28 กรกฎาคม 2549 15:18 น.
ก้าวที่...กล้า
เงานัยน์ตาวับไหวทอใกล้สรวง
ระยับทวงถ้อยถามนัยความหมาย
สะท้อนแสงเพียงวับดับเดียวดาย
เสมือนคล้ายฉุดฝันท่ามจันทรา
สบายดีหรือเปล่า เพียรเฝ้าถาม
เมื่อพจน์งามเพรงสานจรดจารฝ่า
เฉกลมฝนหล่นร่วงจากช่วงฟ้า
พลั่งพรูมาพรมพื้นให้ชื้นกราย
คิดถึงกันบ้างไหม เยื่อใยฝาก
อาทรจากดวงดาวพร่างพราวฉาย
ส่งโอบกอดหนึ่งนั้นพรรณราย
ก็กำจายแทรกใจได้รับรู้
เมื่อหลบเร้น อาวรณ์อกรอนร้าว
พลิ้วลมหนาวผันซ้อนกลับย้อนสู่
ขับช่วงกาลหลอมจินต์ก็สิ้นชู
ปราศรอยผู้เคียงใกล้ในฤดี
เงานัยน์ตาแห่งฝันพลันสลาย
กะพริบพรายเอ่อล้นรินท้นรี่
เจ็บและปวดห้วงใจหนึ่งใครนี้
ทับทวีแน่นนัก...เพราะรักแล้ว
4 กรกฎาคม 2549 16:48 น.
ก้าวที่...กล้า
สานฝันวันสวยส่งอวยพร
ฝากอักษรเรียงร้อยเป็นถ้อยขวัญ
มอบมิ่งมิตรชิดใกล้หนึ่งใครนั้น
ให้สุขสันต์งดงามแสงวามวาว
เก็บความเหงาเศร้าสร้อยลอยทะเล
ฟังเสียงเห่เกลียวคลื่นในคืนหนาว
ปลดปล่อยความเจ็บปวดอันรวดร้าว
ฟูฟ่องขาวกลบกลืนจากหมื่นพราย
สิ่งไหวหวั่นหม่นมัวระรัวก้อง
จากหนึ่งห้องใครนั้นให้พลันหาย
ฝากลมพัดห่มล้อมโอบอ้อมกาย
ด้วยมากมายความคิดถึงคำนึงรอย
สานสายใยไออุ่นหมุนวนรอบ
ขีดเส้นกรอบครอบพจน์กำหนดถ้อย
ผูกสมัครรักมั่นวันที่คอย
ดั่งเส้นสร้อยคล้องภาพไว้ทาบใจ
สานฝันสายรุ้งพาดพุ่งหาว
พันเรื่องราวร้อยเรียงเพียงคว้าไขว่
เมื่องดงามความหมายมิหายไป
ยังอยู่ในความคำนึงดังขึงล้อม
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1401
