27 กุมภาพันธ์ 2552 08:50 น.
ก่องกิก
น่าสงสารตัวพี่มีงานเยอะ
คิดดูเถอะพี่รับการประเมินผล
วันจันทร์หน้าถึงแล้วนะหน้ามน
พี่ต้องโดนสอบสวนกระบวนการ
เอกสารยังไม่ครบเลยหรือนี่
ต้องเร็วรี่นำไปบริหาร
อีกสองวันทำให้จบโดยครบครัน
งบประมาณมีน้อยด้อยเหลือเกิน
ส่วนน้องสาวงานคงมีเหมือนพี่แหละ
ดูเยอะแยะยุ่งยากรักห่างเหิน
ดูเงียบหายหน้าไปเหมือนบังเอิญ
หรือเจ้าเพลินลืมพี่ได้ไม่ใยดี
พี่โทรไปทุกครั้งงานยังยุ่ง
พี่ก็ยุ่งน้องก็ยุ่งกันแบบนี้
แล้วเมื่อไหร่จะได้คุยกันสักที
ต่างก็มีงานด่วนล้วนวุ่นวาย
25 กุมภาพันธ์ 2552 10:04 น.
ก่องกิก
ท่ามกลางกลิ่นไอในท้องทุ่ง
มีผักบุ้งยอดงามเลื้อยตามฝัน
เขียวขจีใต้แมกไม้เบญจพรรณ
เคียงคู่กันสวยหรูดูงามตา
หมู่แมลงภุมรินบินวนว่อน
สายลมอ่อนพัดเฉื่อยเฉียดภูผา
ดุจวิมานเมืองแมนแดนบ้านนา
สุขอุราเกินใครได้ชื่นชม
หากว่ามีคนดีมาอยู่ด้วย
คงจะช่วยคลายทุกข์ที่ขื่นขม
มาสัมผัสกลิ่นไอได้รื่นรมย์
คงจะสมดั่งใจไม่สร่างซา
มองต้นรักออกดอกบานสะพรั่ง
อยากเห็นนางนำไปร้อยพวงบุบผา
นำไปไหว้แด่องค์พระปฏิมา
ภาวนาครองสุขทุกคืนวัน
23 กุมภาพันธ์ 2552 10:50 น.
ก่องกิก
พี่คิดถึงนวลน้องจนจับจิต
พี่คิดถึงมิ่งมิตรจนจับใจ
พี่ซาบซึ้งคิดถึงและห่วงใย
พี่ซึ้งใจคนดีที่รักกัน
ก่อนทำงานคิดถึงกันวันละนิด
ส่งดวงจิตดวงใจที่ใฝ่ฝัน
เพราะคิดถึงสองเราเฝ้าผูกพัน
เรารักกันดูดดื่มลืมไม่ลง
ตื่นหรือยังคนดีที่นอนดึก
พี่ยังนึกห่วงแท้แม่คิ้วโก่ง
กลัวตื่นสายอายเพื่อนที่ร่วมวง
กลัวจะหลงลืมพี่ที่รอคอย
คิดถึงจนจับจิตล้นดวงใจ
คิดถึงไปจนใจพี่ละห้อย
คิดถึงจนดวงตาพี่เหม่อลอย
คิดถึงบ่อยเพราะรักมากจังเลย
21 กุมภาพันธ์ 2552 15:16 น.
ก่องกิก
ใครว่าพี่เจ้าชู้ไม่จริงหรอก
ใครเขาบอกเธอก็เชื่อไปตามเขา
ช่างไม่รู้ความจริงในรักเรา
พี่รักเจ้ารักเพียงแต่ผู้เดียว
เจ้าก็คือตัวจริงที่พี่จ้อง
หวังจับจองห้องใจมาก่ายเกี่ยว
เพราะหัวใจดวงนี้มีดวงเดียว
เจ้าไม่เหลียวมองบ้างช่างใจดำ
ภาพของพี่ติดลบเจ้าคงรู้
ลองคิดดูใจพี่มีแต่ช้ำ
เพราะพี่ไปหลงรักแม่คนงาม
แถมใจดำทำคล้ายเรื่องใหญ่โต
ใครว่าพี่เจ้าชู้ในย่านนี้
เขารู้ดีพี่จริงใจไม่จิงโจ้
มารักกันเถิดหนาเป็นขาโจ๋
อย่าโมโหโกรธานะคนดี
19 กุมภาพันธ์ 2552 11:24 น.
ก่องกิก
พี่คิดถึงงามงอนคนขอนแก่น
พี่คิดถึงเสียงแคนแดนอีสาน
พี่คิดถึงคนดีนี้มานาน
คิดถึงวันที่รู้จักได้ทักทาย
เกิดตรงจุดศูนย์กลางที่บ้านกลอน
ร้อยคำวอนอ่อนหวานทำหวั่นไหว
มาอ่อนลงตรงจุดกลางระหว่างใจ
คิดอะไรไม่ออกบอกตามตรง
หากใกล้ชิดแม่คุณคงอุ่นนัก
หากได้รักอนงค์คงลุ่มหลง
หากว่าเธอแน่ใจให้ตกลง
อย่าพะวงใดใดในชีวี
ถึงแม้พี่จะจนข้นแค้นนัก
แต่ความรักพี่ไม่เคยจะหน่ายหนี
พี่ยังรักหวังลึกในฤดี
เพราะพี่มีนวลน้องจองในใจ