23 มิถุนายน 2552 15:58 น.
ก้าวที่...กล้า
ในความคิดถึง
มันอาจไม่ลึกซึ้งเมื่อถามหา
ในความคิดถึงที่ตรึงตา
มันอาจไม่มีชีวิตชีวาเวลานั้น
ในความคิดคำนึง
มันอาจไม่ลึกซึ้งเหมือนเคยฝัน
ในความคิดคำนึงส่งถึงกัน
ก็อาจไม่มีวันหันมาเจอ
แต่ในความคิดถึง
มันมีเพียงหนึ่งเดียวเสมอ
ในความคิด-คิดถึงเธอ
มันทำให้เผลอเพ้อรำพัน
และในความคิดคำนึง
หัวใจมันจึงไหวจึงสั่น
ในความคำนึงคิดถึงนั้น
มันเก็บมันกั้นไม่ทันแล้ว
16 มิถุนายน 2552 09:13 น.
ก้าวที่...กล้า
เพราะอ่อนหัด-จึงนอนวัดบาทวิถี
ท่ามราตรีจันทร์กระจ่างสว่างไสว
เพ่งมองดาวประกายพรึกรู้สึกใจ
วูบวูบไหววาบวาบหวามลุกลามมา
ถึงอ่อนแรงทบทวีนาทีร้าย
เหมือนหัวใจหล่นหายให้ตามหา
คำนึงนึกย้อนกลับเพียงหลับตา
หยาดพิรุณหยดลาคณานับ
ท่วมทวีท้นสะอื้นจนชื้นอก
ยิ่งตระหนกฟกช้ำเขียวคล้ำจับ
ปานประหนึ่งสำแดงรุนแรงรับ
จะขยับเขยื้อนนั่งก็ยังงง
เพราะอ่อนหัด-จึงนอนวัดบาทวิถี
ไม่พอดีอย่างเป็นตามประสงค์
ตรึกตรองไว้เซมาเอาขาลง
แต่มันคงผิดท่า เอาหน้ารอง
10 มิถุนายน 2552 15:53 น.
ก้าวที่...กล้า
เธอเป็นสิ่งสวยงามในความรัก
ที่ค่อยเติมแน่นหนักให้รักผ่าน-
ความอ่อนโยนโชนช่วงจากดวงมาน
และฉายฉานดาริกาท่ามราตรี
เธอเป็นสิ่งสวยงามในความรัก
คอยแบ่งปันฟูมฟักให้รักที่-
คงพิสุทธิ์ดุจเพ็ญอยู่เช่นนี้
และทบทวีปรารถนาจินตนาการ
เธอเป็นสิ่งสวยงามในความรัก
ให้ฉันได้พิงพักในรักหวาน
ให้ดอกไม้-ดวงดาว-ฤดีปาน-
ประหนึ่งซึ้งเบ่งบานในกาลเวลา
เธอเป็นสิ่งสวยงามในความรัก
ให้ใจได้รู้จักและรักษา-
ในรัก ฉันรักเธอเสมอมา
และจนกว่าหัวใจหยุดให้รัก
14 พฤษภาคม 2552 15:46 น.
ก้าวที่...กล้า
เคยเป็นไหม??
ที่คิดที่เขียนอะไรไม่ได้เลย
มันเนือยเนือยแล้วก็เฉยเฉย
ไม่เหมือนเคยเคย เมื่อก่อนนี้
เปล่า-กำลังใจนั้นไม่ต้อง
เพราะว่ามีสำรองอยู่ล้นปรี่
อีกทั้งความรู้สึกดีดี
ก็ยังพอมี-ไม่สำคัญ
แต่ที่เป็นปัญหา
เนื่องด้วยอ่อนล้ากำลังฝัน
เฉื่อยเฉื่อยชาชาในวันวัน
แค่อยากหาแรงกดดันเท่านั้นเอง
จึงขีดขีดเขียนเขียน
เข้ามาแวะเวียนอย่างวังเวง
เผื่อเผื่อจะมีใครมาข่มเหง
ให้ ฉัน ได้ บรรเลง บท เพลง รัก
10 เมษายน 2552 09:08 น.
ก้าวที่...กล้า
คุณเคยศรัทธาใครไหม??
ในแบบที่เขาคิด
ในแบบที่เขาเขียน
และเลยลงลึกไปถึงตัวตนของคนๆนั้น
ทำให้รู้สึก ชอบ ไปจนถึง รัก
.. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. ..
หมายปองดอมดอกไม้ .... แดนแมน
หอมกว่าหอมแก่นแกน .... กฤษณใกล้
หวานกาลผ่านสบแสน ..... ทราบสู่ ใจเฮย
หอมกว่าหวานอื่นได้ ........ เอกด้วยเทียมเสมือน