30 พฤศจิกายน 2552 11:58 น.
ก้าวที่...กล้า
ถึงเธอที่ไม่ได้รักฉัน
จะวันนั้นวันไหนอีกไกลแสน
และวันนี้วันหน้ามิอาจแทน
ความรู้สึกที่หวงแหนในแดนดาว
อยู่ห่างไกลปรารถนานัยน์ตารัก
ไกลฟูมฟักเพียรร้อยลบรอยร้าว
ทั้งดอกไม้ท้องฟ้าดาราพราว
ปุยเมฆขาวราวบอกอย่างหยอกเย้ย
ฉันพร้อมจะก้มหน้าชะตารับ
สิ่งสำทับยั่วเย้าเฝ้าเฉลย
ตีตราให้ความขื่นขมคำคุ้นเคย
ด้วยใจเชยชิดชมให้สมใจ
ถึงเธอที่ไม่ได้รักฉัน
เราไม่เคยรักกันแม้วันไหน
บอกเถิดบอกบอกเถิดบอกใครใคร
และฉันพร้อมจะลาไปให้ไกลเธอ
26 พฤศจิกายน 2552 13:23 น.
ก้าวที่...กล้า
วาง
อยู่ในความบอบบางของบุบผา
รวยรินผ่านผสมในลมพา
หอมผ่านปรารถนานานาพรรณ
รัก
ท่ามสายตาทอถักของนักฝัน
บริสุทธิ์พรายแสงพราวแบ่งปัน
อบอุ่นละมุนอันอัศจรรย์ร้อย
ปลาย
อยู่ในใจมุ่งหมายเกินคว้าสอย
โบยโบกบนครรลองอันล่องลอย
ไหวผ่านเคลื่อนคล้อยไร้รอยทาง
ฝัน
นานนิรันดร์พรมดาวอยู่พราวพร่าง
ฝันในฝันรายรอบและบอบบาง
เธอน้ำค้างกลางจันทร์ที่ฉันรัก
16 พฤศจิกายน 2552 12:22 น.
ก้าวที่...กล้า
ทำอะไรแบบนั้นฉันไม่สน
ถึงจะด้นจะดั้นจะฟันฝ่า
จะกลับย้อนกลับย้ำมาตำตา
ฉันไม่บ้าไม่บอไม่อออือ
ถึงอยากจะให้เห็นจึงเน้นบอก
อย่ามายั่วมาหยอกเพราะฉันถือ
และที่แน่อะไรนั่นไม่บันลือ
อย่ามารื้อมาค้นร้อนรนไป
เสียวันร่ำเวลาจะมาคิด
อย่าปะติดปะต่ออ้อล้อใส่
ฉันขอบอกว่าเบื่อจนเหลือใจ
ขออย่าได้คิดซ้ำกระทำเชย
มาเถอะมาต่อตาจะว่าไร
ขออย่าได้ถลำเห็นทำเฉย
ไม่สนุกหรอกน่าบอกไว้เลย
อย่ามาเกยตื้นล้อฉันขอตัว
11 พฤศจิกายน 2552 09:41 น.
ก้าวที่...กล้า
เห็นภูสูงเทียบฟ้า ................ เที่ยวฝัน
แค่เห็บแค่หมัดคัน .............. คุ่นคล้าย
อาศัยพวกสุนัขหัน ............... หัวเห่า
ตะเกียกตะกายย้าย ............. โยกเรื้อนเกลื่อนแดน
น่าจับแขวนเชือกห้อย ......... หัวโยง
หนักแผ่นดินกว่าโลง ........... รับได้
ต่องแต่งปล่อยเหยี่ยวโขยง .. ขย้ำจิก
ทุกเศษทึ้งอย่าให้ ................ เปรอะพื้นปฐพี
5 พฤศจิกายน 2552 15:01 น.
ก้าวที่...กล้า
ขอเพียงบอกสักนิดว่าคิดถึง
ฉันคงซึ้งคำหวานไปนานเนิ่น
ขอเพียงรู้ความนัยใฝ่เผชิญ
ฉันจะเดินไปต่อไม่ท้อเลย
ขอเพียงเธอที่รักบอกสักนิด
ฉันจะชิดชื่นชมพรหมเฉลย
ขั้วโลกเหนือเย็นเฉียบสุดเปรียบเปรย
ฉันก็คงเฉยเฉยให้เคยชิน
หากเธอฝากคำร้อยร่องรอยรัก
ฉันจะภักดิ์แนบเนาเฝ้าถวิล
ขอเพียงขอเพียงใจให้ใจยิน
ฉันจะจินตนาการต่อวารวัน
ให้กับจิตวิญญาณที่ฉันรัก
อยู่ในศักดิ์ในศรีฤดีสรรค์
อยู่ในห้วงสมุทรผ่องผุดพรรณ
ตราบนิรันดร์กาลล่วงด้วยดวงใจ