7 ตุลาคม 2549 20:52 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาลมพายพัดสงัดเงียบ
ดั่งเช่นเปรียบใจพี่นี้ที่เหงา
ลมพัดวูบเย็นวาบทาบตัวเรา
คงต้องเฝ้าเหงากายอยู่ฝ่ายเดียว
เพียงเหงากายพี่คลายให้หายได้
แต่เหงาใจพี่ไร้คนข้องเกี่ยว
เพราะใจพี่มีเจ้าเพียงคนเดียว
ไม่เคยเหลียวมองใครใจซื่อตรง
แต่วันนี้ไม่มีเจ้าเคียงข้าง
พี่อ้างว้างอยากเคียงเจ้าอีกหน
ได้หายเหงาทั้งกายใจใกล้กมล
พี่ต้องทนอีกเท่าไหร่พี่จะรอ
หวังเพียงว่าเจ้าเข้าใจหัวใจพี่
ใจดวงนี้ยกให้เจ้าแล้วหนอ
อย่าทิ้งใจของพี่ไปเป็นพอ
พี่จะขอรอเจ้าของกล่องใจเอย
...............................................................รอเจ้าคนเดียว
5 ตุลาคม 2549 22:45 น.
ก.ศ.กษิพจน์
สักวาหน้าฝนคนใจเหงา
ต้องนั่งเศร้าตอมตรมจมความหลัง
แต่ก่อนเคยหนุนตักไม่พะวัง
คลายความเหงาได้บ้างก็ยังดี
แต่ตอนนี้ใจเหงาของเราเอ๋ย
ไม่มีเลยคนใกล้ใจของพี่
ในหน้าฝนทนนอนหนาวในคราวนี้
เพราะไม่มีใครให้หนุนตักนอน
หน้าส่วนตัว
1936
