31 สิงหาคม 2553 09:42 น.
ก้าวที่...กล้า
ท้องฟ้า ท้องฟ้า
เธออยู่ไกลดวงดาราหรือว่าใกล้
ฉันคิดถึงส่งเสียงอยู่เพียงใจ
บอกเขาหน่อยได้ไหมค่ำคืนนี้
ดอกไม้ ดอกไม้
ฝากได้ไหมถึงเขาในยามที่
ความรู้สึกเหนื่อยล้าทบทวี
บอกหัวใจดวงดีฉันห่วงใย
น้ำค้าง น้ำค้าง
เมื่อหมอกจางพรายรดเป็นหยดใส
เกาะเกี่ยวบนเรียวหญ้าตรงปลายใบ
ฝากรอยยิ้มละมุนละไมส่งให้ที
ผีเสื้อ ผีเสื้อ
ยังโอบเอื้อความรักไม่หน่ายหนี
คงนุ่มนวลอ่อนหวานเนิ่นนานปี
บอกหัวใจคนดีฉันผูกพัน
สายลม สายลม
ฝากพลิ้วพรมดวงใจให้สุขสันต์
นานเนิ่นนานเพียงไหนใกล้ไกลกัน
ไม่มีวันที่รักจะจืดจาง
26 สิงหาคม 2553 11:52 น.
ก้าวที่...กล้า
อยากตะโกนร่ำร้องให้ก้องโลก
ว่าหัวใจแสนโศกวิโยคศัลย์
น้ำตารินไหลท่วมแทบรวมกัน
ณ ตะวันจันทราดาราราย
อยากตะโกนก้องฟ้าเวลานี้
ในยามที่ย่ำแย่ใจแพ้พ่าย
ท่ามวิถีเกลื่อนกล่นของคนตาย
ที่แหวกว่ายมหาชลาลัย
อยากตะโกนร้องถามเอาความจริง
มีไหมสิ่งซื่อตรงยังสงสัย
ยามลูบหน้าปะจมูกเพียรผูกใน
อสงไขยไต่เต้นไม่เว้นวัน
อยากตะโกนป่าวร้องให้มองเห็น
ในหัวใจเยียบเย็นอยู่เช่นนั้น
ทุกระแหงแฝงทยอยเป็นร้อยพัน
ให้โจษจันชีวิตเช่นไม่เห็นใด
อยากตะโกนร่ำร้องให้ก้องโลก
ว่าข้างในแสนโศกวิโยคไหว
น้ำตานองท่วมท้นแทบล้นใจ
จักรวาลที่ว่าใหญ่ที่ไหนมี
19 สิงหาคม 2553 13:50 น.
ก้าวที่...กล้า
ปล่อยใจ
ลอยไปลอยไกลถึงไหนดีหนอ?
ดาวอังคารดาวศุกร์คงทุกข์พอ
แล้วปลูกท้อปลูกระกำให้ฉ่ำทรวง
ดวงดาว
อยู่บนห้วงหนหาวเป็นราวบ่วง
ลองลองเจาะเนื้อในทะลุทะลวง
ดังเช่นห่วงชู้ตส่งรักลงไป
ลมฝน
ยามปะปนลมหนาวยิ่งร้าวไหว
คอยสะท้อนรอยสะท้านเนิ่นนานใน
ดวงฤทัยซ้ำลมแดดที่แผดร้อน
ขวัญหาย
อยู่ตรงปลายทำนบเพราะหลบซ่อน
หรือจะพังกำแพงให้แรงย้อน
เป็นคลื่นคลอนปราสาท ณ หาดทราย
ปล่อยใจ
ลอยไปลอยไกลให้รอยหาย
...................................................
...................................................
17 สิงหาคม 2553 11:54 น.
ก้าวที่...กล้า
ไหวตาม
วันที่ฟ้าสีครามในยามบ่าย
นัยน์ตาไต่เต้นเป็นประกาย
กับร้อยคำง่ายง่ายระบายยิ้ม
อารมณ์ขัน
อยู่กับวันกับมันอย่างเอิบอิ่ม
ในท่วงทำนองให้ลองลิ้ม
ฉันไม่ใช่นักชิมยังยิ้มระบาย
ช่างเสกและช่างสรร
ให้กับวันทุกวันมีความหมาย
ช่วยเปิดโลกพริ้มพรรณราย
รุ้งตะวันเฉิดฉายอยู่ใต้ฟ้า
ระลึกถึง
วันที่ซึ่งหัวใจเข้าไปหา
วันที่ซึ่งนับจากนั้นในดวงตา
ลึกซึ้งพาให้อยู่ในดวงใจ
ไหวตาม
วันที่ฟ้าสีครามงามสดใส
นัยน์ตาไต่เต้นถึงความใน
รักเธอมากรู้ไหมในวันนี้
3 สิงหาคม 2553 13:00 น.
ก้าวที่...กล้า
แต่ก่อนนั้นเคยพร้อมในอ้อมรัก
ได้พิงพักอกอุ่นละมุนหอม
สัมผัสเอื้ออารีประนีประนอม
ทะนุถนอมกล่อมเกลาจากเยาว์วัย
ทุกเวลาพาณีเป็นที่รัก
จิตประจักษ์รักจริงอันยิ่งใหญ่
ยามผิดพลาดทักท้วงด้วยห่วงใย
ค่อยสอนให้ตริตรองครรลองชีวิต
แต่ก่อนเคยจับมือแม่มาหอม
หนุนตักพร้อมด้วยแสนรักสลักจิต
พ่อนั่งอยู่ข้างข้างอย่างใกล้ชิด
รอยสถิตอยู่ในความทรงจำ
แต่ตอนนี้ทำได้เพียงกราบหมอน
ก่อนจะนอนระลึกพระคุณล้ำ
กายวาจาลูกพร้อมจะน้อมนำ
ประณตคำสอนสั่งอย่างตั้งใจ
และหมั่นเพียรตักบาตรในทุกเช้า
เพื่อกล่อมเกล้ากำหนดจิตสดใส
กราบพระถึงพ่อแม่บุญแผ่ไป
ดำรงไว้ด้วยรัก-ด้วยลูกรัก
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1373
