3 กรกฎาคม 2552 13:00 น.
ก่องกิก
เป็นช่องว่างของคนต่างชนชั้น
เหมือนฟ้ากั้นให้เราสองต้องมองผ่าน
ทั้งที่รักปักใจหลายประการ
ต้องมีอันขัดข้องของครอบครัว
ไม่มีทางบ้างหรือนี่ที่พี่หวัง
จึงมานั่งหายใจทิ้งที่ป่าถั่ว
เพราะรักเจ้าเอากายามาพันพัว
เริ่มปวดหัวแล้วน้องต้องอดทน
จะบากบั่นไม่หวั่นแม้นงานหนัก
ทำเพื่อรักยากแท้แม้เปียกฝน
ทำไงได้เมื่อพี่นี้มันจน
จึงทุกข์ทนวนเวียนมาเขียนกลอน
อยากจะเหงานอนหนาวอยู่ในห้อง
น้ำตานองท่วมท้นจนเปียกหมอน
โอ้ที่รักกานดาไม่มามอง
เรื่องเราสองคงเป็นเช่นตำนาน
30 มิถุนายน 2552 12:24 น.
ก่องกิก
ฝากสุนทรวอนน้องสุดที่รัก
เมื่องานหนักห่วงเนื้อนวลควรพักบ้าง
อยู่คนเดียวน้องก็ทำตามลำพัง
ห่วงเสียจังห่วงน้องนะคนดี
รู้ว่าเหนื่อยอ่อนเพลียและเสียขวัญ
ส่วนพี่นั้นยังห่วงใยใช่หน่ายหนี
ที่เงียบหายไปนั้นด้วยงานมี
ทำทั้งปีไม่อยู่เฉยเลยพี่ชาย
ค่ำคืนนี้ถ้าพี่ว่างจะโทรหา
โอ้น้องจ๋าไม่ต้องท้อรอคอยสาย
ในใจพี่คิดถึงอยู่มิรู้คลาย
อย่าแหนงหน่ายนะน้องขอร้องเธอ
อันความรักของพี่มีให้น้อง
ถึงขัดข้องก็ยังรักเสมอ
ขอคนดียอดรักพี่นี้อย่าเบลอ
อย่าไปเผลอลืมพี่เท่านี้พอ
26 มิถุนายน 2552 17:09 น.
ก่องกิก
มรสุมพัดผ่านถึงบ้านพี่
เป็นช่วงที่มีปัญหาพาโศกสันต์
ทั้งฟ้าฝนลมกระหน่ำซ้ำทั้งวัน
เหมือนพี่นั้นโชคร้ายใจร้าวรอน
อาการหนักเลยต้องพักมารักษา
เริ่มทานยาตามหมอสั่งนั่งทอดถอน
อยากให้น้องคนสวยช่วยอ่านกลอน
และช่วยป้อนหยูกยารักษาใจ
ได้ยาดีหมอสวยมาช่วยตรวจ
ความเจ็บปวดที่เคยบ่นทนไม่ไหว
ต้องใช้เครื่องช่วยตรวจรวดเร็วไว
รักษาไข้ให้ลดหมดกังวน
กำลังใจได้มาจากคนที่ห่วง
สิ่งทั้งปวงจงคืนค่ามาอีกหน
ได้ความดีความรักจากหน้ามน
เหมือนหยาดฝนหล่นลงมาพาชื่นใจ
19 มิถุนายน 2552 20:50 น.
ก่องกิก
พี่รู้ตัวว่าพี่ผิดต่อคนดี
ขอโทษทีผิดไปแล้วน้องแก้วจ๋า
สมควรที่เบื่อพี่ไม่หันมา
ส่วนพี่ยาคงทุกข์ตรมระทมใจ
ขออวยพรให้น้องมีความสุข
ส่วนสิ่งทุกข์ทุกทุกที่พี่รับไว้
ขอคนดีของพี่อย่าน้อยใจ
สุขสดใสสมวัยใจร่าเริง
ขอก้มหน้ารับกรรมที่เคยก่อ
จะไม่ท้อสู้ต่อไปจะไม่เหลิง
จะตั้งใจทำดีอย่างมีเชิง
เรื่องบันเทิงคงจะทิ้งพร้อมหลีกทาง
ขอน้อมนำพระธรรมคำสั่งสอน
มารื้อถอนความคิดที่ผิดหวัง
ให้อยู่ได้มีสติมีพลัง
เรื่องผิดหวังทั้งหลายไม่นำพา
12 มิถุนายน 2552 18:33 น.
ก่องกิก
โอ้ขวัญจ๋าขวัญใจของนายก่อง
พี่นั่งมองน้องอยู่นะจอมขวัญ
มาทิ้งพี่ให้เหงาเศร้าทุกวัน
คิดถึงกันบ้างนะอย่าหนีไกล
ไม่มีขวัญใจพี่นี้คงขาด
เหมือนฟ้าฟาดลงมาที่ใกล้ใกล้
ในชาตินี้พี่ไม่ขอจะรักใคร
ให้หัวใจปวดร้าวเศร้าอีกเลย
พี่ไม่เคยรักใครขวัญก็รู้
แล้วจู่จู่ขวัญก็เงียบไปเฉยเฉย
ไม่ส่งข่าวเอสเอ็มเอสก็ไม่เคย
ไม่ส่งเลยเหมือนก่อนตอนพบกัน
หรือเจ้านี้มีเพื่อนคนใหม่แล้ว
แม่ขวัญแก้วลืมพี่ได้ใจไหวหวั่น
ลืมรักพี่ที่เคยผูกความสัมพันธ์
เคยสุขสันต์สดชื่นทุกคืนวัน
Calendar
Lovers
15 คน เลิฟก่องกิก
หน้าส่วนตัว
1171
