17 พฤศจิกายน 2546 19:28 น.
ขนมหวาน
ตั้งใจจะมาง้อ
จะมาขอคืนดีด้วย
เเต่ฉันโชคมันซวย
จะดีด้วยกับโกรธกัน
เธอว่าจะไม่ยุ่งเเล้ว
จะให้เเคล้วคลาดต่อกัน
อกเอยโอ๋ชึวันอะไรกันเธอเปลี่ยนไป
มาง้อไม่ได้ง้อ
ยังโดนตอบตะคอกใส่
เธอว่าจะไม่ยุ่งตลอดไป
โอ๋หัวใจมันจบกัน
ทำไงล่ะทีนี้เธอคนนี้กับเปลี่ยนผัน
เอาไงล่ะชีวันสุดปลายฝันมีเเค่เธอ
16 พฤศจิกายน 2546 18:20 น.
ขนมหวาน
ฉันอยู่สูง
เธอก็ไม่ต่ำ
เเต่ไม่คิดจูนหากัน
จะมีวันที่มีเราไหม
ฉันเป็นผู้หญิง
รักจริงก็บอกไม่ได้
เธอเป็นผู้ชายเเล้วทำไมไม่บอกกัน
ฉันเเต่คิดว่าจะมีซักวันหนึ่งที่ร่วมฝัน
ที่มีเเค่กันเเละกันมีเธอและฉันตลอดไป
เเต่ก็เเค่คิด
ให้สมจิตปราถนาคงไม่ได้
เพราะเธอไม่เคยทักทาย
บ่นอยู่มากมาย
ว่าสูงไปเอื้อมไม่ถึงกัน
15 พฤศจิกายน 2546 20:01 น.
ขนมหวาน
ทำไมก็ไม่รู้
ไอ้ที่รู้ก็สงสัย
ทำไมไม่เข้าใจ
ว่าทำไมต้องเป็นเธอ
ทำไมไม่เลือกเขา
คนที่เขาเเคร์เราเสมอ
ทำไมทำไมหรือเธอ
ก็เพราะเธอสำคัญในใจ
ทำไมเธอรักเขา
เธอตอบเราได้ไหม
เธอเองตอบไม่ได้
ที่สงสัยในใจ
ตอบไม่ได้เช่นกัน
15 พฤศจิกายน 2546 15:48 น.
ขนมหวาน
ไม่ใช่ที่หนึ่ง
ไม่พึงปราถนา
ไม่อยากสบตา
ไม่อยากรู้ว่าเธอมีใจ
ไม่อยากใกล้ชิด
สนิทชิดใกล้
กลัวความในหัวใจ
จะลั่งไหลไม่รู้ตัว