13 สิงหาคม 2547 15:54 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เธอชอบสบตากัน...
ชอบทำให้ฉันหวั่นไหว
แต่อีกวันก็ทำเป็นไม่สนใจ
ทำเป็นเฉยเหมือนไม่มีอะไร...ไม่สนใจกัน
พอฉันเข้าใจว่าเธอไม่แคร์
เธอก็มาแหย่..ยิ้มกวนอยู่อย่างนั้น
ก็ได้สนใจก็ได้..เรามเริ่มต้นกัน
แต่พออีกวันเอาอีกแล้วชอบหลบตา
จะเอาไงหะ...ว่าไง
ชอบหรือไม่ชอบเอาไงจ๊ะ...จะเอายังไงหา
งงแล้วนะ.ถามจริงๆเถอะสิ่งที่เธกระทำมา
มันชอบ..หรือรักหรือแค่แกล้งทำโดยไม่จตนาไม่เข้าใจ
งงนะเนี่ยเอาไง...
10 สิงหาคม 2547 19:16 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ก็ผ่านไปอีกหนึ่งวัน
มันเกือบจะผ่านไปวันๆอย่างไม่มีคุณค่า
ถ้าไม่พบ..สบตา
กับดวงตาคู่หนึ่งที่ทำให้หว้าวุ่นใจ
สายตาคุ่นั้นของเธอ
มันทำให้ฉันแทบเพ้อ..จนได้
เอาอีกแล้วทำตัวน่ารักอีกแล้ว..คนอะไร
กลบรัศมีทุกคนใกล้ๆอย่างไม่ระวัง
กินข้าวกับอะไรหรอ
ถึงได้หล่อหน้าตาดีไม่เคยยั้ง
ชอบทำนิสัยไม่ดี..เป็นประจำ
ชอบทำหน้าตาน่ารักผ่านฉันทุกที
วันนี้ก็เจออีกแล้วคนอะไรวะน่ารกชิบ....สุดยอดเลยอะ
8 สิงหาคม 2547 20:21 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เหมือนเวลาผ่านไปนานแสนนาน
เรื่องเก่าๆที่ผ่านมาของเธอกับฉัน
จบไปนานแล้วแต่หัวใจยังผูกพัน
เจอกันกี่ครั้งหัวใจมันยังอยากเข้าไปทักทาย
เป็นไงบ้างคนดี
ร่างกายแข็งแรงดีหรือว่าตัวร้อนเป็นไข้
เหงาเหมือนกันบ้างหรือป่าว..เวลาที่ไม่มีใคร
หรือเศร้าทหัวใจอย่างที่ฉันเป็นแบบนี้เหมือนกัน
อยากจะถามทุกทีที่เห็นแต่กลัวเล้าเส้นเกินพอดี
สบายใจดีหรือเศร้าทอย่างนี้เหมือนกัน...T_T
5 สิงหาคม 2547 20:14 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เพิ่งเห็นว่าหล่อก็วันนี้
ทั้งๆที่ร้อยวันพันปีเดินผ่านกี่ทีก็ยังไม่คิดแบบนั้น
วันนี้ฟ้าเป็นใจให้เห็นมุม..ที่สำคัญ
โอ้โห....หล่อเหมือนกันนิ..น่ารักบาดใจ
วันนี้เลยรู้สึกแปลกๆ
เป้นครั้งแรกที่หัวใจรู้สึกหวั่นไหว
น่ารักมากๆเลยคนดี..เพิ่งเห็นวันนี้ยังรู้สึกแปลกใจ
คิดจะน่ารักไม่แบ่งใครเลยหรือไง..ชอบมาทำให้หวั่นใจทุกที
ไม่รุ้จะพูดยังไง
เลยเขียนให้ว่าน่ารักมากเลยนะ..คนนี้
กินอะไรหรอถึงได้น่ารักเพิ่มทุกที
อยากบอกว่าถ้ายังไม่มีใคร..แนขอจับจอง
ที่ว่างของใจ..
น่ารักมากๆๆเลย....
3 สิงหาคม 2547 16:08 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
มีเด็กหญิงนั่งอยู่ข้างหน้าต่าง
ไม่เคยออกโลกกว้าง..ที่ยิ่งใหญ่
มีชายคนหนึ่งชวนเด็กน้อยไป
เผชิญกับโลกใบใหญ่แสนสวยงาม
เด็กน้อยสนุกจนลืมนึกคิด
ทุ่มใจไปกับ..ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
เชื่อชายคนนั้นไว้ใจตลอดมา
โดยไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
ในที่สุดชายคนนั้นก็หมดรัก
ปล่อยเด็กน้อยที่ไม่เคยรุ้จักชั่งใจ.จนได้
เด็กน้อยเว้งหว้างปล่าวเปลี่ยวหัวใจ
ไม่รู้ว่าจะรับมือยังไงกับโลกกว้างใหญ่ใบนี้..ที่แสนน่ากลัว
อ่อนต่อโลกเกินไป
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนดีคนชั่ว
ฉันก็เหมือนเด็กน้อยคนนั้นที่ไม่เคยระวังตัว
จึงโดนคนที่ฉันไม่เคยกลัว..หวาดระเวง...ทิ้งกันไป
****พอดีช่วยกันแต่งกับเพื่อเป็นไง..พออ่านได้ป่าว****