25 พฤษภาคม 2548 14:58 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
คืนจันทร์เพ็ญเด่นฟ้านภาพราว
ม่านหมอกบดบังเบาราวภาพฝัน
ระยิบระยับท้องเลหยอกเย้าจันทร์
หยิบน้ำสีอำพันมาวางวง
โซดาน้ำแข็งแก้วแล้วรินเหล้า
ยกจิบเคล้าฟังคลื่นเลเห่จนหลง
เอาความเศร้าเหงาหงอยมาปล่อยปลง
สายสัมพันธ์ซื่อใสตรงใจถึงใจ
ยกชนจอกเอื้อยเอ่ยบอกท้องฟ้า
ชวนจันทราลงมาเมากับเราไหม
มาฟังคลื่นทะเลกล่อมน้อมนำใจ
มายกจอกร่ำเมรัยเคล้าสายลม
คืนจันทร์เพ็ญเด่นฟ้านภาพร่าง
ใยจันทร์ย่างหนีจากเราเหล้าขื่นขม
มองเจ้าคล้อยลอยไปใจข้าตรม
เกินจะข่มดื่มเหล้ายามเจ้าลา
มองจันทร์หลบทิวเขาไปให้ได้คิด
เราคงผิดเจ้าจึงไปไกลหนีหน้า
คนอะไรมาชวนจันทร์ดื่มสุรา
ขึ้นสิบห้าค่ำเดือนหกนรกรอ...ฯ
19 พฤษภาคม 2548 15:24 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ฝากสายฝนบอกคนไกลอ้ายคึดฮอด
จำฮอยกอดอุ่นไอแหน่ได้บ่
เอิ้นสั่งฟ้าบอกนางหล้านวลละออ
ฮู้บ่น้อว่ามีไผส่งใจมา
ยินเสียงฝนฟ้าสั่งจั่งแม่นเศร้า
นอนหงอยเหงาเทิงเถียงน้อยรอคอยถ่า
ฟังอึ่งอ่างร้องระงมระทมอุรา
คำสัญญาที่ให้ไว้ใยลืมคำ
นั่งเหม่อมองฝนตกอกสะเทิ้น
คิดฮอดเจ้าเหลือเกินแม่งามขำ
อ้ายไถนาคราดไว้รอเจ้าหว่านดำ
อย่าให้ช้ำเจ้าอย่าเมินคนเอิ้นรอ
ฝากผ่านดาวเมื่อคราวฝนหยดย้อย
ใจดวงน้อยคอยแนบเนาว์เจ้าอยู่หนอ
หาหน่อไม้ไต้กบเขียดมาไว้รอ
จำได้บ่นงคราญบ้านนาคอย......
17 พฤษภาคม 2548 11:56 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
เข้าเดือนหกฝนก็ตกเต็มท้องทุ่ง
นองป่าบุ่งป่าทามยามวสันต์
เสียงกบเขียดกู่ก้องร้องประชัน
สืบสายพันธุ์แหล่งอาหารคนบ้านนา
เสียงอึ่งอ่างครวญทำนองร้องหาคู่
เรียกยอดชู้มาเคียงใจใกล้แนวป่า
โอ้เธออยู่ฟากฝั่งใดหนอกานดา
มาสิมามาแนบเนาว์เย้ยเจ้าจันทร์
ฟังสิฟังแมลงกระซอนออดอ้อนเสียง
ดังสำเนียงจากห้วงสรวงสวรรค์
จิ้งหรีดร้องครวญระงมผสมกัน
ฟังแล้วหวั่นหัวใจไร้คนเคียง
เห็นปลาหมอแถกเหงือกกระเสือกกระสน
เพื่อสืบค้นแหล่งวางไข่มาใกล้เถียง*
แต่ไม่มีคนไข้รอบนเตียง
เจ้าเลยต้องรอขึ้นเขียงลงหม้อแกง
หยิบไฟฉายพร้อมข้องย่องลงทุ่ง
สายตาพุ่งตามแนววาดสาดส่องแสง
เล็งเป้าหมายเสาะหาตาขุ่นแดง
นั่นแหละใช่สายตาแห่งสัตว์ต้องการ
เห็นอึ่งอ่างเคียงคู่เสพสู่สม
น่าภิรมย์ซุกไซร้ใจประสาน
หนึ่งปีหนเวียนบรรจบได้พบพาน
จับใส่ข้องกลับบ้านไว้รอต้ม
ก่อกองไฟตั้งหม้อรอน้ำเดือด
ไม่ต้องเชือดเดี๋ยวขี้แตกรสจะขม
ข่าตะไคร้ใบมะกรูดน่าดอมดม
เติมรสส้มใบมะขามเกินห้ามใจ
ปรุงเสร็จสรรพจัดสำรับเป็นกับข้าว
ยกซดเอาเพลิดเพลินเกินกว่าไหน
แกะกินไข่อร่อยยิ่งกว่าสิ่งใด
แสนสุขใจเหลือล้นคนบ้านนา ฯ
(* มาจาก เถียงนา = กระท่อมปลายนา )
๑๑.๔๕ น.
