนปาก
แต่ก็มากด้วยภักดีมีมาให้
ดื่มแก้วหนึ่งก็รู้ซึ้งถึงความใน
ไม่กี่แก้วก็เมาได้หายเมามัว
เมาคืนนี้ไร้คนดีคอยอยู่ใกล้
ยามคลื่นใส้อาเจียนวิงเวียนหัว
ไร้คนคอยลูบหลังเช็ดเนื้อตัว
นอนเกลือกกลั้วน้ำเมาเคล้าน้ำตา ฯ
11 กุมภาพันธ์ 2548 10:25 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
เดือนนี้เดือนแห่งความรัก
จะจมปลักทุกข์ใจทำไมเล่า
มาเร็วไวพี่น้องต้องน้ำเมา
ใครมีรักก็ชั่งเขาเราไม่แคร์
คำคนพูด รักแท้คือแม่ข้า
รองลงมาแม่โขง คงใช่แน่
คิดทำไมให้ร้าวรวดปวดดวงแด
อย่าคิดถึงเลยคู่แท้เราไม่มี
คิดทำไมคิดไปก็เป็นทุกข์
ความสนุกที่มองเห็นจะเผ่นหนี
มาเร็วไวผองเมรัยและเมรี
ค่ำคืนนี้ถ้าไม่เมาเราไม่ลา.......
พาเมาแต่เช้าเลยวันนี้ ๕๕๕๕
๑๑ กุมพ์ ๔๘
10 กุมภาพันธ์ 2548 11:29 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
สีแดงเดือดเลือดพล่านดอกจานพรั่ง
ดูเปล่งปลั่งขยายกลีบกระจิบไหว
อยากลองลิ้มชิมรสหวานสดใน
เปรียบเหมือนใครอยากกระเทาะเจาะไข่แดง
สีแดงจ้ากลีบอ้าเหมือนยั่วเย้า
อยากคลุกเคล้าไซร้กลิ่นก่อนสิ้นแสง
ชิมรสหวานปานน้ำผึ้งถึงหมดแรง
รีบยื้อแย่งก่อนล่วงเลยระเหยไป...
...............................................
9 กุมภาพันธ์ 2548 10:18 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
มีผ้าเหลืองเพียงห่มห่อต่อชีวิต
บรรพชิตเพศนี้มีมนต์ขลัง
เหมือนดังว่าข้านี้มีพลัง
มีคนนั่งกราบไว้ใคร่บูชา
ก่อนนั้นเป็นพระสงฆ์องค์น้อยน้อย
แล้วค่อยค่อยสั่งสมบ่มพรรษา
เป็นพระใหญ่คนกราบไว้ใจศรัทธา
สาธุชนมากหน้ามาไหว้เวียน
การกินดีอยู่ดีมีกำหนัด
หลังจำวัดยามตื่นหื่นกระเหียน
ยามอยู่ใกล้สีกาวาจาเพียร
เกิดความเสี้ยนอ้อนออกไปใคร่กามา
หาโอกาสอยู่ตามลำพังคู่
เริ่มเจ้าชู้ลวนลามทำงามหน้า
ด้วยนับถือคนกราบไหว้หลายศรัทธา
สาวมิกล้าเอื้อนเอ่ยเผยบอกคน
หลงได้ใจต่อไปนี้ไม่มีห่วง
โอกาสลวงหลอกล่อต่อหลายหน
กำลังทรัพย์มีปิดปากหากได้ยล
อีกหลายคนดูลาดเลาเฝ้าหมายปอง
มันช่างน่าสมเพชทุเรศนัก
ไอ้ระยำมันทำหนักศาสน์มัวหมอง
หากมึงใคร่อยากลิ้มชิมประลอง
ใยจึงต้องอาศัยวัดขัดวินัย
ธรรมชาติ ธรรมดา มาจากปาก
ชั่งมักมากพูดออกมาหน้าใสใส
แค่เพียงคิดสักนิดก็จัญไร
แต่นี่ใช่ทั้งพูดทำระยำคน.......ฯ
** ขึ้น ๑ ค่ำ เดือน ๓
** สามนาฬิกา ๙ กุมพ์ ๒๕๔๘
Lovers
0 คน เลิฟขอโทษครับ...ผมเมา
Calendar
หน้าส่วนตัว
856
