14 กุมภาพันธ์ 2555 07:45 น.
ขวานฟ้า
จะขับกล่อมโลกใบนี้ด้วยบทกวี บรรณาการแด่ชีวีที่ทุกข์ยาก
ซับน้ำตาความอาลัยที่พลัดพราก ความลำบากยากตรมอันขมขื่น
จะร่ายรำทำนองกลอนแห่งชีวิต จะขีดเขียนลิขิตคำให้ฉ่ำชื่น
ให้ฉ่ำหวานกล่อมนิทราทุกค่ำคืน แม้นยามตื่นยามหลับใหลให้บันเทิง
จะอาสาเป็นกวีหนุ่มร่วมสมัย ขับเคลื่อนโลกยุคใหม่ใช่ว่าเหลิง
เรามาร่วมร้อยเรียงคำให้ร่าเริง มาจุดเพลิงไฟฝันนั้นให้เรืองรอง
ให้โชติช่วงชัชวาลแห่งกาลสมัย ให้เปี่ยมล้นดวงฤทัยอย่าได้หมอง
จักรักษาขนบเก่าตามครรลอง ให้เรืองรองดุจละอองฟ้ายามอรุณ
9 กุมภาพันธ์ 2555 12:34 น.
ขวานฟ้า
ยินขลุ่ยครวญชวนข้าน้ำตาพราก เหตุทุกข์มากจากคนจอมเฉไฉ
ได้รักแล้วก็จรลีจากไป มีรักใหม่สิ้นเยื่อใยคนรักเดิม
หากไม่รักไยเธอมิยอมบอก ยังกลับกลอกตอกย้ำใจให้เจ็บเพิ่ม
จากคนรักฉันกลายเป็นส่วนเกิน แล้วเธอก็เดินจากลาไม่ร่ำไร
คนรักกันไฉนทำกันเพียงนี้ เธอก็ดีแต่มารยาสาไถย์
ขบถรักแม้แต่คนจริงใจ คน...ไรชาติไหนไหนอย่าเจอกัน
หน้าส่วนตัว
1738
