28 พฤษภาคม 2555 12:22 น.
ก้าวที่...กล้า
เมื่อเราต่างก็คอย
อยู่ในความเลื่อนลอยของเวลา
อยู่กับความเศร้าโศกที่โหยหา
อยู่กับน้ำตาที่บ่าริน
ขื่นไข้
อยู่กับความในใจที่ไม่สิ้น
กับเจ็บปวดรวดร้าวเข้าชีวิน
ไปกับแรงถวิลอันวิ่นวน
ขื่นขม
ไปกับความตรอมตรมในลมฝน
อยู่ท่ามกลางเดือนร้อนอันร้อนรน
อยู่ท่ามความหมองหม่นที่ในทรวง
เมื่อเราต่างก็คอย
แม้จะเพียงเล็กน้อยที่คอยห่วง
แต่ก็เป็นการตอบความทั้งปวง
ว่าในดวงใจร้าว-ยังมีรัก
7 พฤษภาคม 2555 19:45 น.
ก้าวที่...กล้า
ฉันรัก
ทั้งที่ไม่เคยแจ้งประจักษ์ในรสหวาน
ของดอกไม้ดอกเก่าเมื่อเนานาน
แต่ความรักแย้มบานเมื่อคิดถึง
ฉันรัก
ทั้งที่ไม่เคยรู้จัก ใครคนหนึ่ง
ร้อยสัมผัสทุกครานั้นตราตรึง
คำลึกซึ้งทาบทับกับหัวใจ
ฉันรัก
ทั้งที่ไม่เคยแจ้งประจักษ์ ว่ารักไหม
เมื่อท้องฟ้ามีเมฆหม่นและคนไกล
ขอเพียงเธอปลอดภัยเท่านั้นพอ
เพราะรัก
ฉันจะมอบใจภักดิ์ ไม่ร้องขอ
ไม่ได้ให้เธอมารักให้เธอมารอ
เมื่อฉันรักเธอจดจ่อทั้งหัวใจ
4 พฤษภาคม 2555 10:08 น.
ก้าวที่...กล้า
เนิ่นนาน
กับความร้าวรานที่ท่วมท้น
ดอกรักเบ่งบานกับบางคน
บางคิดถึงร่วงหล่นใต้ต้นรัก
ความทรงจำ
คิดถึงจึงตอกย้ำจึงช้ำหนัก
อย่างไม่เคยจะร่ำลาจะหยุดพัก
อย่างไม่เคยจะหักจะห้ามใจ
สักนิดนึง
ความคิดถึงที่ดื้อดึง ถึงเธอไหม
ที่หล่นร่วงอำลาอย่างอาลัย
ที่คิดถึงห่างไกลเป็นเพียงเงา
เนิ่นนาน
กับความร้าวรานที่ว่างเปล่า
ความคิดถึงทวงถามอยู่เบาเบา
บทกวีเหงาเหงาจึงเริ่มต้น