15 กรกฎาคม 2548 16:13 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
มองปฏิทินข้างฝาพาใจเหงา
วันงดเหล้าใกล้เข้ามาพาใจหมอง
ขวดเหล้าเปล่าโซดาและยาดอง
เบียร์กระป๋องเก็บใส่ลังตั้งเรียงราย
ยิ่งใกล้วันตัวฉันนั้นยิ่งเศร้า
เคยแนบเนาว์ต้องจากกันพลันใจหาย
เคยอิงแอบแนบชิดสนิทกาย
ศุกร์สุดท้ายแล้วหรือนี่ที่ได้เมา
วันศุกร์หน้าเข้าพรรษามาบรรจบ
ได้วันหลบเมรัยใจคงเหงา
เอาพระธรรมข่มใจคอยบรรเทา
ดับพิษเหล้าที่ค้างใจให้เบาบาง
7 กรกฎาคม 2548 15:13 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
มีอะไรซ่อนอยู่ในแก้วเหล้า
นอกจากดื่มแล้วเมาเคยคิดไหม
หรือมองแค่เป็นโซดาและเมรัย
น้ำแข็งใส่ลงไปแล้วดื่มกิน
เหล้าแก้วแล้วแก้วเล่าที่เรายก
ดั่งวิหคหัวใจได้โผผิน
กี่ขวดแล้วขวดเล่าเราหลั่งริน
พอหมดสิ้นแล้วทิ้งไปไม่ใยดี
เคยกลับมาย้อนคิดกันบ้างไหม
มีอะไรซ่อนอยู่ในแก้วเหล่านี้
นอกจากรสซ่าขมผสมดีกรี
รู้ไหมมีสาระธรรมนำจิตใจ
ส่วนผสมสามอย่างต่างที่มา
แต่ทว่ารวมกันเป็นหนึ่งได้
ได้รสชาติที่เพียงพอคอเมรัย
นั่นเพราะชงลงไปได้พอดี
ถ้าลองเทียบเปรียบดังกับสังคม
ส่วนผสมจะสดใสใจสุขี
แต่ละคนต้องรู้จักวางท่าที
ทำหน้าที่โลกมอบหมายทางสายกลาง
ถ้ารินเหล้ามากไปบาดคอนัก
ในสังคมถ้าเข้มหนักก็บาดหมาง
ใส่โซดามากไปเหล้าจืดจาง
สังคมสร้างความวุ่นวายถ้าไม่แล
อย่าเพิ่งมองหยามเหยียดเกลียดน้ำเหล้า
ว่าโง่เขลาต้องห่างไกลไม่แยแส
ลองตรองดูให้ดีจากดวงแด
ดูให้แน่เหล้ายังมีสิ่งดีงาม...ฯ
1 กรกฎาคม 2548 16:21 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
หนึ่งกรกฎามาบรรจบ
เวียนมาครบครึ่งปีแล้วสิหนา
ยิ่งวันศุกร์ต้องสนุกสมอุรา
มาฉลองกันดีกว่ามาเมากัน
ผ่านมาแล้วหกเดือนเพื่อนอย่าเหงา
มีเรื่องเศร้าวิปโยคหรือโศกศัลย์
จะเก็บไว้ทำไมใจจาบัลย์
มายกน้ำสีอำพันวันฮาเฮ
ยึดติดไปทำไมให้ใจช้ำ
เรื่องที่ทำเราให้หัวใจเป๋
ปล่อยซะบ้างจะได้ไม่ซวนเซ
เร็วมาเห่ปลอบขวัญจรรยาเมา
คนที่ตกหลุมรักเป็นไงบ้าง
อยู่ข้างล่างสุขใจคงไม่เหงา
ลืมแล้วหรือผองเพื่อนที่เคยเมา
เร็วเร็วเข้าถือกีตาร์มาบรรเลง
หนุ่มไม่มองสาวไม่แลแต่เมาหวัง
เร็วมานั่งรื่นรมย์ไม่ข่มเหง
กระเพาะปลาถือมาด้วยช่วยร้องเพลง
