17 ตุลาคม 2549 00:08 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. หลังเลิกเรียนราวสี่โมงเกือบห้าโมงเย็น
ผมเดินทางกลับบ้านอย่างช้า ๆ
ถนนระหว่างจังหวัด ตัดผ่านทุ่งนาสีเขียวอ่อน
มองเห็นภูเขาสีฟ้าแกมเขียวอยู่ทางขวาตั้งแต่ออกนอกเมือง
จนเกือบถึงบ้าน
ก่อนนี้ผมคิดถึงแต่เรื่องอื่น
หัวใจไม่ได้สัมผัสความง่ายงามของทิวทัศน์ข้างทางนี้เลย
วันนี้เป็นเพราะอะไรเล่า
ผมจึงเห็นทั้งความสวยงามด้วยตา
กับทั้งรับสัมผัสกลิ่นหอมของนา ข้าว และต้นไม้ข้างทาง
กลิ่นนั้นหอมอ่อน ชื่นเย็นหัวใจ
ทำให้รำลึกถึงวัยเยาว์ ที่ความทุกข์ทางใจไม่ได้มากมายเช่นทุกวันนี้
หรือว่าบางทียิ่งคนเราโตขึ้น
ก็ยิ่งตกแต่งหน้าตาของตัวเองให้เป็นไปต่าง ๆ
แล้วก็รักษาหน้าตานั้น ๆ เอาไว้ด้วยความเหน็ดเหนื่อยแกมเหน็ดหน่าย
รึว่า แท้จริงแล้วการยอมปล่อยหน้าให้อยู่ในสภาพที่แท้จริงของมัน
ก็คือเข้าถึงสัจจะ อันทำให้หัวใจแสนอิสระอย่างหนึ่ง
ไม่รู้ล่ะ
วันนี้ผมคิด พูด และทำโดยไม่สนใจหน้าของตัวเองเลย
มันโล่งหัวใจชะมัด
นี่มั้งที่ทำให้หัวใจของผมกลับมารับสัมผัสทางตาและนาสิก
ได้อย่างเป็นสุขอีกครั้ง
2. ฯ
15 ตุลาคม 2549 07:02 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ยามยินเธอกล่าวแจ้ง..............ธรรมฉาย
เอมอิ่มใจบวาย...................เพื่อนข้า
บานเบิกแบบคืนหงาย.....จันทร์แจ่ม ใจแล
ปานอย่างบุญแบ่ง-อ้า....อิ่มด้วยใจเสมือน
2. แชเชือนเป็นอย่างโน้น..........มาเสมอ
เหตุแต่เวรอันเธอ...............ห่อนรู้
ทางธรรมอาจนานเจอ.......เวียนแต่ ขุกนอ
รอจ่อมลงขุกคู้...........ว่ายเวิ้งเวรสะหวอย
3. ยินพลอยพาเพื่อนพริ้ม..........เพลินแสน
เถิดเพื่อนจงลุแดน............ตื่นแจ้ง
เราคงเหวี่ยงวงแขน........วนบ่วง บาปฮา
หากส่วนบุญบ่แกล้ง...แม่นพ้นนรกขุม
ฯ
13 ตุลาคม 2549 15:53 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ลมเย็นในค่ำนี้.........................เรียมหนาว
กายอุ่นเคยโอบคราว..............ก่อนนั้น
ไกลเรียมอย่างแพรวดาว....อันห่าง ตานอ
ฝนผ่านปานฉากขั้น......ห่อนเอื้อแนวหวัง
2. ชิงชังฤาจึ่งเร้น....................ลาหนี
ใจห่วงแลไมตรี................แห่งข้อย
บคลายกับบมี.................วันผ่อน ลงเฮย
ฤาติเรียมต่ำต้อย.........อย่างเสี้ยวธุลีเขลา
3. ฤาเราบแม่นเชื้อ....................ชุมสาย
แถนแต่งให้ฝันวาย............หวั่นกลุ้ม
กอดเกยแต่ปางงาย..........พอค่ำ ลาฤา
หรือบาปจองจ่องอุ้ม........เพื่อร้างลาไถล
4. ฝนไกลกาลแต่นี้.....................เย็นแหยง
หมอกหม่นเยียบเหน็บแรง...รุ่งโน้น
หนาวฝนซึ่งฝังแฝง..........ทรวงหนึ่ง อยู่ฮา
คงห่อนปีนป่ายโพ้น.....ร่วงช้ำคะมำหงาย
5. ฝนหายหมอกเรี่ยล้อม................นาหนาว
หวังรุ่งอรุณคราว.................ป่วยไข้
จำเรียมเอ่ยอวลดาว........วานกล่อม ทรวงแฮ
ดาวบ่กล่อม-เรียมไห้....ขื่นขึ้งทรวงขม
ฯ
หน้าส่วนตัว
1027
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
