15 เมษายน 2550 14:28 น.

::พื้นที่ความฝัน::

๏	แบ่งพื้นที่ความฝันปันความหวัง
	สืบกำลังหัวใจให้คงสาย
	เป็นธารคำพรูถั่งบ่จางคลาย
	ปลอบคืนวันเปล่าดายของหลายคน

๏	ความจริงเราปลุกปลอบหัวใจเรา
	จากมุมเศร้ามุมอับมุมสับสน
	แสวงหาทางใสแจ้งใจตน
	ข้ามวังวนเหว่ว้ามายาการ

๏	แบ่งพื้นที่ความหวังสร้างความฝัน
	เอื้อเฟื้อกันคุณค่ามหาศาล
	ถ้อยทีถ้อยอาศัยไร้เล่ห์พาล
	ไทโพเอ็มยืนนานนิรันดร์เทอญ

1921

love

comment

13 เมษายน 2550 08:03 น.

::เมษาเย็น::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

๏  เมษายนชื่นเย็นเพราะเล่นน้ำ
กับกล่าวคำนำพรอ่อนโยนหา
นบนอบกันด้วยไมตรีมีศรัทธา
ปู่ยายย่าตาอาวกล่าวเอื้อบุญ

๏   เมษายนอาจเรียกว่าเมษาเย็น
เมื่อทุกข์เข็ญเบาจางโชคต่างหนุน
ในอ้อมกอดญาติมิตรจิตการุณ
เห็นแต่คุณความดีที่ตอบกัน

๏  เพื่อนพี่น้องวงญาติชื่นชุมนุม
นี่แหละกลุ่มก้อนคนผู้สร้างสรรค์
ด้วยหัวใจให้ลุยไหนเป็นลุยพลัน
เสียงไชโยกระชับกระชั้นภาพนั้นงาม

920

love

comment

11 เมษายน 2550 11:52 น.

::โนเนมเพื่อนรัก::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

๏     อะโหล อะโหลเพื่อนโนเนม

มายินดีปรีดิ์เปรมเกษมสันต์

ต่อสายมิตรไมตรีดีต่อกัน

เพื่อสืบวันเติบโตช่วงโนเนม

 

๏     เราเตาะแตะ เตาะแต  อยากปีนไต่

ปีนบันไดดาราน่าเขษม

แลกรอยยิ้มกับรอยยิ้มอย่างอิ่มเอม

บ่เล่นเกมอันใดสร้างภัยโพย

 

๏     รักจะเขียนเรียนรู้อยู่ด้วยรัก

อยากพ้นปลักห้วงฝันอันหิวโหย

ก่อนจะแก่เปล่ากลวงและร่วงโรย

ก่อนจะโอยโอดท้อต่อนาที

 

๏     อะโหล อะโหลเพื่อนโนเนม

จงปรีดิ์เปรมหมดอันหมองเพื่อนน้องพี่

ต่อความฝันในชีวินชวนยินดี

ขอจงมีโชคอักโข เพื่อนโนเนม

1023

love

comment

9 เมษายน 2550 21:37 น.

::ยินดีต่อฤดูกานท์::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

๏  นึกว่าถึงสายัณห์แล้วฉันท์กาพย์
ณ ยุคบาปครอบงำ- ธรรม ซื้อขาย
นึกว่าสูญโคลงกลอนแล้วตอนงาย
ยุคนักพรตแพ้พ่ายภัยนารี

๏  นึกว่าไร้แล้วรอยนักเลงกานท์
ยุคทะแกล้วทหารรบภูติผี
นึกว่าแหลกลงสะบั้นวรรณคดี
ณ  ยุคปราชญ์เมธีพ่ายพ่อค้า

๏  นึกว่าสิ้นผู้คนที่สนใจ
ณ ยุคทวยถิ่นไทยต่างใกล้บ้า
กับกลเร่งบริโภคเกินอัตรา
และแย่งหาทางได้แม้ขายตน

๏  ยังเห็น ยังเห็น  ยังพอเห็น
อย่างพระจันทร์เจียนเพ็ญฉายแห่งหน
คืนพรุ่งนี้คงผ่องก่องสกล
โคลงบ่หม่นกาพย์บ่หมองไทยกรองธรรม

1365

love

comment

5 เมษายน 2550 17:28 น.