4 มิถุนายน 2550 08:35 น.
ก่องกิก
ไจโกะจัง นั่งหน้าคอม ถนอมจิต
น้องมาคิด ถึงความหลัง ครั้งสุขสันต์
โอ้ที่รัก ใยมาพราก ให้จากกัน
เพราะเธอนั้น ไม่ยอมรับ กลับหนีไกล
ทิ้งน้องไป ไม่ถวิล ถิ่นรักเก่า
ไจโกะเศร้า ใครเล่า จะปลอบใจ
ไม่มีพี่ แล้วน้อง อยู่อย่างไร
ดูหรือใจ ชายชาญ พาลมาลา
พี่ก่องทราบ ข่าวน้อง สงสารจัง
รู้หรือยัง ว่าพี่ห่วง ดวงยี่หวา
ถึงแม้ไม่ รู้จัก น้องธรา
โปรดรู้ว่า พี่ยินดี นี้ด้วยใจ
พี่ฝากข่าว ถึงน้องรัก ศรรกรา
ดูด้วยหนา แทนพี่ เพราะอยู่ไกล
ดูแลเพื่อน ในยามที่ เขาหวั่นไหว
คอยปลอบใจ เขาด้วย ช่วยดูแล
1 มิถุนายน 2550 11:55 น.
ก่องกิก
หากน้องลืม พี่ได้ คงไม่ยาก
ไม่ลำบาก เท่าไร ในตอนนี้
น้องยังมี เขาอยู่ พี่รู้ดี
อยู่อย่างนี้ ใช่ไหม ในใจเธอ
ทำทุกอย่าง ให้น้องลืม เรื่องอดีต
น้องคงคิด รอเขา อยู่เสมอ
ในวันหนึ่ง เขากลับมา เพื่อหาเธอ
พี่คงเซ่อ เตรียมพร้อม ยอมตัดใจ
ในวันที่ น้องเจ็บ พี่ไม่ชอบ
พี่ก็ปลอบ เพราะรัก น้องรู้ไหม
แต่น้องทำ แบบนี้ ทำทำไม
ในหัวใจ น้องมีเขา ทุกนาที
พี่เป็นคน รักจริง จนลืมเจ็บ
ความหนาวเหน็บ ไม่รู้สึก เลยหรือนี่
ลืมพี่เถิด นะครับ น้องคนดี
อย่าเห็นพี่เป็นเพียง แค่ทางผ่าน