24 พฤศจิกายน 2548 00:59 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. เสื้อกันหนาวตัวนั้น จากฝีมือถักไหมพรมของคุณ
ผมยังสวมใส่เพื่อให้หัวใจอบอุ่นมาทุกหนาว
2. หลายปีก่อน ผมเคยสะพายย่าม ไปเยือนคุณ
ใช่..มันนานมาก สำหรับมิตรภาพในวัยเยาว์นั้น
ซึ่งคุณอาจจะไม่รู้ก็ได้ว่าผมตั้งใจที่จะไม่ลืมมัน
3. ความรักกับพันธะอาจเป็นเหมือนสัมประสิทธิ์ของบางสิ่งบางอย่าง
ในสมการคณิตศาสตร์ที่ผมเคยลอกคุณหรือคุณก็ลอกผมเพื่อส่งเอาคะแนน
เวลานี้เป็นสิ่งที่ผมเพิ่งทำความเข้าใจได้
ผมจึงรู้สึกขอบคุณวันเวลา ที่ผมไม่ได้รีบร้อนครอบครองความรัก
ด้วยหัวใจอันคับแคบ
หากแต่ปล่อยให้มันเติบโตโดยเสรีด้วยหัวใจที่ผมบอกตัวเองว่า
ผมควรเคารพต่อความเปลี่ยนแปลงที่อาจจะเข้ามาในวันใดวันหนึ่ง
4. แล้วความเปลี่ยนแปลงก็ผ่านเข้ามาจริงๆ
ใช่ล่ะ ความเปลี่ยนแปลงนั้นเริ่มที่ผม
วันที่ผมเปลี่ยน
เป็นวันที่ผมใช้อารมณ์ตัดสินทุกสิ่งทุกอย่าง
แม้กระทั่งตัดสินหรือพิพากษาตัวผมเอง
วันนั้น ผมเดินจากคุณมา
และไม่เคยหันหลังกลับไป
5. วันนี้ ผมนับนิ้วว่าเวลาผ่านไปกี่ปี
อืม..นานนะ..
ผมกอดอก
เสื้อกันหนาวที่คุณถักให้
ทำให้รู้สึกอุ่นหัวใจ มากกว่าความอุ่นใดๆจากใยของผ้า
หรือเครื่องห่มอื่น
ไม่ใช่เวลาอื่นผมไม่คิดถึงไมตรีในวันผ่านนะ
เพียงแต่ในวันหนาวเป็นวันที่ผมได้รำลึกถึงเยื่อใยหนหลัง
พอให้หัวใจเหงาและหนาว..
อุ่นขึ้นมาบ้าง
23 พฤศจิกายน 2548 05:54 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
a@coolmail.com :
สวัสดีค่ะ คุณอยากรวยไหมคะ เพียงคลิกเข้าไปตามที่อยู่ข้างล่างนี้นะคะ
คุณก็จะทราบวิธีการที่จะเก็ต ริช ควิก ,
ความจน คือความเจ็บปวด คุณเห็นด้วยใช่ไหมคะ , งั้นคลิกซิคะ!(url)
b@wetmail.com :
สวัสดีครับ คุณเชื่อไหมครับ เด็กอายุ 17 ปี มีรายได้ถึงวันละ 20,000
อย่ามัวแต่เบิกตาโพลงซิครับ ตอนนี้เขาเป็นเศรษฐีอายุน้อยๆไปแล้ว
วีธีหาเงินของเขา ไม่มีอะไรมากเลย คุณคลิกเข้าไปที่นี่ซิครับแล้วคุณจะรู้ว่า
ในวัยนี้ของคุณ คุณก็ทำได้ ..(url)
c@hotmail.com:
สวัสดีค่ะ ดิฉันมีโปรแกรมลดคลอเรสเตอรอลมาเสนอนะคะ
ไม่ต้องกินยา ไม่ต้องอดอาหาร ไม่ต้องออกกำลังกาย
เพียงแต่ทำตามโปรแกรมที่เราออกแบบไว้คุณก็จะมีรูปร่าง
ในแบบที่คุณคาดหวัง คลิกไปที่นี่ค่ะ..(url)
d@drymail.com :
คุณมีปัญหาเรื่องความรักไหมครับ
น้องของคุณเล็กและสั้น และนกกระจอกยังไม่ทันจะกินน้ำฯ
ปัญหาเหล่านี้ เราช่วยคุณได้ คลิกไปที่นี่ครับ (url)
