12 กรกฎาคม 2548 20:20 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
กินหยังสิกินหยัง
จึงสิยังชีวิตยาว
กินเค้กกินเหล็กหลาว
กินสินบนกินคนไหม
รวมหมู่กินสินบาตร
กุมตลาดกลืนไผท
กินใหม่ถ่ายมูลไหน
บ่เห็นรอยแลข่ายขุม
กินรวบแลกินเรียบ
กินเงียบรวมกันรุม
ทุกข์ไผปานไฟสุม
ก็ชวนผายลมผ่ายผัน
หลอกติดแต่ขอบจอ
เลศล้อละเมอวัน
อวดกร่างเอ่ยสร้างสรรค์
หากซ่อนเสริมเติมเขตขาย
กินหยัง สิอิ่มหยัง
ชนเกิดหลังสิเรียงตาย
กายขุนยั่วกามฉาย
ไทยสิเหลืออันใดเหลือ
12 กรกฎาคม 2548 00:23 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. เป็นหรือบ่เป็น สิเป็นไร
กวีอยู่ที่ใจที่ใฝ่ฝัน
เรียงถ้อยร้อยพจน์บทประพันธ์
เติมวันต่อเวลาสืบนาที
2. เป็นหรือบ่เป็นสิเป็นไร
กานท์กาพย์อาบหทัยบ่หน่ายหนี
กรองงานสานใยโดยใฝ่ดี
บ่เรียกฉันว่ากวีสิเป็นไร
3. เอมอิ่มลิ้มแล้วระเริงรส
กรองพจน์อันวิญญาณ์ได้อาศัย
เลี้ยงอารมณ์นิยมฉันท์นิรันดร์ไป
โคลงกลอนกระฉ่อนสมัยวิเศษเสมอ
4. รักจะเรียงจะร้อยถักถ้อยคำ
หมายถึงธรรมใช่เพียงจะเพ้อเจ้อ
ต่ำต้อยมาแต่เกิดบ่เลิศเลอ
ทิพย์แห่งถ้อยเสพเสมอตลอดสมัย
5. เป็นบ่เป็นหรือบ่บังอาจเป็น
ก็อยู่เย็นอย่างกวีโดยนิสัย
เป็นผู้เสพเสรีมีหลักชัย
เรียกกวีหรือไม่ ไม่จำเป็น
------------------------------
10 กรกฎาคม 2548 18:12 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
สังคมเดินมาไกล
สมัยยิ่งแปลกเปลี่ยน
แรงไทจากแสงเทียน
ถดถอยค่อยหรี่หลัว
แรงขับเคยฉานฉาย
กลับกลายเป็นหวาดกลัว
บ่รู้ชี้อันดีชั่ว
ชาเฉยต่อชนฉล
สืบชีพแบบชามชาม
หวาดคร้ามแก่กลุ่มกล
รอกระฉอกเศษดอกผล
พึ่งผลาอามิสเขา
เป็นแบบแบบเบี้ยวบิด
หลงติดทางมัวเมา
สังคมจมจ่อมเศร้า
ทางออกปิดสนิทแสน
เมื่องานการอันหนัก
ออกแรงผลักไปแกนแกน
เบ้ารั่วอยู่ทั่วแคว้น
หรืออาจหล่อหลอมต่อฝัน
สังคมเมินคุณค่า
บางพิมพ์ล้าต่อคืนวัน
ยิ่งนับยิ่งคับขัน
ใครดูแล อย่าแค่มอง
ฯ
-----------------------------------------------
ปฏิรูปการศึกษา
เวลานี้เหมือนนิทานโกหก
ตลกและชวนสังเวช
6 กรกฎาคม 2548 00:06 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
แท้จริงคือการรุกและรานอนาคต
แรงปะทะนี้จะกลับมาสร้างความหวาดกลัว
ให้คนรุ ่นต่อไป
ที่ต้องเผชิญกับวงโคจรแปลกเปลี่ยน
ของดาวน้ำแข็งดวงนั้น กับดวงอื่น ๆ อีก
ที่เราไม่รู้ทั้งหมดว่าใครบ้างทำ deep impact
กับดาวดวงใด
การรุกและรานในนามของวิทยาศาสตร์
ท้ายที่สุดก็คือการเร่งจุดจบ
ของสิ่งมีชีวิตท ี่ขลาดที่สุด
ที่เรียก...
คน
4 กรกฎาคม 2548 00:14 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ผมยังไม่ง่วง
เพราะงีบไปแล้วตอนบ่ายๆ
ค่ำคืนนี้เงียบและสบาย
ดาวนอกวงเมฆพราวพรายเต็มสายตา
อ่านบทกวีในเว็บบอร์ด
เพื่อหลับเป็นสุขโดยตลอดก่อนอุษา
กานท์กาพย์กำซาบวิญญาณ์
เป็นเช่นนี้นานมา นานมาแล้ว
2. ขอบคุณที่ยังอยู่จนดึก
เขียนกลอนกล่อมสำนึกให้เพริดแพร้ว
คำของคุณเหมือนดาววาวแวว
เติมฝันอันแพรวแล้วคลายร้าว
3. เมื่อหลับผมอยากฝันเขียนบทกวี
กล่อมดวงใจเติมไมตรีไม่มีสูญเปล่า
จริงละที่เราอยู่ในโลกนี้ชั่วคราว
แต่ใจดวงใดหรืออยากเหน็บหนาวร้าวล้า
4. ไม่ง่วงแต่จะขึ้นนอนก่อนคุณ
พรุ่งนี้จะหอบใจดวงอุ่นมาหา
พร้อมกับบทกวีสักวา
ตอบแทนความศรัทธาในคุณ
ราตรีสวัสดิ์ครับ