5 ตุลาคม 2547 21:21 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. หมอกปลอบใบข้าวว่าหนาวนะ
อย่าถอดใจเสียล่ะเริ่มจะหนาว
น้ำค้างเย็นค้างอยู่แลดูพราว
บนใยแมงมุมวาวราวสร้อยเงิน
2. ตะวันคอยกล่อมข้าวราวกล่อมเพื่อน
ส่วนฝนเลือนหวังอวยก็ขวยเขิน
ปลาคืนวังหวังวันอันเพลิดเพลิน
ปลอบคนเงิ่นงกไว้ให้เดินทาง
3. เริ่มหนาววันนี้ก็เริ่มหนาว
เด็กน้อยหนุ่มสาวอย่าคอยหมาง
ดูแลกันด้วยใจอยู่ในบาง
เพื่อต่อทางถึงสังคมสุขสมบูรณ์
4. หมอกปลอบใบข้าวว่าหนาวนะ
อย่าลืมล่ะเอาผวยแดงอาบแสงสูรย์
แดดกำซาบอาบผวยอวยอุ่นคูณ
ซักตากเสื้อเพื่อวันนู้นได้อุ่นพอ
2 ตุลาคม 2547 17:15 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
1. ปวดหลังปวดไหล่ไปถ้วนหลัง
จะยืน-นั่ง-นอนแผ่ แก้บ่หาย
สายเอ็นตึงดึงรั้งไปทั้งกาย
ปวดกระดูกปานจะวายลงเรื่อยแล้ว
2. กรำงานหนักหักโหมระดมแรง
เพื่อให้ผักฟักแฟงที่แต่งแถว
เติบเต็มต้นโตใหญ่ไปถ้วนแนว
เติมความหวังที่ยังแพรวให้พราวไป
3. หมายให้หนูคนดีได้มีกิน
เลี้ยงชีวินเพียงพอต่อนิสัย
คือติดดินบ่หมิ่นตนจนจนใจ
กับบ่รอทานของใครโยนให้กิน
4. ปลูกหมากโต่นหมากบวบกับหมากพร้าว
ลงหมากอึ๊หมากน้ำเต้าหมากกระถิน
เพาะหมากเขือกับหมากงั่วหมากถั่วดิน
หมากนั้นรดด้วยเหงื่อรินจึงกินเอม
5. ไม่เคยเห็นสิ่งใดได้มาเปล่า
ต้องลงแรงแลกเอาเข้มเท่าเข้ม
ไม่มีสิ่งใดฟรีให้ปรีด์เปรม
ต้องจ่ายคืนเต็มเต็มตรงสุดทาง
6. ไต่หลัง ให้พ่อ ต่อลงขา
ขอบใจเจ้าขวัญตา-โปรดอย่าหมาง
อย่ารำคาญบางครั้งพ่อยังคราง
ก็เอ็นทั่วสรรพางค์ยังขบกัน
7. เก่งแท้ ยอดแท้ หนูเยี่ยมแท้
ไต่หลังพ่อ ต่อหลังแม่ แก้เจ็บนั่น
เมื่อมีกินและเห็นลูกสุขชีวัน
ก็เมื่อนั้นพ่อจึงหายเหนื่อยหน่ายเอย .
2 ตุลาคม 2547 10:36 น.
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์
ก็ด้วยรักก็ด้วยรักจึงบอกรัก
บ่คิดกลัวการอกหักรักสลาย
ก็ความรักคือไมตรีมีมากมาย
บ่เสียดายแม้บ่ชอบบ่ตอบคืน
ไม่ได้รักมักจี่ที่หน้าตา
ไม่ได้ชมตรงเสื้อผ้าราคาหมื่น
ไม่ได้ชอบที่ทรงผมอันกลมกลืน
ไม่ได้ชื่นชอบบทรสนิยม
เพียงแต่รักที่คุณเป็นตัวคุณ
เห็นแววตาอบอุ่นคุ้นใจผม
รักที่คุณมอบให้ฝากสายลม
ไปมอบต่อแด่ผู้จมห้วงทุกข์ใจ