8 มีนาคม 2553 09:48 น.
ก้าวที่...กล้า
สันติสุขมานานคงพาลเบื่อ
จึงเพาะเชื้อเผื่อแผ่ให้แลเห็น
มาร่วมกันเป็นกลุ่มอุ้มประเด็น
แล้วตระเวนร้องข้าประชาธิปไตย
หนึ่งเดียวในสำนึกผนึกแน่น
พิลึกแมนคนนี้เขามีให้
เป็นผู้นำหยิบยื่นเหนืออื่นใด
เปลี่ยนคำไทยเป็นคำทาสผงาดฟ้า
ผืนแผ่นดินถิ่นกำเนิดไม่เฉิดฉันท์
เท่ากลิ่นธูปไฟควันที่สรรหา
อดีตกาลทรงจำไม่นำพา
แด่วันนี้วันหน้าต้องมีนาย
กี่สิบล้านพี่น้องกี่ผองเพื่อน
จะล้มเกลื่อนแดดิ้นดับสิ้น-หมาย
ให้นายหนึ่งนายนี้สั่งชี้ตาย
ไม่เสียดายชีวา---ไม่ว่ากัน
เพราะวันหนึ่งวันใดหากไทยแพ้
ต้องมีแน่เข่นฆ่าจนอาสัญ
เพราะว่านายคนนี้ไม่มีวัน
จะสร้างสันติธรรมเพื่อนำไทย
3 มีนาคม 2553 12:15 น.
ก้าวที่...กล้า
เอาหัวใจเหลื่อมล้ำอวดกำแหง
ชาด-สีแดงสดใสให้สืบสาว
ระดมพลคนรักเป็นเรื่องราว
แล้วตีฆ้องร้องป่าวประกาศรัว
ไม่ได้ทำต่ำช้าเกินกว่าจิต
ไม่ได้คิดครองตนเป็นคนชั่ว
ไม่ได้หลงบ่นบ้าแววตามัว
ไม่ได้มั่วกุกรรมกระทำแค้น
แค่ขอให้เห็นใจใสใสนี่
เหล่าน้องพี่มันช้ำระกำแสน
ต้องระเห็จไกลห่างอยู่ต่างแดน
พิลึกแมนเขาอ้างข้างข้างคูคู
ด้วยมีใจรักชาติศาสน์กษัตริย์
คุณสมบัติประเสริฐแสนเลิศหรู
คุณธรรมค้ำจุนเป็นบุญชู
ให้โลกรู้ชาด-สีแดงต้องแผลงฤทธิ์
ให้ดินแดนร้อนเป็นไฟประลัยกัลป์
ทุกชนชั้นขุดหลุมประชุมสิทธิ์
จึงตั้งหน้าพ่นสีอันมีพิษ
ประกอบกิจล่าล้างสลายรัฐ