23 สิงหาคม 2552 14:40 น.
ก่องกิก
คิดถึงเธอที่รักสุดหักห้าม
สุดฟ้าครามคะนึงหาขวัญตาเจ้า
อยู่แสนไกลห่วงนักรักของเรา
ห่วงแต่สาวจะลืมพี่ที่รอคอย
ก่อนจะนอนเปิดดูภาพประทับจิต
โอ้มิ่งมิตรสุดสวยจงช่วยหน่อย
ช่วยคิดถึงพี่นะอย่าสำออย
ใจดวงน้อยพี่นี้เต้นถี่แรง
ดูผิวขาวตาตี่หวีผมสั้น
เธอยิ้มหวานมองหากล้องจ้องหาแสง
ทั้งหูตาหน้าผากปากสีแดง
สวยจากแหล่งธรรมชาติสะอาดตา
หากเหมือนใครในที่นี้ขอโทษด้วย
เพราะภาพสวยใสแท้แน่หนักหนา
เครื่องสำอางนิดหน่อยค่อยค่อยทา
ทั้งใบหน้าหวานนักรักน้องจัง
18 สิงหาคม 2552 13:51 น.
ก่องกิก
เมื่อยามรัก แสนดี มีความสุข
ถึงยามทุกข์ เพียงไหน ใจร่ำหา
ก็ยังมี ความรัก จากน้องยา
ส่งใจมา ช่วยเสริม เพิ่มพลัง
ขอแค่รัก แค่ฝัน เท่านั้นหนอ
ขอเคลียคลอ อิ่มหวาน ปานวาดหวัง
ขอเคียงใกล้ เชยชิด คิดถึงจัง
กระซิบสั่ง จากใจ ชายคนจน
กาลเวลา เปลี่ยนไป ใจคนเปลี่ยน
เธอวนเวียน พบคนใหม่ ใจสับสน
เขาคนนั้น เหนือกว่าพี่ นี่หนอคน
จำฝืนทน จากลา มาโดยดี
อยากจะหัก ห้ามจิต ไม่คิดถึง
เคยรักซึ้ง ตรึงใจ ใช่หน่ายหนี
ทำอย่างใร คิดไม่ออก ช่วยบอกที
บอกตรงนี้ เม้นท์ด้วยหนอ ขอขอบคุณ
16 สิงหาคม 2552 14:02 น.
ก่องกิก
เมื่อฟ้าหม่น พี่หมอง มองผืนฟ้า
มืดดำมา ฝนฉ่ำ ทำให้หมอง
คิดถึงสาว ทรามเชย เคยหมายปอง
เมื่อนวลน้อง มาจากไกล ใจยังคอย
ข้าวคอยฝน คนคอยรัก ปักใจหมาย
หัวใจชาย คอยเจ้า จนเหงาหงอย
มองท้องฟ้า คราใด หัวใจลอย
ยังเศร้าสร้อย น้อยใจนัก เมื่อรักลา
ป่านซะนี้ คนดี อยู่ที่ไหน
แล้วเมื่อไหร่ จะส่งข่าว มาเล่าหนา
โอ้ชีวิต ร้าวรวด ปวดอุรา
วาสนา พี่น้อย ด้อยเหลือเกิน
เมื่อสายฝน หล่นมา พาชุ่มชื่น
พืชพันธุ์ฟื้น สดใส ใยห่างเหิน
ก่องกิกรอ รักกัน นานเหลือเกิน
คงต้องเดิน ตากฝน ค้นหาเธอ
13 สิงหาคม 2552 17:21 น.
ก่องกิก
แว่วน้ำคำ สำเนียง เสียงรำพัน
ว่าน้องนั้น รอพี่ อยู่ที่เก่า
รอคอยวัน เคียงครอง รักสองเรา
น้องยังเฝ้า รอพี่กลับ ประทับใจ
เหมือนพี่คอย นวลนาง แต่ปางก่อน
อดีตย้อน หวานล้ำ จำได้ไหม
มาชาตินี้ หดหู่ น้องอยู่ไกล
ดวงฤทัย ปวดร้าว เฝ้าแต่รอ
ยังคำนึง ถึงน้อง ร้องเรียกหา
โอ้ขวัญตา ยาใจ อยู่ไหนหนอ
ทิ้งพี่ไป ไม่หวน นวลลออ
น้ำตาคลอ ไหลหยด ลดที่นอน
พยายาม สอบถาม ตามหาเจ้า
มาเงียบเหงา เศร้าใจ เหมือนไม้ขอน
พยายาม สื่อสาร ผ่านบทกลอน
พี่ขอวอน คนสวย ช่วยตอบที
8 สิงหาคม 2552 16:49 น.
ก่องกิก
ในอ้อมกอด พี่ชาย ไม่เคยเหงา
มีน้องสาว เคียงข้าง ไม่ห่างหาย
ไม่เคยเจ็บ ไม่เคยช้ำ ระกำกาย
กลับสลาย หายวับ ลับตาแล
อยู่ด้วยกัน ก่อนนั้น เคยสุขสันต์
พี่เคยฝัน มีน้อง ที่รักแน่
มาบัดนี้ น้องสาว เจ้าเปลี่ยนแปร
ไม่มาแล พี่จึงเศร้า นอนเหงาทรวง
ดั่งพายุ ฝนกระหน่ำ ซ้ำอีกหน
มองสายฝน หล่นมา น้ำตาร่วง
ไม่เคยเลย มีไหม ที่จะห่วง
สุดาดวง น้องเจ้า ไม่เข้าใจ
ณ วันนี้ น้องสาว เจ้าลืมพี่
โถคนดี หลีกหนี พี่ไปไหน
อยากให้น้อง ของพี่ มีห่วงใย
อยากสดใส เหมือนเก่า เรารักกัน
Calendar
Lovers
15 คน เลิฟก่องกิก
หน้าส่วนตัว
3911