ไม่ต้องเกรงใจกันวันต้นเดือน
กริ๊ง กริ๊ง เสียงจักรยานมาขานขับ
มารองรับเสียงกีตาร์หาใดเหมือน
จะเอาใจกล่อมทะเลคงไม่เลือน
ขอย้ำเตือนเบียร์ครึ่งป๋องรับรองฮา
ในคืนนี้เดือนดับลับไปไหน
จะร้องไห้กับใครกันเล่าหนา
เอาความช้ำรินลงจอกบอกสุรา
คืนนี้ข้าจะเมามายใต้แสงดาว
ยกเมรัยสักหน่อยแล้วค่อยถาม
หลายเดือนตามอ้อนใครคนใจหนาว
ยกซักหน่อยแล้วค่อยตามเรื่องราว
อกที่ร้าวอาจจะผ่อนเมื่อตอนเมา
ผ่านครึ่งปีน้องพี่อย่ามีทุกข์
มาสนุกด้วยกันวันใจเหงา
เรื่องหนักอกหนักใจให้บรรเทา
วันนี้เราจะสนุก ศุกร์แห่งชาติ.....ฯ
30 มิถุนายน 2548 14:55 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
เพราะรักเขาใช่ไหมใจจึงหวั่น
ห้องใกล้ชิดติดกันยิ่งหวั่นไหว
เฝ้าแอบมองน้องนางอย่างห่วงใย
ไม่อยากให้ใครควงด้วยห่วงเธอ
อยู่ข้างห้องแอบมองอย่างเหงาเหงา
อยากจะเข้าไปทักทายก็อายเสมอ
ได้เพียงแค่เก็บภาพมาละเมอ
เลยต้องเซ่อต้องเศร้าเมื่อเขามา
เขามารับมาส่งอนงค์น้อง
แล้วเข้าห้องไปทำอะไรหนา
ยินสำเนียงกระเส่าเจ้าขวัญตา
เหมือนดังว่ากินส้มตำพี่ช้ำใจ
อยากเจาะรูแอบดูให้รู้แจ้ง
ส้มตำแรงอย่างที่พี่คิดไหม
อยากรู้จังเจ้าซื้อมาจากที่ใด
ปีนห้องได้จะเข้าไปเพื่อถามนาง
แต่ไม่อาจทำได้ดังที่คิด
วิปริตเกินไปใจบาดหมาง
ฟังเสียงผ่านผนังที่กั้นกลาง
เจ้าเอวบางทำอะไรใจละเมอ
ต้องอดทนอดกลั้นวันใจช้ำ
แม่งามขำกินส้มตำอยู่เสมอ
แม้ไม่อยากรับฟังแต่ยังเจอ
ฟังแล้วเพ้อครวญคร่ำช้ำในทรวง....ฯ
29 มิถุนายน 2548 13:41 น.
ขอโทษครับ...ผมเมา
ที่รักจ๋าอาทิตย์หน้าน้องไม่อยู่
พี่จะไปทำเจ้าชู้แห่งหนไหน
ไม่ว่าพี่หรอกนะถ้าจะไป
คลายเหงาได้ไม่ว่าถ้าต้องการ
น้องไม่อยู่หลายวันพี่คงเหงา
ไปดื่มเหล้ากับเพื่อนได้น้องสงสาร
น้องไม่ว่าพี่หรอกนะถ้าดื่มนาน
ไม่กลับบ้านก็ได้คนใช้มี
ถ้าผองเพื่อนดื่มแล้วชวนไปต่อ
ไปหยอกล้อสาวนั่งดริ๊งค์อิงสุขี
น้องไม่ห้ามหรอกจ้าป๋าคนดี
ขอเพียงพี่อย่าทิปหนักจักหมดไว
หากพี่เกิดอารมณ์ผสมเหล้า
จะอ๊อฟเอาเด็กเข้าโรงแรมไหน
จงอย่าลืมนะเรื่องความปลอดภัย
ถุงยางนี่น้องจัดให้ใช้ทุกครา
อ้อ..ก่อนไปขอฝากไว้สักหน่อย
ตังค์สามร้อยที่หัวเตียงนะจ๊ะป๋า
ใช้เจ็ดวันคงพอดีกับเวลา
ให้สนุกเด้อจ้าน้องตามใจ.....ฯ