22 มิถุนายน 2550 14:09 น.
ก่องกิก
เมื่อเช้านี้ มาว่าพี่ โกหกน้อง
ทำไมต้อง โกหกด้วย ช่วยบอกที
คบกันมา ไม่เคยหลอก บอกคนดี
มาตอนนี้ มีเรื่องไร ใจเย็นเย็น
ถามตรงตรง พี่ก็ได้ ใช่คนอื่น
อย่าไปฝืน ความรู้สึก ทั้งที่เห็น
เพราะพี่นี้ ชื่อสัตย์ กับเนื้อเย็น
ไม่จำเป็น ไม่เคยหลอก บอกตรงตรง
อย่าคิดมาก เลยนะ อย่าคิดหนัก
เรื่องความรัก ยังคงรัก มิใช่หลง
ลองคิดดู อยู่กับพี่ กี่ชั่วโมง
ไม่เคยโกง จอมแก่น กลัวบาปกรรม
20 มิถุนายน 2550 16:15 น.
ก่องกิก
ยิ่งตกดึก ยิ่งนึก ถึงความหลัง
พี่เคยนั่ง โทรคุย กับน้องนั้น
ก่อนเข้านอน คิดถึง แต่น้องขวัญ
ตอนกลางวัน งานยุ่ง ไม่สบาย
สวัสดี คนสวย ทำไมอยู่
พี่ถามดู ทั้งที่รู้ ว่ารอสาย
เป็นไงบ้าง คืนนี้ คุยกับใคร
พี่ถามไป เพราะเป็นห่วง ดวงชีวัน
อากาศร้อน แบบนี้ นอนไม่ได้
เพราะพี่ชาย ก็ไม่ชอบ เหมือนน้องขวัญ
ได้พูดคุย ก็จะหาย คลายร้อนพลัน
พาจอมขวัญ กับพี่ชาย ไม่ได้นอน
นี่ก็เช้า วันใหม่ แล้วเธอจ๋า
พี่ขอลา หลับสักนิด ขอตัวก่อน
หลับสักหน่อย ไว้หลับต่อ ที่บ้านกลอน
พี่ขอวอน คนดี ของพี่ชาย (ชั่วคราว)
18 มิถุนายน 2550 19:02 น.
ก่องกิก
ที่พี่เห็น น้องแขวน ห้อยคอไว้
ใช่หรือไม่ จตุคาม รามเทพ
ใหญ่จริงหนอ องค์นี้ น่าจัดเก็บ
รามเทพ วัดไหน หรือยุพิน
คงสั่งจอง จากวัด พิธีใหญ่
เป็นรุ่นไหน หรือรุ่น พุทธศิลป์
เป็นเนื้ออิฐ โบราณ หรือเนื้อดิน
สวยไม่สิ้น งามเหมาะสม เมื่อขวัญใส่
พี่อยากมี รุ่นแบบน้อง บูชาบ้าง
แม่ร้อยช่าง บอกด้วย ช่วยได้ไหม
หมดหรือยัง รุ่นนี้ สั่งที่ใคร
อยากจะได้ รุ่นนี้ เพียงรุ่นเดียว
17 มิถุนายน 2550 15:49 น.
ก่องกิก
ใครคนนั้น ที่ฉัน ฝันถึงเขา
ใครกันเล่า ที่เขา คิดถึงฉัน
จะมีไหม ใครล่ะ คิดถึงกัน
เธอกับฉัน ใช่ไหม หรือใครกัน
แล้จะรู้ ไหมล่ะ ว่าใครแน่
ช่างงามแท้ งามจริง เหมือนดั่งฝัน
ได้พบเธอ เข้าแล้ว ใจก็หัน
เอนไปพัน หัวใจเธอ เพ้อทุกที
เธอจะรู้ หรือเปล่า พี่เฝ้ามอง
สองตาจ้อง มองหน้า ใครคนนี้
มองดูรูป ของน้อง ช่างผ่องศรี
โอ้คนดี เป็นใคร ในบ้านกลอน
14 มิถุนายน 2550 19:46 น.
ก่องกิก
ถึงจะดื้อ นิสัยแย่ มากแค่ไหน
อยู่ที่ใจ ใคร่คบหา อย่าเมินหนี
รู้ทั้งรู้ ว่าดื้อ รักทุกที
คนแบบนี้ ทำไมรัก ได้ลงคอ
ก็อยากเห็น เป็นคนดี กับเขาบ้าง
แม่ร้อยช่าง อยู่ที่ใด จะไปขอ
ถึงแม่พ่อ น้องจะว่า อย่าให้รอ
นวล ลออ อ่านแล้ว ก็อย่า งอน
ขอนำส่ง ข่าสาร ผ่านบ้านนี้
ไว้บ้านพี่ ให้มาอ่าน ที่บ้านกลอน
ที่พี่เอา กระทู้ ของเจ้าหล่อน
มาดัดแปลง เป็นกลอน อย่าโกรธกัน