27 มกราคม 2553 08:54 น.
ก้าวที่...กล้า
ในวันที่ร้างไร้เรื่องราวรัก
ไห้จมปลักจนลิขิตชีวิตฝัน
มืดมนหมองมัวซัวเกลือกชั่วกัลป์
เศร้าโศกศัลย์หม่นพรรณราย
ในวันที่จันทร์หลบครรลอง
ไห้เฝ้าครองทวีคูณอาดูรพ่าย
มิดหวังรั้งโศกมิโยกย้าย
จับยึดตอกตายในตัวตน
ในวันที่ดวงใจคลาดแคล้ว
ใดเพริศแพร้วลอออยู่ก็ดูหม่น
เงียบงำลำนำเคล้าร่ายระคน
ระงมจนเจ็บเจียนจะขาดใจ
ในวันที่ร้างไร้เธอที่รัก
ยิ่งยวดปวดร้าวหนักกว่าคราวไหน
ทรมานทบทวีวิถีใน
ช้ำผลึกล้ำลึกให้หัวใจจอง
18 มกราคม 2553 15:22 น.
ก้าวที่...กล้า
มันไม่มีอะไรตั้งแต่แรก
เพียงมายาก่อละแวกระวางหวัง
กาลเวลามาพรากกระชากพัง
ใจจ่อใจให้ประดังไปทั้งใจ
.
.
มันไม่มีอะไรที่ไหนหรอก
แค่เข้าออกเยือนผ่านเพื่อขานไข
ว่าที่แน่หลอกเย้าก็เจ้าไง
ที่สร้างเงื่อนกลไกหวั่นไหวเอง
มันไม่มีอะไรที่แน่แท้
ทุกผันแปรรอย่ำอย่างคร่ำเคร่ง
ให้วกวนว่ายหวังให้วังเวง
ได้บรรเลงมายาวิถีเยือน
มันไม่มีอะไรตั้งแต่แรก
ผัสสะแจกจ่ายจับสลับเหมือน-
สำแดงเดชเหตุผลเล่ห์กลเตือน
อย่าได้เคลื่อนไหวรับไว้กับใจ
8 มกราคม 2553 15:28 น.
ก้าวที่...กล้า
เกลียด-เกลียดจักรวาลที่กว้างใหญ่
เกลียดทุกช่วงกลไกในโลกหล้า
เกลียดตะวันที่ผันมา
เกลียดจันทราดาราราย
.
.
เกลียดมนุษย์สุดประเสริฐ
เกลียดความเลอเลิศเฉิดฉันฉาย
เกลียดความทระนงน่าละอาย
เกลียดความเป็น-จะตายขายชีวี
กับความหลงใหล
เลื่อนลอยล่องไกลในวิถี
หลงรักปักใจใต้ปฐพี
ดื่มด่ำรสกลีรัตติกาล
ด้วยหัวใจ
สร้างสมมืดมิดให้แผ่ไพศาล
ทั้งสิ้นเจตจินต์จิตวิญญาณ
บรรณาการแด่ซาตาน-ที่รัก
30 ธันวาคม 2552 14:00 น.
ก้าวที่...กล้า
เจ้าดอกไม้
อ่อนไหวชูช่อพะนอสม
ตามแรงแกว่งไกวของสายลม
เกลียวกลมซัดส่ายในสายตา
ดอกรัก
ฉันจักเก็บเจ้าร้อยสร้อยระย้า
เข้าช่อมาลัยมะลิลา
ให้งามสง่าบุษบาสวรรค์
มอบแด่มิ่งมิตร
เอื้อชีวิตสดใสและสุขสันต์
ปราศจากหมองมัวมาพัวพัน
ตราบนิรันดร์กาลล่วงด้วยดวงใจ
.
.
หอมกว่าหอมรักให้ ....... เห็นถนอม
ยาวกว่ายาวเนายอม ...... เยี่ยงด้าย
ชื่นดั่งชื่นชิดชอม .......... ชีพตื่น
มุ่งมั่นมุ่งหมายละม้าย ... มอบด้วยดวงฤดี
21 ธันวาคม 2552 14:31 น.
ก้าวที่...กล้า
ฉันเปิดคำเปิดตัวเปิดหัวใจ
เปิดหวั่นไหวอาทรอาวรณ์หา
เปิดลึกซึ้งถึงดาวพร่างพราวฟ้า
ปรารถนารักเคียงร่ำเรียงร้อย
แม้นอยู่กลางม่านหมอกที่หยอกเย้า
ยังใฝ่เฝ้าจารจรดฤๅถดถอย
ถึงโดดเดี่ยวบนทางจืดจางรอย
ก็จะคอยรออยู่ไม่รู้แล้ว
เมื่อห่างไกลสุดแสนเขตแดนฟ้า
ในสัญญารู้แต่ใจแน่แน่ว
ในคิดถึงหนึ่งดาวซึ่งพราวแพรว
หากต้องแคล้วคลาดกันนิรันดร์ไป
ขอจงรู้ดวงจิตไม่ติดข้อง
เมื่อจำต้องพลาดวงอสงไขย
ขอจงรู้คำพ่างที่วางไว้
จะอยู่ในใจนับชั่วกัปกัลป์
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟก้าวที่...กล้า
หน้าส่วนตัว
1286
