28 กุมภาพันธ์ 2555 10:36 น.
ก้าวที่...กล้า
ดูจะเยอะเยี่ยมเยือนเรือนหลังใหญ่
ด้วยกลิ่นไอบาดหมางต่างความเห็น
สวนอักษรตอนนี้หลายประเด็น
หรือแตกเป็นลวดลายระบายไว้
ดูจะเยอะเยี่ยมเยือนสะเทือนลั่น
ด้วยโจษจันแจกแจงแถลงไข
เอาคนดีแลกคนป่วยด้วยเหตุใด
ฉันเริ่มงงสงสัยจึงไต่ถาม
ดูจะเยอะเยี่ยมเยือนเป็นเดือนแล้ว
ที่เห็นมีวี่แววคำล้นหลาม
ซ้ำซ้ำมาซ้ำไปในใจความ
ออกมาตามอารมณ์จมความคิด
เมื่อดูเยอะเยี่ยมเยือนก็เหมือนว่า
ธรรมดาชนใดได้ลิขิต
คำสุภาพอ่อนโยนอยู่เป็นนิจ
เพราะชีวิตแสนสุขไม่ทุกข์เอย
23 กุมภาพันธ์ 2555 16:24 น.
ก้าวที่...กล้า
นานเท่าไร
ที่เธออยู่ใกล้ใกล้ไม่บอกกล่าว
อย่างค่อยค่อยเรียงร้อยในเรื่องราว
เธอเหน็บหนาวเนิ่นนานเพียงไหนหนอ
ไม่เคยรู้
ว่าเธอเฝ้ามองดูแล้วคอยรอ
ไม่เคยเห็นถ้อยคำที่เติมต่อ
ฉันตัดพ้อน้อยใจอยู่นั่นแล้ว
นานเท่าไร
ที่น้ำค้างหยดใสสะท้อนแวว
อย่างง่ายง่ายเงียบงันวันเพริศแพร้ว
เป็นดวงแก้วงดงามในความรัก
ไม่เคยรู้
จ่อมจมอยู่กับวันอันหน่วงหนัก
อยากลงโทษลงทัณฑ์ตัวเองนัก
ที่ที่ใจจำหลัก-ไม่เคยรู้
14 กุมภาพันธ์ 2555 00:04 น.
ก้าวที่...กล้า
สวัสดีความรัก
ฉันมาทักทายเธอแต่เช้า
ร่องรอยหมอกจางดูบางเบา
เธอจะรู้หรือเปล่าฉันคิดถึง
ดอกไม้
เก็บอยู่ภายในใจไว้คำนึง
ดอกรักเบ่งบานอย่างลึกซึ้ง
อยู่กับใครคนหนึ่งมาเนิ่นนาน
สวัสดีความรัก
ฉันมาทักทายให้ไหวหวาน
ด้วยดวงตาดวงใจสุขสำราญ
ให้สายลมผ่านไปบอกเธอ
สวัสดีความรัก
ที่มาทักทายเสมอเสมอ
เถิดช่วยฟังคำฉันพร่ำเพ้อ
คิดถึงคิดถึงจนล้นเอ่อในหัวใจ
7 กุมภาพันธ์ 2555 17:22 น.
ก้าวที่...กล้า
ช่วยลบความเศร้าให้ฉันที
ฉันวันนี้ยังคงหมองยังร้องไห้
แม้รู้สึกถึงละอองของดอกไม้
แต่ก็พ่ายรอยหม่นไหม้ทรมาน
ช่วยลบความเศร้าให้ฉันที
เถิดบทกวีที่รักและอ่อนหวาน
เผื่อร่องรอยรานร้าวอันยาวนาน
จะเลือนผ่านกับเวลาที่สวยงาม
ช่วยลบความเศร้าให้ฉันที
ฉันวันนี้ภายในใจไร้คำถาม
กับน้ำตาท่วมใจที่ไหลลาม
ท้นทวีในนามของความรัก
ช่วยลบความเศร้าให้ฉันที
ฉันวันนี้รอยช้ำยังจำหลัก
ยังแน่นเหนียวเนิ่นในหัวใจนัก
เถิดบทกวีที่รัก-ขอพักพิง