12 มิถุนายน 2547 00:17 น.
ก.ศ.กษิพจน์
โอ้ดาวดวงน้อยเจ้าปล่อยแสง
กระแจ่งแจ้งแสงเด่นเป็นสดใส
เพ่งพินิจคิดดูอยู่แต่ไกล
แสงเจ้าไซร้สวยนักชักชื่นชม
ถึงเจ้านั้นจะมีตัวน้อยนัก
แสงของเจ้าเด่นประจักษ์มักสุขสม
แสงของเจ้าสวยนักข้าชื่นชม
ข้าสุขสมยามมองจ้องดวงดาว
12 มิถุนายน 2547 00:07 น.
ก.ศ.กษิพจน์
โอ้ดึกเอยดึกแล้วเจ้าแก้วพี่
ดวงฤดีเจ้าหลับกลับนอนฝัน
ฝันถึงพี่เจ้าเอยคุ้นเคยกัน
ขอเจ้านั้นจงอย่าฝันถึงใคร
โอ้ดึกเอยดึกแล้วนะน้องเจ้า
ตัวพี่เฝ้าคิดถึงเจ้าหน้าใส
พอตกดึกพี่นี้สั่งหัวใจ
ดวงฤทัยพี่ยกให้เจ้าคนเดียว
12 มิถุนายน 2547 00:01 น.
ก.ศ.กษิพจน์
อันสตรีรูปงามทรามสวาท
แต่มารยาทผิดตระกูลประยูรหงส์
ชายดีๆเขาไม่คิดจิตจำนงค์
เพราะรูปทรงไม่สำคัญเท่าจรรยา
ถึงรูปทรามงามอยู่ที่สุภาพ
ไม่หยามหยาบมารยาทวาสนา
จะกล่อมเกลี้ยงเคียงหมอนนอนเต็มตา
คงดีกว่างามพริ้งเป็นลิงซน
ชายจะงามความรู้ดูประดับ
ถึงตกไหนได้ทรัพย์ไม่ขัดสน
บรรดาหญิงถ้วนตัวทุกตัวตน
จะงามล้นเลิศฟ้าเพราะสามี
11 มิถุนายน 2547 23:53 น.
ก.ศ.กษิพจน์
ปากอยากบอกกับเธอว่ารักมาก
ใจห้ามปากมิให้เล่าเท้าความหมาย
ปากกับใจแย้งกันพลันวอดวาย
ถ้าไม่สายขอบอกว่า ฉัน..รักเธอ
ขอจงทำทุกอย่างตามใจอยาก
มิลำบากในใจอย่าพลั้งเผลอ
ปากกับใจจูนหากันนั้นเลิศเลอ
ยอมรับ เฮ เพราะใจรักปากพูดไป
ปากกับใจสัมพันธ์กันช่วยสร้าง
เสริมแนวทางรักนั้นพลันสดใส
สารภาพจากโดยปากสั่งจากใจ
เริ่มเร็วไว ใจกับปากตรงกันเอย.....
11 มิถุนายน 2547 11:47 น.
ก.ศ.กษิพจน์
โอ้อาลัยใจหายมิวายห่วง
เวลาล่วงเลยลับจึงสับสน
ใจข้าคิดจิตแนบแอบกมล
มิได้ยลเห็นหน้าพาตรอมตรม
จากหลายวันพลันพรากจากที่รัก
จากนานนักจากไกลใจขื่นขม
จากเจ้าแล้วตัวข้าพาระทม
ใจขื่นขมตรมนั้นนับวันรอ
อีกกี่วัน กี่เดือนจึงได้พบ
จะได้สป ได้สมอารมณ์หนอ
อีกกี่วันกี่ปีที่ต้องรอ
ตัวข้าขอรอเจ้าเฝ้าติดตาม...