27 พฤศจิกายน 2550 13:42 น.
ก้าวที่...กล้า
ในสายลมหนาว
ปวดปร่าเจ็บร้าวทุกก้าวย่าง
หวาดหวั่นสั่นไหวดวงใจคว้าง
ไร้ร้างแสงขับให้รับรู้
เมื่อไออุ่นในอ้อมแขน
จากดินแดนหัวใจที่ใครอยู่
เข้าลบเลือนเหน็บหนาวที่กราวกรู
สัมผัสผู้สวยงามแห่งความรัก
อ่อนหวานและอ่อนไหว
กอดเกี่ยวสายใยร่วมไขว้ถัก
บรรสารความหมายออกทายทัก
ผูกพันฟูมฟักเข้าทักทาย
ในสายลมหนาว
โปรยขาวให้เห็นมาเป็นสาย
จึงอบอุ่นละมุนอยู่ไม่รู้คลาย
โอบล้อมอยู่รอบกายท่ามสายกาล
23 พฤศจิกายน 2550 15:11 น.
ก้าวที่...กล้า
. . .
ค ว า ม รั ก
ค ล้ า ย ต า ก ร ะ พ ริ บ
...เราไม่ต้องไปบังคับมัน.. มันจะเกิดขึ้นเอง
กระพริบตา ปริบ ปริบ
รัก
รัก
ลองกระพริบตาแบบตั้งใจ บังคับเปลือกตา ดูสิ
...ทำได้ไม่นานหรอก...
. . ค ว า ม รั ก . .
. . ธ ร ร ม ช า ติ . .
21.11.2007 by ชิงชิง
.. .. .. .. .. .. ..
23.11.2007 : 12.45 น. ได้รับโปสการ์ด
จำไม่ได้ว่าเป็นใบที่เท่าไรแล้ว :)
แต่ทุกครั้งที่ได้รับทำให้มีรอยยิ้มและคิดถึงใบหน้าคนส่งให้
อีกหนึ่งความหมาย
. . ธ ร ร ม ช า ติ . .
. . ค ว า ม รั ก . .
.. .. .. .. .. .. ..
ดวงดาว
กะพริบพราวเจิดจ้าเวหาหน
สุกสว่างกลางนิลฤๅดิ้นพ้น
ดั่งต้องมนต์ตรึงอยู่ไม่รู้แล้ว :)
20 พฤศจิกายน 2550 12:36 น.
ก้าวที่...กล้า
บทกวีสื่อความหมาย
ที่เรียงรายร้อยรวง-อยากทวงถาม
เป็นลิขิตจากหัวใจหรือไหวตาม
จึงชวนหวามในคำอยู่ค่ำเช้า
ดั่งดนตรีบรรเลง
จากบทเพลงเย็นเยียบและเงียบเหงา
ในรู้สึกคล้ายหมอกคอยหยอกเย้า
อยู่บางเบาแล้วผลึกลงลึกล้ำ
ดั่งสายน้ำไหล
ละอองไอหยิบยื่นความชื่นฉ่ำ
ให้สัมผัสบริบทได้จดจำ
เป็นลำนำหวานหวานไล้ผ่านใจ
ดั่งใบไม้ต้องสายลม
พัดเกลียวกลมโรมรันจนสั่นไหว
ถึงสะท้านในทรวงด้วยห่วงใย
จะกอบเก็บรักษาไว้ไปชั่วกาล
14 พฤศจิกายน 2550 14:39 น.
ก้าวที่...กล้า
สายลมพัดใบไม้
อ่อนไหวเคว้งคว้างอยู่กลางป่า
ร่วงหล่นพรมพื้นมองผืนฟ้า
ห่างไกลหนักหนาเวลานี้
ใบไม้ที่อ่อนไหว
โยงใยปรายปนจวบล้นที่-
กอบเก็บความหวังเหนี่ยวรั้งฤดี
รองรับแสงสีแห่งชีวิต
ผ่านกาลเวลา
ทับซ้อนย้อนมาทุกคราปลิด-
พ้นจากขั้วใบเพื่อใกล้ชิด
หยัดย้ำเนืองนิตย์อยู่นิรันดร์
สายลมพัดใบไม้
อ่อนไหวเคว้งคว้างบนทางฝัน
บ่งบอกวิถีแห่งชีวัน
ฟ้านั้นแค่ไหนเมื่อใจรู้
12 พฤศจิกายน 2550 12:27 น.
ก้าวที่...กล้า
เธอหลบซ่อนหัวใจหรือไหวหวั่น
หาเหตุผลจนละกับตะวัน
เข้าเขตแดนภพฝันเก็บกั้นไว้
เมื่อสับสนวนอยู่ไม่รู้จบ
คือพานพบจริงแท้เพื่อแก้ไข
หรือกลกาลแอบเร้นความเป็นไป
ติดค้างอยู่ภายในจนไหวย้อน
วันนี้
ทุกทุกที่กลับพบเธอหลบซ่อน
ในรู้สึกลึกล้ำอยู่ซ้ำซ้อน
เหมือนรุมร้อนซอนอยู่ไม่รู้แล้ว
อีกครั้ง
ที่วาดหวังยินเสียงแม้เพียงแผ่ว
ผ่านผืนน้ำผืนดินผ่านถิ่นแนว
ผ่านดวงดาววาวแววบนแนวฟ้า
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1473
