23 เมษายน 2553 13:56 น.
ก้าวที่...กล้า
สวัสดีความรัก
ขอบคุณที่มาทักทายสม่ำเสมอ
ขอบคุณหัวใจดวงดีในเธอ
ขอบคุณที่ให้มาเจอเธอคนนี้
อาจบางเวลา
นาฬิกาหมุนทางไกลห่างที่-
รัก ไหวหวั่นเหว่ว้ากับท่าที
ณ ฤดีมีคลื่นในบางครั้ง
แต่ด้วยศรัทธา
ดวงใจในดวงตาฤๅล้าหวัง
วาดภาพจินตนาการผ่านพลัง
ปลูกฝังดวงจิตสถิตใน
ละอองฝัน
ผ่านวันผ่านคืนชุ่มชื่นให้-
ความรู้สึกเอ่อล้นท่วมท้นใจ
เป็นความรักที่พร่างพรายในดวงตา
จากบทกวี
ผ่านวิถีแห่งรักปรารถนา
หล่อเลี้ยงความหวังวันเวลา
ด้วยความเอื้ออาทรสู่ปลายทาง
.
.
สวัสดีความรัก..
7 เมษายน 2553 16:08 น.
ก้าวที่...กล้า
รักทักษิณมากล้น ....... คณนา
ทั้งที่มีหูตา ................ เกี่ยวข้อง
ตัวตนดั่งรากรา .......... อย่างลึก
ฉันตรึกจนใจก้อง ........ อยากรู้เป็นไฉน?
แค่อยากรู้ว่าคนที่รักชอบทักษิณเป็นคนอย่างไร?
2 เมษายน 2553 15:43 น.
ก้าวที่...กล้า
ทหารหาญชาญศึกผนึกแน่น
รักษาแดนแผ่นดินไทยด้วยใจหมาย
ดำรงความเป็นไทยทุกใจกาย
สืบเชื้อสายสัมพันธ์คงมั่นไว้
ด้วยรักชาติศาสนาพระมหากษัตริย์
จะยืดหยัดปกป้องพี่น้องให้-
ร่มเย็นเป็นอาจิณแผ่นดินไทย
ทุกผองภัยแลกชีวิตพิชิตพลัน
เพื่อประเทศเขตแคว้นดินแดนนี้
ไร้ไพรีราญรุกมาบุกบั่น
จึงยอมตายหมายให้ไทยด้วยกัน
ได้สุขสันต์ตามครรลองทั่วผองปถพี
ด้วยแน่วแน่ในหัวใจมีใจรัก
พร้อมปกปักรักษาไม่ถอยหนี
จะนับนานพร้อมรบราผู้ราวี
หากชีพนี้ยังอยู่ขอสู้ประจัน
เกียรติศักดิ์องอาจชาตินักรบ
ชีวิตจบแผ่นดินเหมือนสะเทือนลั่น
ทุกหยาดหยดเลือดพลีด้วยชีวัน
หมายไทยนั้นรู้รักสามัคคี
ขอพรเทพเทวัญจากชั้นฟ้า
โปรดคุ้มครองทหารกล้าวีรชน
30 มีนาคม 2553 11:57 น.
ก้าวที่...กล้า
ต้องการอัฐอัดฉีดจึงรีบไถ
เอาประชาธิปไตยเป็นใบผ่าน
ยุบสภาเมื่อใดต้องได้อาน
จึงหน้าด้านหน้าทนให้คนดู
เอาเรื่องเก่าเน่าเฟะเละเทะกวด
เล่นจำอวดประชาเอาหน้าถู
เป็นเทือกเถาเหล่ากอไม่พอกู
ยังอวดชูเพื่อนผองพี่น้องแดง
ไม่ได้คุยได้โม้โอ้โฮแฮะ
มีเยอะแยะยี่สิบล้านเบ่งบานแฉ่ง
แต่ที่เหลือเบื่อมารไม่ขานแจง
เมื่อตะแคงข้างอยู่เพื่อผู้ใด?
เห็นปาวปาวเรียกร้องท่านต้องยุบ-
สภาทุบโต๊ะปังเลือกตั้งใหม่
จะเห็นผลทันตาประชาธิปไตย
แหม!ทำไมง่ายจังฉันยังงง?
เมื่อมองเห็นข้อเดียวที่เกี่ยวข้อง
มันเรืองรองล่อตาพาประสงค์
ท่านต้องยุบต้องยุบสภาลง
หวังบรรจงแย้มยิ้มใจอิ่มเอม
25 มีนาคม 2553 16:12 น.
ก้าวที่...กล้า
ร้อนร้อนร้อนร้อนจนจะเป็นไข้
มันเผาไหม้ศรัทธาไม่เหลือหลอ
ใบแห้งโกร๋นโล้นตาเหลือแต่ตอ
รากยังงอคดเคี้ยวเป็นเกลียวพัน
โครงสร้างก่อนดูดีป่นปี้หมด
สุดรันทดอนาจหนอในใจฉัน
จะโปะน้ำท่ามไฟอย่างไรกัน
อย่ากระนั้นกระนี้มันชี้ชัด
ยามแห้งแล้งแฝงฝากถึงลากไส้
ถึงต่อให้กี่ขดโป้ปดปัด
ก็ยิ่งเหมือนย้ำรอยยิ่งคอยมัด
จะสลัดพ้นฤๅยึกยือยาว
หรือนี่คืออาการหลังอานวิ่ง
จะหยุดนิ่งคงแสบเมื่อแอบหนาว
จึงตะแบงแฝงเร้นยิ่งเหม็นคาว
เป็นเรื่องราวกล่าวขานเมื่อวานซืน