24 มิถุนายน 2555 01:11 น.
ก้าวที่...กล้า
ความรัก
ฉันคิดว่าตัวเองกำลังมีความรัก
กับใครสักคน ที่ฉันไม่เคยรู้จัก
ไม่เคยพูดคุย ไม่เคยสบตา ไม่เคยจะรู้อะไรๆเลย
ความรัก
เธอสำหรับฉัน
เธอผู้เรียงร้อยถ้อยคำอันสวยงาม
ด้วยเข้าใจในอารมณ์ ความรู้สึก ของชีวิต
ด้วยทีท่าที่ห่างเหิน และไม่ได้ให้ความหวัง
.
.
บทกวีที่อ่อนนุ่ม ล่องลอย บางเบา จากจิตวิญญาณอันแข็งแกร่ง
.
.
.
ฉันผู้โง่เขลา
อยู่ในวังวนของโลกจริงที่เปลืองเปล่า
ผู้คนพูดจาหวานหู หากแต่ภายในใจยากจะคาดเดา
สบตาก็พบแต่แววตาที่กระหายใคร่รู้
รู้จัก-ไม่รู้ใจ
และฉันได้พลัดหลงเข้ามาในโลกของความฝัน
อย่างละเล็ก ทีละน้อย ค่อยๆซึมซับ เรียนรู้ ความรัก
ฉันรู้สึกรักโลกใบนี้
มากกว่าโลกแห่งความจริงที่ไม่ว่าจะหันไปทางใดก็พบแต่การทำร้ายจิตใจ
ความรัก
ฉันจึงอยู่ที่นี่ ตรงนี้
โลกของฉันจึงอยู่ที่นี่ ตรงนี้ มีเธอเป็นแรงใจ
เธอที่ไม่ได้ให้ความหวังแต่ให้ความฝัน
ฉันจะอยู่ที่นี่ ตรงนี้ ตลอดไป
ฉันเขียนงานนี้ให้เธอ..ความรัก