แล้วคุณจะรู้ว่า โลกอยู่ในอำนาจของคุณ
E@heartmail.com :
คุณเหงาหรือเปล่าคะ
ถ้าคุณเหงา คลิกไปที่นี่ค่ะ (url)
แล้วคุณจะไม่เหงา
am : เอ... gru มีปัญหาเรื่องพวกนี้ไหมwah
จะคลิกดี-ไม่ดีwha:
12 พฤศจิกายน 2548 05:38 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ทิวาราตรีขับวัย
สมัยใดบเสมือน
สราญนานบ่มิเลือน
ปีเดือนเพื่อนซร้องสรวล
สรลมทรัพย์สินผสาน
ฮึกหาญบ่หวำกำสรวล
วรสมหทัยประมวล
เพื่อภสศมณ รมิตา รตี สราญ
12 พฤศจิกายน
สุขสันต์วันเกิดครับคุณดาหลา&ปะการัง
จาก ก่อพงษ์
11 พฤศจิกายน 2548 00:10 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
นายข.:
1. ปวงจตุบาทอาณัติข้า
เชิญเร่เข้ามารับค่าหยัน
เบี้ยบ้ายรายทางในบางวัน
มากกว่าที่ปันประจงทาน
2. ใครเขลาบ่เอาจงออกไป
บ่ชอบนิสัยมาหักหาญ
ถามเถียงทั้งมวลล้วนป่วยการ
เสียเวลาเริงร่านวิมานแมน
3. หมอบราบคาบแก้วกระดกก้น
อย่าอวดเป็นคนคิดซ่อนแขน
แลล้วนดูเบาแบบเต่าแลน
เงินไม่กี่แสนสนุกซื้อ
4. หาเงินหาง่ายเพียงร่ายมนต์
ก็กองกับถนนไม่เห็นหรือ
เก็บกอบขอบตำบลล้นกำมือ
อะไรไม่อาจซื้อลองลือมา
5. ขี้คร้านเรียงขยายพวกขายหัว
เหยียดนับขายตัวฤาต่างหมา
ดูโหยแกมกำหนัดเต็มอัตรา
โยนกระดูกก็งับคาขากรรไก
ฯ
นาย ค. :
10. ครอบครองขื่อคาเอียงตราชู
แค่คิดเขาหลู่ขู่ผลักไส
เบี่ยงซ้ายบ่ายขวาเวรพาไป
ราวประเถดทัยตนได้ครอง
11. ที่สุดก็เหลิงระเริงสาย
ยกเวิงตนหมายให้สนอง
บรรดาอาณัติเลือดเริ่มนอง
ถึงกาลนั้นใครต้องจรจรัล
----------------
นาย ง. :
กงล้อประวัติศาสตร์หมุนกลับมาเร็วกว่าที่คาด
6 พฤศจิกายน 2548 15:08 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. นี่เป็นคำทักทายแรกพบ ไม่ใช่คำบอกก่อนจาก
2. อ้าว..ไม่ใช่เราเคยรู้จักกันมาก่อนหรือ
1. คิดว่าไม่
เหมือนกับความเศร้า ความเปล่าเปลี่ยวด้วย ผมไม่เคยเข้าไปทัก
2. ฉันคิดว่าคุณแกล้งพูดตลกเล่น ..ทำไมน่ะหรือ
1. ทำไมล่ะ? หรือว่านึกตู่ ดูกิริยาที่ผมเป็น
2. ไม่.. ฉันเห็นในสิ่งที่คุณเขียนต่างหาก ฉันเห็นเสมอ
1. คุณอยากบอกว่าเห็นความว่างเปล่าหรือ
2. ม่าย..ฉันเห็นหัวใจอันหมายความใยดี
1. นั่นหรือความเหงา มันไม่ใช่หรอก
2. ถ้าไม่ใช่ความเหงา คุณเรียกมันว่าอะไร
1. อะพิโธ่..ผมจะเรียกมันว่าความเหงาทำไม
มันเชยจะตาย !
เรียกมันว่า ความคิดคำนึงถึงไมตรี สิ
2. นั่นไง ฉันว่าแล้ว
ที่จริงคุณกับฉัน เคยรู้จักกันมาก่อน
1. เอาเหอะ..อยากตู่ก็ตู่ไป
2. ฮา ฮา ฮา
ฯ