๑๗ พฤษ' ๔๘
12 พฤษภาคม 2548 14:13 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ฤดูหนาวสั่นสะท้านหวั่นไหว
ไม่มีใครอิงแอบแนบไออุ่น
จิบสุรานุ่มลิ้นกลิ่นละมุน
กายอบอุ่นเพราะดีกรีสีอำพัน
ฤดูร้อนมิอ่อนแรงแห้งระโหย
ฟองเบียร์โปรยชุ่มฉ่ำย้ำเติมฝัน
เย็นสดชื่นแม้แดดจ้าท้าตะวัน
แสนสุขสันต์เมื่อได้ลิ้มชิมรสเบียร์
ฤดูฝนแม้เปียกปอนก็ไม่เศร้า
มีทั้งเหล้าเบียร์ไวน์ให้ได้เสีย
ดื่มเพื่อปลดปล่อยกายหายอ่อนเพลีย
ใจละเหี่ยจะสดชื่นคืนฝนพรำ
จะฝน ร้อนหรือนอนหนาวไม่เศร้าจิต
จิบเพียงนิดก็แสนสุขทุกเช้าค่ำ
ขอเพียงมีเมรัยให้ดื่มประจำ
ก็สุขล้ำเหลือล้นคนขี้เมา.....ฯ
26 เมษายน 2548 16:29 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
เตรียมหาสุราดีมีมากมาย
เพื่อนหญิงชายเร็วไวมาพร้อมหน้า
อย่ายึกยักรีบหน่อยเร็วเข้ามา
รินสุราลงแก้วแล้วชนกัน
วันนี้วันดียี่สิบหก
วันฝนตกสดชื่นคืนสุขสันต์
คืนนี้จะเมามายใต้แสงจันทร์
ร่วมอวยพรให้ฉันวันเกิดกาย
กับแกล้มดีจัดมาหาให้พร้อม
ก้อยกะปอมกับแย้แหมแซบหลาย
ต้มอึ่งอ่างกบเขียดล้วนมากมาย
ลาบวัวควายทั้งก้อยต้มรสขมดี
ส่วนผู้ที่ไม่ถนัดในเรื่องเหล้า
ดื่มน้ำเปล่าละกันนะน้องพี่
น้ำอัดลมตัวผมนั้นไม่มี
ขอโทษทีอย่าเพิ่งด่าหรือว่ากัน
ขอเพียงแค่ได้พบหน้าเพื่อนพี่น้อง
ไม่เรียกร้องไม่อยากได้เรื่องของขวัญ
แต่คงดีถ้ามีเหล้ามารวมกัน
คืนนี้คงเมามันวันเกิดเรา....อิอิอิ
Lovers
0 คน เลิฟขอโทษครับ...ผมเมา
Calendar
หน้าส่วนตัว
1471
