30 พฤษภาคม 2550 13:27 น.
ก่องกิก
ผมโดนบล็อก ล็อกแน่น เลยแฟนจ๋า
อนิจจา ใยเธอ มาบล็อกพี่
คงเบื่อแล้ว ในลีลา การพาที
แม่คนดี เบื่อพี่ จึงหนีไกล
ที่อยู่ได้ ทุกวัน นั้นเพราะว่า
ความเมตตา ยังมีบ้าง ยังไม่หน่าย
มีแฟนคลับ เหนียวแน่น ดั่งแฟนไซด์
ขอบคุณหลาย เด้อครับ ทุกทุกคน
วันนี้กลอน ไม่อ้อน เหมือนวันก่อน
พี่ขอวอน น้องหนู อย่างมากล้น
ที่มาเยือน เป็นเพื่อน ยามอับจน
ถึงมีคน เขาล็อค ก็โล่งใจ
วันพรุ่งนี้ วันวิสา พี่ขอฝาก
ไปทำบุญ ตักบาตร กันได้ไหม
ชำระจิต ไปไหว้พระ จะแจ่มใส
เป็นคนไทย ชาวพุทธ หยุดก่อกรรม
29 พฤษภาคม 2550 12:24 น.
ก่องกิก
อย่ามาทน คนประณาม เขาหยามเหยียบ
อย่าเปรียบเทียบ ความรัก ไร้สมอง
สำหรับพี่ ไม่เคย ให้เป็นรอง
ขอให้มอง พี่เท่านั้น นะกานดา
ถึงยอมงด อดอยาก ลำบากสู้
หวังเคียงคู่ กับมิ่งมิตร ศรีสมร
ด้วยความห่าง ต่างชั้น ทุกขั้นตอน
แม่งามงอน อย่าดื้อ นะคนดี
พี่ไม่มา เพราะงานยุ่ง เจ้ารู้ไหม
คำสั่งนาย ขีดเส้น งานของพี่
ต้องให้เสร็จ ตามเวลา ช้าไม่ดี
เพราะลูกหนี้ เขารอ จะจ่ายตัง
พอหยุดพัก พี่ก็พิมพ์ สำนวนกลอน
บอกงามงอน ให้รู้ พี่ไม่ว่าง
ยังคิดถึง ที่นี่ นะน้องนาง
คิดถึงจัง น้องสาว ชาวบ้านกลอน
25 พฤษภาคม 2550 10:37 น.
ก่องกิก
ตะวันรอน อ่อนแสง สีแดงส้ม
ใกล้จ่อมจม ริมน้ำ ทำหวั่นไหว
คิดถึงลูก คนดี ที่อยู่ไกล
รู้หรือไม่ พ่อห่วงหวง ดั่งดวงใจ
เจ้าไปเรียนไกลบ้าน ทำงานด้วย
หาเงินช่วย พ่อแม่ พอแก้ไข
อดทนทำ อดทนเรียน เขียนอ่านไป
พ่อภูมิใจ เจ้าคนดี ศรีบ้านเรา
มือหยาบกร้าน ทำงานหนัก เพราะรักลูก
เจ้าบุญปลูก ของพ่อ อย่าได้เหงา
ไม่มีเงิน ให้ใช้จ่าย ให้ทนเอา
แล้วรีบก้าว สู่ฝัน อันสวยงาม
เจ้าคือหวัง ทั้งมวล ควรใคร่คิด
อย่าทำผิด ให้ใคร เขาได้หยาม
จะคิดอ่าน ก็ทบทวน ชวนติดตาม
ทุกโมงยาม พ่อห่วงหวง ดังดวงใจ
24 พฤษภาคม 2550 10:59 น.
ก่องกิก
ที่ผ่านมา สนุกสนาน ในบ้านมิตร
เลยสนิท ชิดชม สมสมัย
สนุกสนาน ผ่านมา นั้นจริงใจ
ขออย่าได้ ถือสา บรรดามี
อาจหยอกล้อ ใครใคร ให้ขุ่นข้อง
เจ้านวลน้อง อย่าถือสา โกรธาพี่
ไม่มีพิษ ไม่มีภัย ดอกคนดี
อยากให้มี ผ่อนคลาย หายกังวล
แต่ละวัน ทำงาน นั้นแสนเหนื่อย
อาจจะเฉื่อย ท้อแท้ และสับสน
ทั้งเครียดงาน เครียดข่าว ร้าวกมล
หรือทุกข์ทน ต่อปัญหา ภาระงาน
ปล่อยวางลง ปล่อยลง ที่ตรงนี้
อย่าได้มี หมองหม่น จนร้าวฉาน
ให้มีใจ เข็มแข็ง แข่งการงาน
สุขสราญ เถิดน้องพี่...อย่ามีภัย
23 พฤษภาคม 2550 13:47 น.
ก่องกิก
กดสวิทช์ เปิดเครื่อง คอมพิวเตอร์
หวังได้เจอ น้องออน ไทยโพเอ้ม
จับเมาส์กิ๊ก ติดต่อ ทางโมเด็ม
ไทยโพเอ้ม เปิดมา มองหาเธอ
สอดสายตา กวาดหา กลอนหน้าหนึ่ง
กลอนซึ้งซึ้ง มากมาย นำเสนอ
แต่ทำไม วันนี้ ไม่มีเธอ
น้ำตาเอ่อ ตาลาย คล้ายเป็นลม
เราเคยโพสท ความเห็น ตอบโต้กัน
อยู่ทุกวัน ยามว่าง อย่างเหมาะสม
พี่ปล่อยกลอน ออนไลน์ รอตาคม
มาชื่นชม กลอนพี่ วันนี้เลย
หากกลอนพี่ เลยหน้าหนึ่ง ไม่มีเจ้า
พี่คงเศร้า หมดแรง แน่น้องเอ๋ย
พี่คงปิด บ้านนี้ ที่คุ้นเคย
หนุ่มเชยเชย ขอลา ด้วยอาวรณ์