18 กันยายน 2552 12:14 น.
ก้าวที่...กล้า
ฉันแตกสลาย
วางวายให้เห็นอยู่เช่นนี้
ร้างกันร้างไกลไปทุกที
สุดท้ายไม่มีแม้ชีวิต
.
.
ล่องลอย
เคลื่อนคล้อยปลิวปรายพ่ายดวงจิต
สายลมพาดนั้นเพียงน้อยนิด
เปลี่ยนทิศเปลี่ยนทางเคว้งคว้างไกล
เลื่อนลา
ทุกความปรารถนาเคยอาศัย
ซาบซับนิรมิตในจิตใจ
สวยงามระเหิดไปจากใจแล้ว
ฉันแตกสลาย
ห่างหายห่างเห็นในดวงแก้ว
สิ่งเดียววางวาดจำคลาดแคล้ว
นัยน์ตาไร้แววมีชีวิต
15 กันยายน 2552 10:12 น.
ก้าวที่...กล้า
ยามแสงสีส่องฟ้า .......... คราใด
ฤๅจะมีหัวใจ ................ หลีกพ้น
คือรักที่สดใส ................ ยามสาด
ยุติธรรมเปี่ยมล้น .......... ส่งหล้าพาฝัน
หัวใจพันผูกไว้ .............. ด้วยรัก
ฤๅจะลองหาญหัก .......... ห่างหั้น
ความรู้สึกลองกัก ........... กันเก็บ ดูเออ
เหมือนยิ่งเหนี่ยวยิ่งรั้น .... ยั่วเย้าหยอกทรวง
ถึงจะลวงหลอกให้ .......... โหยหา
ฤๅอาจมีน้ำตา ................ ตกต้อง
ความรักก็ยังพา .............. ผลักโลก หมุนเฮย
ทุกทุกวันจึ่งพ้อง ............. พรั่งพร้อมโอบประคอง
ยามที่ละอองหยดน้ำ ....... โปรยปราย
ฤๅอาจนำความหมาย ...... หล่อเลี้ยง
มี-จนย่อมทักทาย ........... ถ้วนทั่ว
ความรักสวยงามเพี้ยง ..... ก่องแก้วพิสดาร
ถึงทรมานเกือบสิ้น .......... วิญญาณ์
ฤๅอาจมีน้ำตา ................. แตะแต้ม
ความรักก็ยังพา ............... ผลักโลก หมุนเฮย
ทุกทุกวันจึ่งแย้ม ............. หยอกเย้าเฝ้าประคอง
1 กันยายน 2552 16:41 น.
ก้าวที่...กล้า
บรรเลงเพลงกระบี่ไร้ ..... แรงสาน
ผจงวาดปราศชนหาญ ..... ต่อสู้
เร่งฉวยฉุดยุทธการ ........ เมืองม่าน ฟ้าเฮย
คลอนขับกลับเพลงกู้ ...... กล่อมเกลี้ยงเบี่ยงสวรรค์