2 ธันวาคม 2547 16:34 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
คำๆเดียววันนั้นที่ปากเผลอบอกไป
ที่มันทำให้เธอตกใจไปวันนั้น
คำว่ารักที่ปากบอกไป ไม่ทันระวัง
วันนี้เธอเลยมองฉันในท่าทีที่เปลี่ยนไป
ไม่เหมืนเดิมแล้วฉันเลยรู้สึกแปลกตา
ทุกครั้งที่เราพบหน้า เธอหลบตาแล้วหนีหาย
ฉันเลยต้องมาขอร้องจากหัวใจ
ไม่อยากให้เธอเปลี่ยนไป หลบหนีกัน
เพียงคำนี้เธอลืมมันได้หรือปล่าว
อย่าไปจำเก็บไว้ ไอ้เรื่องราววันนั้น
ฉันไม่อยากให้เธอเปลี่ยนไป..
โปรดเถอะโปรดทำเปนไม่สนใจกัน
ยอมเจ็บ ดีกว่าให้เธอเกลียดฉันเพราะคำว่ารัก
ได้ไหมเธอ.......
แค่เพียงคำๆเดียวเธอลืมมันไปได้ไหม.... ไม่ต้องไปจำเก็บไว้ ฉันไม่ตั้งใจ ไม่อยากให้เธอเกลียดฉัน เพราะรักเพียงคำเดียว..
30 พฤศจิกายน 2547 18:42 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
เมื่อเธอต้องการจากไป
คงไม่มีปัญญาอะไรไปดึงรั้ง
จะไม่ถามว่าทำไมถึงหมดรักกัน
แต่จะปล่อยเธอนั้น.ดั่งตั้งใจ
คงจะหมดเเล้วเวลาของเรา
เวลานี้เป็นของเขาคนใหม่
ฟ้ากำหนดมาแล้ว..ว่าเธอเป็นของใคร
ให้รักแค่ไหน ต้องปล่อยไปทั้งน้ำตา
แต่อยากให้รู้ไว้สักอย่างได้ไหม
ว่าคนคนนี้ยังมีใจห่วงหา
ยังรัก..ยังรอตลอดเวลา
ทุกทุกคราที่เจอ..ยังไม่ลืมกัน
ถ้าเสียน้ำตากลับมา
จงกลับมาหา..ที่เดิมของเรานั้น
จะอยู่ที่เดิม..จะรักและรอกัน
แม้ว่ามันจะเจ็บ แต่เพื่อเธอไม่เปนไร
แค่อยากให้รู้ไว้อย่าง.. ว่ายังเป็นห่วง ห่วงอยู่เสมอทุกลมหายใจ....
21 พฤศจิกายน 2547 19:13 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
โหพูดง่ายน่ะว่าอยากไป
มาพูดว่าที่ทำไป..ให้ลืมๆอย่าจำไว้
พูดง่ายดีนิ ว่ากำลังมีใคร
คิดจะเดินจากไป เหมือนกับไม่เคยรักกัน
มันจะง่ายไปไหมเนี่ย
โอเคว่าเปนคนที่ชอบเคลียร์..ก้อพอจะเข้าใจอารมณ์นั้น
แต่ไอ้ที่อยู่ดีๆมาบอกว่าไม่เคยรักกัน
มันงงน่ะจาให้ทำหยั่งงั้นได้ยังไง
จิตใจทำด้วยไรหรอเธอ
ถึงได้โหดแบบไม่เคยพบเคยเจอ..ที่ไหน
นี่แกเปนคนหรือป่าว หรือเปนตัวประหลาดไม่มีหัวใจ
ถามจริงเถอะทำหยั่งงี้กับใครมากี่คนแล้วพ่อตัวดี
ฉันมันก้อคนแฟร์ๆคนนึง
จะปล่อยเธอไม่ดึงรั้ง ให้ไปแบบที่เธอขอมานี้
แต่จำไว้ล่ะกันพ่อตัวดี
ระวังจะเจอแบบที่ทำกับคนอื่นแบบนี้เข้าสักวัน
จะขำให้ตายเลย
18 พฤศจิกายน 2547 17:27 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ถ้าเธอไม่ต้องการกันอีกต่อไป
ไม่ต้องการหัวใจ.ที่ฉันให้มานั้น
แค่เดินจากไป..ไม่ต้องสงสารกัน
แต่ถ้าไม่รู้ว่ารักของฉันนั้น..จะทิ้งที่ใด
< font color=#C800B0>ก้อทิ้งไปในใจ ของเธอ
ทิ้งรักที่ยังมีเธอเสมอ..เอาไว้
เผื่อสักวันหนึ่งเมื่อเธอไม่มีใคร
แต่ก้อยังมีใจของฉันที่รักเธอ
ก้อแค่ทิ้งมันลงไปในใจ แค่นั้น...
17 พฤศจิกายน 2547 16:56 น.
ก้อนเนื้อที่รักเธอ
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะกลับมา
รู้แค่ว่า.ยังรอเสมอ
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอ
รู้อย่างเดียวคือรักเธอตลอดไป
ไม่รุ้รอแล้วได้อะไรขึ้นมา
แต่รู้ว่าสุดแผ่นฟ้ากว้างใหญ่
เธอคงอยู่ที่ใดที่หนึ่ง..และฉันยังห่วงใย
สักวันคนไกลคงกลับมาหากัน
จะรอแม้ไม่มีจุดหมาย
ถ้าไม่ตาย..คงได้เจอสักครั้ง
แม้ว่าเธออาจไม่กลับมาหากัน
แต่ขอรอด้วยความหวัง
ไม่ว่าผ่านไปกี่วัน..ใจฉันยังเหมือนเดิม
ยังรอที่เดิมตลอดไป