23 มีนาคม 2550 10:02 น.
ก่องกิก
บ้านของพี่ อยู่ที่ เมืองพิจิตร
ผองญาติมิตร เสร็จทำนา มาทำไร่
ได้พำนัก อยู่กิน สิ้นผองภัย
สุขสบาย เมืองพระ หลวงพ่อเพชร
ปลูกส้มโอ พื้นบ้าน พันธุ์ท่าข่อย
รสอร่อย หวานฉ่ำ ซ้ำรสเด็ด
ใครได้ลอง ติดใจ ไร้เมล็ด
การเกษตร พัฒนา พาชื่นใจ
พวกชาวนา ทำนา ยุคไฮเทค
เป็นเรื่องเล็ก เรื่องทำนา ใช่เรื่องใหญ่
นาก็ทำ ทั้งปี แสนสุขใจ
มีกำไร ขายข้าว ให้ชาวกรุง
ถึงเทศกาล แข่งเรือ วัดท่าหลวง
แม่พุ่มพวง ก็มาเที่ยว กันหมดทุ่ง
ทั้งพี่ป้า น้าอา และคุณลุง
มาถลุง จับจ่าย ใช้สอยกัน
ก่อนกลับบ้าน นมัสการ หลวงพ่อเพชร
ขอพรเสร็จ ทานอาหาร คงสุขสันต์
เดินทางกลับ ปลอดภัย ใจเบิกบาน
ขอทุกท่าน จงโชคดี มีสุขเทอญ...
22 มีนาคม 2550 09:33 น.
ก่องกิก
เก้ากุมภา เข้ามา สู่ที่นี่
ก็หวังที่ เขียนกลอน ให้อ่อนหวาน
ได้รู้จัก ผู้คน พอประมาณ
สุขสำราญ ชื่นชีวัน เมื่ออ่านกลอน
ด้วยนิสัย ชอบเล่น ชอบสนุก
กลับมีทุกข์ ด้วยฝีมือ นี้ยังอ่อน
ใครมาอ่าน คงขำ เรื่องคำกลอน
หาใครสอน ก็ไม่กล้า เพราะน่าอาย
กลอนบทนี้ เขียนมา เพื่อให้ทราบ
ใคร่ขอกราบ ที่ผิดพลั้ง เรื่องทั้งหลาย
ที่ขี้เล่น กวนใจ ใครต่อใคร
ให้อภัย คนรู้ผิด สักนิดหนา
ต่อไปนี้ ขอทำตัว ให้สุภาพ
ให้เรียบราบ เรียบร้อย ไร้มารยา
จะพยายาม ทำให้ได้ ด้วยศรัทธา
แม้รู้ว่า ทำยาก ก็อยากทำ
21 มีนาคม 2550 08:30 น.
ก่องกิก
เสียงดุเหว่าแว่วมาพาให้ตื่น
พี่ลุกขึ้นทำธุระชำระล้าง
อากาศเย็นลมโชยมาฟ้าสว่าง
พี่อ้างว้างหดหู่ใจห่อเหี่ยว
เพราะอะไรใจเธอจึงร้ายนัก
ได้รู้จักรักกันใช่วันเดียว
พี่พูดผิดนิดหน่อยทำตาเขียว
เธอไม่เหลียวหันหน้ากลับมามอง
เพราะเธอเหมือนแม่มดที่ใจร้าย
ชอบทำลายหัวใจให้หม่นหมอง
ใครรักเธอเข้าแล้วคงจะต้อง
เจ็บกระดองใจเดาะเพราะรักนาง
เหมือนอย่างพี่ทนเจ็บทนเหน็บหนาว
ทนปวดร้าวทนทุกข์ทุกทุกอย่าง
ทนเพื่อเธอกลับใจที่ร้ายจัง
กลับมานั่งในใจชายคนจน
อยากปรึกษาคนดีพี่ดอกแก้ว
ช่วยชี้แนวทางชีวิตที่หมองหม่น
ให้ชีวิตอยู่ได้ไม่สับสน
จะฝืนทนรอพี่ที่บ้านกลอน
20 มีนาคม 2550 09:45 น.
ก่องกิก
๑. ตกหลุมรัก รายวัน ลุงฉันนี่
คารมดี มีเหลือเฟือ ไว้เผื่อสาว
ออกจากบ้าน เมื่อใดหนา ตาลุก..วาว
เห็นสาว ๆ ไม่ได้ ใจจะหวิว
๒. จากหน้าบ้าน ถึงท่ารถ ลุงจดจ้อง
คอยเหลียวมอง ซ้ายขวา ทำตาหลิ่ว
สาวใดเห็น แววไหว ใจแทบปลิว
ต้องหน้านิ่ว ใครหวา..หน้าหล่อจัง
๓. ผ่านตรงไหน ลุงไม่รอ จะขอเหล่
ด้วยมาดเท่ห์ มากมาย ใครเหลียวหลัง
อยากจะมอง เพราะดูไป คล้ายคนดัง
ก็ชินจัง..ขวัญใจ ไอ้หนูมัน
๔. นั่นคือลุง ก่องกิก ใช่กิ๊กก๊อก
ไม่ได้หลอก แต่มากมาย อารมณ์ขัน
มีเรื่องมา หัวเราะได้ ในทุกวัน
แค่แซวกัน เล่นเล่น เป็นเพลิดเพลิน
๕. คือสีสัน บ้านกลอนไทย ใครก็รับ
เป็นแฟนคลับ ลุงก่อง ไม่ต้องเขิน
คุยสนุก เฮฮา อย่าหมางเมิน
เชิญเลยเชิญ มาร่วมแลก..แจกยิ้มกัน...
19 มีนาคม 2550 20:04 น.
ก่องกิก
หลานเอ๋ยอยู่ต่างถิ่น
ใครดูหมิ่นต้องอดทน
ลุงรักหลานมากล้น
หลานจงพ้นภัยแพร้วพาล
หลานจ๋าอย่าหงุดหงิด
เพราะลุงคิดถึงแต่หลาน
หลานจากบ้านไปนาน
คิดถึงกันบ้างคนดี
จากพ่อและจากแม่
จากลุงแก่มาที่นี่
หลานจงทำความดี
เพื่อศักดิ์ศรีของคนไทย
ลุงรออยู่นะหลาน
กลับมาบ้านรีบส่งใจ
ให้ลุงได้รับใช้
หลานคนนี้ที่รักลุง