29 พฤศจิกายน 2550 14:39 น.
ก่องกิก
โอ้ชีวิต คนจน ยากยิ่งนัก
เพราะเกิดรัก คนที่ มีเจ้าของ
โอ้ตัวพี่ ก็มี คู่เคียงครอง
มีรักสอง สำรองคลัง ดังมีกรรม
อยากจะเลิก จากรัก ก็หนักอก
เหมือนเข็นครก ขึ้นเขา ผ่านผาถ้ำ
อบอุ่นใจ หลายแท้ จากถ้อยคำ
พี่จะทำ อย่างไร กับใจตน
เมื่อมีรัก แบบซ่อนเร้น เช่นตัวพี่
เก็บคนดี เอาไว้ ใจสับสน
อยากประกาศ ให้รู้ กันทุกคน
ก็ยอมทน ทำไม่ได้ เลยสักที
จึงขอเก็บ ความรัก ไว้ในใจ
ตัวอยู่ไกล ใจใกล้ อยู่กับพี่
โอ้น้องจ๋า รู้ไหมว่า รักคนดี
ในชาตินี้ พี่ขอ รอแต่เธอ
28 พฤศจิกายน 2550 10:12 น.
ก่องกิก
เรื่องเสื่อมเสีย เกิดจาก ความสัมพันธ์
เพราะพี่นั้น แอบหนี เมียมาเจอ
รักก็รัก ยังรัก อยู่เสมอ
การพบเธอ ก็ยิ่ง เสียเวลา
มีภรรยา พี่นี้ ก็รู้ตัว
รักครอบครัว จะทำ ยังไงนะ
ไม่ต้องรอ พี่อีก แล้วหนา
ลืมเถิดหล่า ขอน้อง จงตัดใจ
เธอยังสาว ยังมี โอกาสมาก
เรื่องคนรัก จงหา เอาผู้ใหม่
คนมีเมีย น้องอย่า มาสนใจ
ต่อนี้ไป ขอนาง จงโชคดี
นางเอ๋ยนาง น้องอย่า มาโศกเศร้า
พี่รักเจ้า แต่บุญพี่น้อยเต็มที
มีหัวใจ ก็ฝากไว้ ให้คนดี
เรื่องเช่นนี้ เกิดขึ้นแล้ว ก็หนักใจ
26 พฤศจิกายน 2550 08:08 น.
ก่องกิก
ยามเจ้าอยู่ ห่างไป ไกลเกินฝัน
ทุกคืนวัน พี่นั้น สุดแสนเปลี่ยว
เพราะรักเธอ คิดถึงเธอ เพียงคนเดียว
ไม่เคยเกี่ยว หญิงใด นอกจากเธอ
ห่างเพียงกาย ดวงใจ พี่ยังห่วง
สุดาดวง พี่ยังห่วง อยู่เสมอ
เพราะรักนี้ ทำให้พี่ ถึงกับเพ้อ
อยู่ใกล้เธอ พี่นั้น แสนสุขใจ
ห่วงอาวรณ์ ไม่คลายคลอน เพราะรักแน่
ไม่เปลี่ยนแปร แน่นอน ไม่เปลี่ยนไป
ห่วงแต่เธอ ใจโลเล เมื่อห่างไกล
สัญญาใจ คงจำได้ นะคนดี
อย่าลืมกัน ลืมคืนวัน สัญญาไว้
ลายเซ็นใจ เขียนไว้ ต่อหน้าพี่
พี่ยังรอ น้องกลับ ทุกนาที
จะกี่ปี พี่ก็รอ เธอกลับมา
23 พฤศจิกายน 2550 10:21 น.
ก่องกิก
คิดถึงจัง น้องสาว เจ้าอยู่ไหน
ลืมพี่ชาย ไปหรือยัง เล่านางจ๋า
พี่อยู่บ้าน ก็ไม่เห็น น้องผ่านมา
ลืมแล้วว่า พี่คนนี้ เคยดีกัน
เดี๋ยวนี้เจ้า มีชาย พี่คนใหม่
จึงทำให้ ไม่ใส่ใจ พี่อย่างฉัน
ปล่อยทิ้งพี่ ลืมสิ้น ความผูกพัน
สมัยนั้น หวานล้ำ ไม่กล้ากลืน
ชวนกันเที่ยว บ้านกลอน ไทยโพเอ้ม
แล้วออนเอ็ม ถามข่าว เจ้าทุกคืน
ว่าเป็นสุข อย่างไร ไม่เป็นอื่น
จึงสดชื่นไม่ ฝืนใจ ในตัวเธอ
ณ วันนี้ พี่คิดถึง ในน้องสาว
เพราะรักเจ้า แบบนี้ อยู่เสมอ
น้องไม่มา หลบหน้าตา ไม่มาเจอ
ถึงคอยเก้อ พี่ก็ทน เพราะจนใจ
21 พฤศจิกายน 2550 13:06 น.
ก่องกิก
หนาวแล้วหนอ ท้อใจ ใครจะสน
เรามันจน ข้นแค้น แสนยากเข็ญ
จะมีใคร ยอมลำบาก หากลำเค็ญ
น้องเจ้าเหม็น คนอาภัพ จึงลับไกล
เคยหยอกล้อ ต่อคำ ทำเหินห่าง
พี่อ้างว้าง หนาวแท้ แพ้คนใกล้
คิดถึงเจ้า คนงาม แม่ทรามวัย
เจ้ารับใจ พี่แล้ว นะแก้วตา
สงสารใจ พี่บ้าง อย่าร้างพี่
น้องคนดี อย่าใจร้าย ให้โหยหา
แม้นไม่พบ ขอร้อง ส่งเสียงมา
ให้พี่ยา ได้ฟังคำ เคยพร่ำวอน
วอนสายลม ฝากฟ้า ไปหาน้อง
ใจร่ำร้อง แต่คนไกล ไม่ถ่ายถอน
จะลาลับ เมตตา โปรดอาทร
ก่อนจะนอน ขอฟังเสียง เพียงคนดี
Calendar
Lovers
15 คน เลิฟก่องกิก
หน้าส่วนตัว
3245
