11 กรกฎาคม 2545 12:49 น.
ก้านว่าน
เสียใจฉันไม่ใช่นางเอก
พระเจ้าท่านเสกให้บู๊ ล้างผลาญ
และคงเป็นเช่นนี้ไปอีกนาน
เพราะพระเอกสันดานไม่รักดี
11 กรกฎาคม 2545 12:22 น.
ก้านว่าน
หอบดอกหญ้าจากทุ่งมุ่งสู่บ้าน
ฉันต้องการที่จะบอกชอบดอกหญ้า
ถึงไม่สวยแถมช้ำธรรมดา
ก็บานเต็มทุ่งนาอย่างท้าทาย
ล้อเปลวแดดแผดกล้าเวลาเที่ยง
หยัดดอกเคียงดินเข้มเต็มความหมาย
การต่อสู้เพียงอ่อนแอแพ้ง่ายดาย
แต่ดอกหญ้าบานได้หลายทุ่งนา
8 กรกฎาคม 2545 15:34 น.
ก้านว่าน
ไม่ต้องการจะครอบครอง
ไม่เคยจะเรียกร้องอะไร
ไม่ต้องการเป็นถึงเจ้าของหัวใจ
แต่เป็นอะไรก็ได้ที่ให้ความรู้สึกดีๆ
7 กรกฎาคม 2545 20:19 น.
ก้านว่าน
การก้าวย่างสร้างรอยบนลานทราย
ลมย่อมกลบลบลายในภายหน้า
แต่รอยเท้าก้าวข้ามตามกันมา
จะจารจารึกเหมือนคอยเตือนใจ
เป็นเส้นทางที่จะผ่านอีกด่านหนึ่ง
และวันซึ่งจะผันสู่วันใหม่
ณ จุดเริ่มตรงที่ไม่มีอะไร
เพื่อก้าวไปข้างหน้าดีกว่าเดิม
แต่รอยทรายสายน้ำยังย้ำรอย
คนก็ยังหวังคอยวันรุ่งเริ่ม
ยิ่งทุกข์ถั่งโถมกระหน่ำซ้ำเติม
ก็ยิ่งเพิ่มพลังใจให้หยัดยืน
เพื่อก้าวหน้ากล้าหาญทะยานขึ้น
และเพื่อตื่นไปสู่ฝันแห่งวันอื่น
ผ่านความมืดยืดเยื้อเมื่อค่ำคืน
มาชมชื่นแรกฤกษ์เบิกอรุณ
อย่าทรุดนะ ถ้าจะมุ่งสู่พรุ่งนี้
ฟ้าจะมีดวงไฟและไออุ่น
สายลมจะโลมไล้ละไมละมุน
อวนกลิ่นกรุ่นดอกไม้มาจางจาง
เมื่อเธอมีวันนี้ เวลานี้
ชีวิตที่หงอยเหงาใช่เปล่าว่าง
ประคองใจไว้ก่อนอย่าอับปราง
เส้นทางใช่มีได้เพียงสายเดียว