14 มีนาคม 2548 10:19 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
** มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า มีสุรามาเชื่อมหมาย
สุราดีมีเรียงราย อยากเมามายก็จงริน
เหล้าดีมีมาพร้อม นอบน้อมวจีมิสิ้น
แก้วสุรายกดื่มกิน อย่าโบยบินก่อนเวลา
มีแก้วอย่าให้เปล่า รินเหล้าให้เต็มเถิดหนา
คออ่อนจงเติมโซดา ไม่ชอบซ่าน้ำเปล่าตาม
สนทนาพาทีมิเศร้า
ไม่เงียบเหงาให้ใครได้หยาม
ดื่มน้อยน้อยค่อยค่อยให้พองาม
ในยามสังสรรค์จำนรรจา
รินสุราชนจอกเว้าหยอกเย้า
อย่าให้เมาก่อนสลายวงเหล้าหนา
เพราะถ้าเมาอาจถูกเขาแกล้งเอานา
ตราบสิ้นฟ้า ไม่ลืมเลือนที่เพื่อนอำ ฯ...
๐๔.๑๐ น.
๑๔ มีน ๔๘
13 มีนาคม 2548 16:39 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
รินสุราลงแก้วแล้วยกดื่ม
เพื่อให้ลืมความหลังในครั้งก่อน
เธอจากไปทิ้งให้ใจอาวรณ์
เลยต้องถอนด้วยเมรัยใจซวนเซ...
9 มีนาคม 2548 12:04 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ร่วมตั้งวงก๊งเหล้าคราวเหนื่อยล้า
หยิบสุราสองซาวเหล้าขาวใส
บรรจงรินลงจอกบอกความใน
ว่าหัวใจดวงนี้พี่อาทร
เสียงบรรเลงเพลงแว่วแก้วขานขับ
มอบให้กับหนึ่งในทรวงดวงสมร
เสียงแคนแผ่วกล่อมน้องแก้วให้หลับนอน
เสียงกีตาร์ส่งเป็นพรให้หลับดี
บ้านใกล้กันมองทุกวันใจฉันเพ้อ
แอบมองเธอเก็บมาฝันฉันสุขี
อยากอิงแอบแนบเนาว์เจ้าคนดี
แต่ตัวพี่มิกล้าดอกฟ้าเกิน
ได้แต่เพียงส่งใจไปบอกเจ้า
แค่น้องยิ้มให้เบาเบาพี่สุดเขิน
ใจไม่กล้าจะฟันฝ่าร่วมทางเดิน
กลัวเธอเมินว่าไร้ค่า หมามองเครื่องบิน......
7 มีนาคม 2548 13:18 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
เสียงเพลงแว่วเจื้อยแจ้วในวงเหล้า
เสียงเคาะขวดเบาเบาก่อนสิ้นแสง
พระอาทิตย์จากลาเหมือนล้าแรง
มิอาจแข่งกับจันทราที่มาเยือน
หลังเลิกงานเหนื่อยล้ามาสังสรรค์
รวมกลุ่มกันตั้งวงก๊งฉันท์เพื่อน
คนละนิดละหน่อยคอยย้ำเตือน
ก่อนคืนเรือนเมาสักหน่อยค่อยจากลา
ดื่มไปนิดให้หวนคิดถึงคราก่อน
เมื่อครั้งตอนเป็นหนุ่มนักศึกษา
หลังเลิกเรียนชวนสาวมาเว้าจา
สุขเป็นบ้าคราเคียงเจ้าเย้าหยอกกัน
ดูนกเป็ดเล่นน้ำระริกระรี้
นกอินทรีบินอยู่ไกลเห็นไหมนั่น
เลยโดนหยิกเบาเบาจากแจ่มจันทร์
ว่าคิดได้อย่างไรกันนกอินทรี
มาวันนี้ไม่มีแล้วโฉมเจ้า
เลยต้องเมาเมื่อขวัญใจไกลจากหนี
รู้ไว้นะว่ายังรักและภักดี
บึงสีฐาน แห่งนี้พี่ยังรอ.........
4 มีนาคม 2548 16:39 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ดูเหงาเหงาพระศุกร์เศร้าพระเสาร์แทรก
ดูแปลกแปลกพิกลฟ้าหม่นหมอง
สายลมหนาวพัดหวนชวนไตร่ตรอง
แดดไม่ส่องฟ้าหลัวน่ากลัวใจ
บรรยากาศครึ้มครึ้มซึมเศร้านัก
อยากหนุนตักคนดีที่เคยใกล้
อยากอิงแอบแนบชิดซึ่งหนึ่งดวงใจ
แต่เธออยู่ที่ไหนใคร่ไขว่คว้า
คิดถึงใครก็ได้แค่ครวญคร่ำ
จะเพ้อพร่ำทำไมใช่คนบ้า
หยิบเหล้ารินลงจอกยกบอกฟ้า
ว่าตัวข้า รักเจ้า.....เหล้าเมรัย ฯ