31 สิงหาคม 2545 15:43 น.
ก้อนดิน
น้ำไหลหายไปกลางเมฆหมอก
ไหลกระฉอกเซ็นซอกเลียบหุบเขา
ปลาตัวน้อยว่ายทวนด้วยเพียรเพา
หวังเศษฝุ่นเศษเขม่าจากโรงงาน
ขุนเขาที่แม่น้ำน้อยไหลผ่าน
มองเนิ่นนานนั้นหนาหรือป่าเขา
แต่มองไปเห็นเพียงแค่เศษเงา
ที่ใครเขาเรียกว่าโรงงานกัน
19 กรกฎาคม 2545 14:58 น.
ก้อนดิน
รวมเรื่องแสบเรื่องคันไว้กันมาก
เมื่อเก็บกวาดมารวมเอาความหมาย
ก็ไม่มากเท่าที่เธอทำไว้
เจ็บจนตายจำไว้ไม่กล้าลืม
ยังจำได้วันนั้นวันฝนตก
เหมือนนรกน้อยน้อยนั้นมาเฉือน
เธอถือกิ่งไม้น้อยมาคอยเยือน
บังคับขืนให้ฉันไปแตะมัน
โอ้ไอ้บ้านี้มันกองหมามุ่ย
ฉันตะกุยเกาคางอย่างขัดขืน
จำไว้นะสักวันจักเอาคืน
แกต้องฝืนกว่าฉันวันบรรลัย
19 กรกฎาคม 2545 14:51 น.
ก้อนดิน
อยากจะถามว่าความรักที่มีให้
ปันให้ใครต่อใครมากมายเลยใช่ไหม
ไม่ได้มีให้ฉันมากกว่าใคร
และไม่มีให้ใครมากกว่ากัน
มาวันนี้มาบอกว่ารักมาก
อยากจะทราบความหมายของรักนั้น
ที่ว่ารักมากมายนั้นใครกัน
เธอรักฉันหรือว่ารักเธอนั้นมันมากมาย
15 กรกฎาคม 2545 15:47 น.
ก้อนดิน
จากเม็ดดินเม็ดทรายกลายเป็นก้อน จากดินร้อนกลับกลายมลายสาร
กลายเป็นดินก้อนใหญ่ใจเบิกบาน สุขสราญแจ่มบานในชีวิต
มาวันนี้กลับกลายแค่เศษฝุ่น ดูคละคลุ้งมุ่งไปทั่วแดนทิศ
เหมือนชีวิตของคนพ้นลิขิต ยากจะคิดถึงวันในแดนกาล
เพราะฉะนั้นวันนี้ที่มีอยู่ อย่าปล่อยให้ไม่รู้อย่าหยุดคิด
ต้องทำความที่ดีเมื่อมีสิทธิ ก่อนจะไม่ได้คิดอีกตลอดกาล
8 กรกฎาคม 2545 17:19 น.
ก้อนดิน
เกลียดน้ำดำน้ำนองบนกอหญ้า เกลียดพฤกษาที่ไร้ไรมาหอม
เกลียดอากาศที่ขาดการกลั่นกรอง เกลียดนักร้องที่คว้านร้านเงินตรา
เกลียดความคิดสกปรกและโสมม เกลียดผู้คนที่อยู่อย่างเดียงสา
เกลียดความคิดของตัวเองทุกทุกครา ว่าตัวเราเนี่ยบ้าเกลียดทำไม
หน้าส่วนตัว
923
