18 มกราคม 2554 09:00 น.
ก้าวที่...กล้า
น้ำตาไหลทำไมหนอใจเจ้า
หรือที่เฝ้าตามหามองไม่เห็น
จึงท่วมท้นล้นอุราน้ำตากระเซ็น
เช้าจรดเย็นย่ำราตรีมิมีพัก
จมในห้วงมหาธาราทุกข์
จะปลอบปลุกปรารถนาก็หน่วงหนัก
เมื่อแจ้งใจปวดปร่า อา!ไม่รัก
เหมือนโดนควักดวงใจออกไปวาง
จะเอื้อมมือยื้อยุดก็สุดคว้า
ยิ่งไขว่หาหัวใจยิ่งไกลห่าง
ดอกกุหลาบในมือยังถือค้าง
อยู่ระหว่างหยดน้ำตาและอาลัย
คิดถึงเขาอยู่ไยหนอใจเอ๋ย
รักร้างเลยล่วงพาน้ำตาไหล
สิ้นกำลังแรงหวังพลังใจ
ฤๅหาสิ้นความใน แม้!ไม่รัก
13 มกราคม 2554 13:46 น.
ก้าวที่...กล้า
เขียนถึงเธอที่รัก
บนจักรวาลอันไกลโพ้น
ฉันเห็นเธออ่อนโยน
แม้นลุกโชนด้วยดวงไฟ
เขียนถึงเธอวันนี้
กลางฤดีกำลังไหม้
ลุกโลมโหมภายใน
ลมหายใจเริ่มสำลัก
คิดถึงเธอพูนทวี
ดวงฤดีสุดห้ามหัก
เร้ารุมห้วงใจนัก
มิรู้พักจักห้ามไหว
คิดถึงเธอที่รัก
แม้ประจักษ์ไกลแสนไกล
วันนี้หรือวันไหน
ฉันคงไปไม่ถึงเธอ